KALEB CAŁKOWICIE POSZEDŁ ZA PANEM

      Joz. 14:14

      Jakże wspaniałe, jakie cudowne świadectwo w odniesieniu do jakiegokolwiek człowieka — całkowicie poszedł za Panem. Słowa te mają szczególną moc i znaczenie w przypadku Kaleba, ponieważ on z urodzenia nie był synem Izraela, lecz stał się nim jedynie przez adopcję do pokolenia Judy.

       Kaleb pochodził z nasienia Abrahama, lecz przez odrzuconego syna Ezawa. Lekcja jego wierności i nagrody ma zatem szczególną moc i znaczenie dla nas, gdyż z natury jesteśmy dziećmi gniewu, członkami światowej klasy ludzkości, której naturalne usposobienie było pokazane w Ezawie, mającego małą wiarę w obietnice Boga ale większą ocenę dla dobrych rzeczy tego świata, która skłoniła go do sprzedania swego pierworództwa za miskę soczewicy.

       Wielu z nas, którzy teraz radujemy się z tego, iż jesteśmy uznawani za prawdziwych Izraelitów, usprawiedliwionych z wiary, uświęconych przez prawdę, uczestników wielkiego dziedzictwa, zdaje sobie sprawę, że kiedyś miłowało rzeczy obecnego życia bardziej niż rzeczy przyszłego życia i było skłonnych uchwycić się rzeczywistych rzeczy teraźniejszości zamiast je poświęcać w imię przyszłej chwały i błogosławieństw Boskiej obietnicy.

GRZECH ACHANA

      Po upadku Jerycha Izrael przechodził przez różne doświadczenia biorąc w posiadanie ziemię obiecaną. Najpierw był grzech Achana, jego chciwość, która go doprowadziła do nieposłuszeństwa Boskiemu rozkazowi, odnoszącego się do posiadłości mieszkańców Jerycha. Jego miłość do przeklętych rzeczy kosztowała go nie tylko życie, lecz niemałą szkodę wyrządziła sprawie.

       Podobnie jest z tą osobą której poświęcenie jest wadliwe, która miłuje obecny zły świat i przeciwnie do Boskiego polecenia potajemnie popiera zło we własnym życiu; taka osoba może przynieść znaczną szkodę sprawie Pańskiej zanim ukryty grzech zostanie ujawniony i ostatecznie ściągnie na czyniącego zło poważną karę, wspomnianą przez Apostoła w słowach „jeślibyście według ciała żyli, pomrzecie” (Rzym. 8:13).

       Postępowanie Achana reprezentowało także zasadę wieku Tysiąclecia, kiedy wszyscy, którzy choćby potajemnie miłowali zło, zostaną ujawnieni i wytraceni spośród ludzi (Dz. 3:23; Obj. 20:9).

ZAPOWIEDŹ BŁOGOSŁAWIEŃSTW I PRZEKLEŃSTW

      Później Pan przyprowadził lud do doliny między górą Hebal a górą Garyzym. W pięknym naturalnym amfiteatrze między dwiema górami zebrał się lud, podczas gdy z jednej góry odczytywano błogosławieństwa Zakonu i jego przestrzegania, a z drugiej przekleństwa jakie spadną na tych, którzy nie będą przestrzegać Zakonu. W ten sposób Pan ponownie przypomniał ludowi o jego stałych zobowiązaniach wobec Niego oraz fakt, że pomyślność będzie zależała od jego wierności Boskiemu prawu.

       Podobnie było z królewskim kapłaństwem, które przez wiarę, w sposób poczytany, weszło do ziemi obiecanej. Od chwili ich poświęcenia się Pan przemawiał do nich przez swoje Słowo i opatrzność, pouczając ich, że chociaż są wolni od przymierza Zakonu, które obowiązywało Izrael, oni podlegają działaniu jeszcze wyższemu stanowi Boskiego prawa, krótko określonego przez słowo Miłość. Tak więc z jednej strony błogosławieństwa duchowe, wzmocnienie i rozwój miały być ich udziałem za posłuszeństwo temu prawu miłości, z drugiej zaś strony słabość, niezdolność do pokonania świata, ciała i przeciwnika oraz duchowa katastrofa miały być ich udziałem, gdyby zaniedbali Boskie prawo przymierza ofiarniczego, Miłości.

       Podobnie w wieku Tysiąclecia, gdy antytypiczny Jozue wprowadzi już świat w nowe warunki Tysiącletniego Królestwa, Boskie prawo wszystkim wyraźnie zostanie przedstawione jako norma postępowania, będzie ono prawem miłości, najwyższym wyrażeniem Boskiego prawa z jego licznymi ilustracjami, wyjaśnieniami i pomocą niezbędną dla zrozumienia go przez każde stworzenie. „Zakon z Syjonu wyjdzie, a słowo Pańskie z Jeruzalem” (Miche. 4:2).

       Ci, którzy będą posłuszni kierownictwu wielkiego Jozuego, Wyzwoliciela, Chrystusa, dzięki Jego pomocy, zachęcie i kierownictwu okażą się ostatecznie zwycięzcami, a ci którzy nie będą posłuszni temu Prawodawcy ani wyrażonemu przez Niego prawu, będą karani, sądzeni. A jeśli takie korygowanie w sprawiedliwości nie przyczyni się do doprowadzenia ich serc do harmonii z Panem, pozostanie tylko jedna możliwość: kara za grzech (już nie za grzech Adama) będzie się domagać ich śmierci — wtórej śmierci — z której nie będzie żadnego odkupienia, żadnego powrotu do życia.

ROSZCZENIE KALEBA

      Później doszło do wielkiej bitwy między Izraelitami pod dowództwem Jozuego i sprzymierzonymi królami tamtego regionu, która skończyła się porażką oraz zniszczeniem tych ostatnich i ich armii w dniu powszechnie znanym jako długi dzień Jozuego. Potem były jeszcze różne inne porażki wrogów Izraela aż zdobyto wystarczającą ilość ziemi, co pozwoliło ją podzielić między pokolenia.

       To właśnie wtedy wrogowie zostali ogólnie zredukowani a znacząca część ziemi Kanaan znalazła się w posiadaniu Izraelitów, tak że dokonano podziału ziemi między pokolenia, przy czym każde pokolenie miało jeszcze sporo do zrobienia w podbiciu własnej

poprzednia strona – następna strona