Teraźniejsza Prawda nr 460 – 1998 – str. 69
konsumpcyjnych dla większości rozwiniętego świata, przynosząc mu z kolei dobrą koniunkturę.
JAPONIA
Japonia, ekonomiczna machina tego regionu, doznała kryzysu ekonomicznego w ośmiu minionych latach. To doprowadziło do licznych bankructw i wstrzymania produkcji (wyjątkowo w tej tradycyjnej, „pracy za życie”, kulturze). Pewna liczba szeroko rozreklamowanych przypadków indywidualnych i grupowych samobójstw wynikła z reakcji Japończyków na to zamieszanie. Dogorywająca japońska ekonomia połączona z nazbyt optymistycznym i z czasowo niefortunnym lokowaniem kapitału, pomogła w tworzeniu podstaw dla bieżących trudności w tym całym regionie.
Spotykając się ze zwyżkującą walutą i z większym współzawodnictwem samej Japonii, pewna liczba narodów Azji zaczęła tracić grunt. Z powodu niezdolności do zapłacenia długów pożyczkodawcom lub wzrostu podaży pieniądza w kraju, ich ekonomia zaczęła się kurczyć a pieniądz tracić wartość. Zaczęła się inflacja. Ich obywatele szybko zostali wrzuceni w stosunkowe ubóstwo. Interesujące, w Korei Południowej wielu obywateli wymieniło swoje prywatne złoto w holdingach na rządowe banknoty, aby umożliwić krajowi poparcie wobec zmniejszających się rezerw waluty.
Pomimo masowych pożyczek od bogatszych państw, udzielonych przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy, perspektywa dla tego regionu jest niewesoła. W rezultacie zakłócenie finansowe już zaczęło przesuwać się przez globalną ekonomię. Jeśli Stany Zjednoczone, dominująca światowa potęga ekonomiczna, zostały poważnie dotknięte przez ten kryzys, to na skutek jego działania zacznie się osłabianie całego północnoamerykańskiego rynku i, ogólnie biorąc, dobrze prosperującego regionu Europy. Koszmarem ekonomistów jest „deflacja”, w której większość waluty straci swoją wartość, skutecznie redukując czysty zysk okresu dobrej koniunktury, obalając świetlane ekonomiczne przewidywania.
EUROPA
UNIA EUROPEJSKA
Widziana jako najlepsza nadzieja dla Europy, aby móc żyć w pokoju i się odbudować po zniszczeniu drugiej wojny światowej, Unia Europejska była popierana przez wielu wybitnych polityków, włączając dalekowzrocznego Winstona Churchilla.
Po kilku dekadach prób, temu sojuszowi nadano formalny wyraz jako Unii Europejskiej, obejmującej 13 narodów — państw, w różnym stopniu zaangażowania. Pozostają jeszcze inne narody stojące z boku i oczekujące na połączenie.
Podróżowanie przez cały kontynent stało się dla Europejczyków stosunkowo proste i wolne od wielu ograniczeń. Mieszkańcy krajów wewnątrz Unii Europejskiej mają swobodę przenoszenia się do każdego innego kraju Unii i korzystania z możliwości podjęcia pracy.
Unia jako mocarstwo ekonomiczne dysponuje potencjałem wytwórczym na równi ze Stanami Zjednoczonymi. Ale wielu mówi, że potencjał mógłby jeszcze bardziej być wykorzystany przez użycie jednej waluty.
Ta waluta nazwana Euro jest oparta na Europejskiej Jednostce Walutowej (ECU). Euro może rywalizować z US dolarem jako kryterium waluty. Przyjęcie tego pieniądza jest przewidywane na 1999 rok i wymaga, aby każde państwo zrzekło się swojej tradycyjnej waluty — punkt sprzeciwu dla krajów, których waluta ma długą historię. Zaprojektowanie banknotów ma być narodowo neutralne i osiągnięte przez konsensus. (Wersja z 1997 roku proponująca sławne „Europejskie” mosty została odrzucona, gdyż przedstawiła pewne zarysy nawet wykraczające poza kontynent!)
Niestety, dla wielu europejskich państw pod względem ekonomicznym czasy są złe i wiele z nich zawodzi w spełnianiu finansowych kwalifikacji w dołączeniu do tego systemu. Nawet Francja i Niemcy, wiodący zwolennicy uni monetarnej, mają trudności. Bezrobocie jest bardzo wysokie i zagraża pogorszeniem, gdy skutki kryzysu w Azji Południowej ogarną ich ekonomie.
Brytania się opierała posunięciom na rzecz waluty unijnej, obawiając się utraty suwerenności i ekonomicznej wolności. Utrzymując w dużej mierze wolną konkurencję rynkową, Brytania cieszy się powodzeniem, przyciągając towarzystwa i pracowników z innych krajów.
KLIMAT
EL NINO
Na pozór błędna nazwa El Nino (wymawiaj „Ninjo”), po hiszpańsku znaczy „To dziecko” lub „Chrystus — dziecko”. Ten fenomen pogodowy przez kilka miesięcy bawił się z naszym globem w spustoszenie. Generalnie zbiegając się z okresem gwiazdki (stąd jego nazwa) El Nino powstaje z wielkiej masy ciepłej wody w Oceanie Spokojnym na wybrzeżu Ameryki Południowej. Ogólnie biorąc skutkiem jego działania jest wytwarzanie ciepłych wiatrów. Ów fenomen był dookoła szczególnie surowy tym razem. Z jednej strony był odpowiedzialny za łagodną zimę na całym naszym obszarze północnej półkuli. Na innych terenach skutki nie były takie łagodne, gdyż ostro niszczył zasadniczo odmienne rejony planety, powodując zadymki śnieżne, nawałnice i wynikłe z tego powodzie.
UCHODŹCY
Liczba „przemieszczających się osób” powiększa się. Uciekinierzy są wszędzie na całym świecie. Opuszczają swoje domy z różnych powodów, powodując niezwykle nasilony wzrost przemieszczania się ludności.
Z Afryki do Francji, do Australii przemieszczają się miliony ludzi. Uciekając przed konfliktami z miejsc takich jak Rwanda, Burundi i Bałkany, uchodźcy wystawiają na próbę ekonomię i usługi krajów, do których się