Teraźniejsza Prawda nr 456 – 1998 – str. 10
Ale dlaczego ta nowa forma usług została stopniowo wprowadzona w Anglii a następnie zalecona szerokiemu ogółowi braci na wiosnę 1948 roku? Wierzymy, że Pan zarządził ją jako równoległość zalecenia Specjalnego Ślubu dokładnie 40 lat wcześniej, na wiosnę 1908 roku (Z 4190, 4191, 4263). Br. Johnson napisał (P’50, s. 91, kol. 2, ak. 3): „Jest coś w równoległości epifanicznego przesiewania, co odpowiada Ślubowi”; związek takich zgromadzeń domowych ze Ślubem jest wyjaśniony w Ter. Pr.’49, str. 4. Zarówno zgromadzenia domowe, jak i Ślub pojawiły się i zostały zalecone ogółowi ludu Bożego na początku stosownego piątego przesiewania. Ślubowi się sprzeciwiano, fałszywie go przedstawiano i błędnie stosowano, tak jak zgromadzeniom domowym podobnie się sprzeciwiał brytyjski przedstawiciel (odpowiadający opozycji E.C. Henningesa wobec Ślubu) sprzeciwiający się wysiłkom brytyjskich braci wprowadzenia w czyn zarządzeń br. Johnsona odnośnie zgromadzeń domowych, jak również w ich przeinaczaniu w liście do br. Johnsona. I tak jak inni przyłączyli się do E.C. Henningesa w jego naukach wymierzonych przeciwko odpowiedniemu stosowaniu przymierzy i ofiary za grzech oraz w ich opozycji wobec Specjalnego Ślubu, tak my możemy się spodziewać, że inni teraz poprą Cyryla Shuttleworth’a w jego odpowiednich naukach wymierzonych we właściwe stosowanie przymierzy i ofiary za grzech (jak wyjaśniono w P’51, s. 93, ak. 1) oraz w jego opozycji wobec organizowania zgromadzeń domowych. Możemy zatem się spodziewać, że niektórzy szemrzący siądą z boku i nie będą brali udziału lub będą się sprzeciwiali odbywaniu zgromadzeń domowych, które wprowadził posłannik Epifanii i do aktywnego uczestnictwa w nich, w miarę możliwości, zachęcał wszystkich braci oświeconych epifanią.
Zauważamy, że tak jak Specjalny Ślub został wprowadzony przez posłannika Paruzji jako coś nowego, tak podobnie usługa zgromadzeń domowych została wprowadzona przez posłannika Epifanii jako coś nowego. Ktoś mógłby zapytać: Dlaczego nie wprowadzono zgromadzeń domowych wcześniej? Z pewnością one nie były właściwe dla okresu Paruzji ani nawet dla tej części Epifanii, która polegała na prowadzeniu kozła Azazela do bramy, lecz raczej dla tej części Epifanii, którą charakteryzuje oczyszczanie się Lewitów w grupach nie będących w prawdzie Epifanii, gdyż Lewici w prawdzie epifanicznej nie „oddalili się od sfery prawdy jako swego symbolicznego domu” (P’48, s. 44). Zebrania domowe są szczególnie „w celu przyprowadzenia braci z powrotem do sfery Prawdy jako ich domu”. Dlatego Pan ustanowił tę usługę (nie mającą zastosowania wcześniej) w 1948 roku, jako dotyczącą obecnego okresu końca Epifanii jako środka pomocy dla naszych zabłąkanych braci w powrocie do prawd paruzyjnych, od których odeszli, oraz jako środka stopniowego wprowadzania ich w dalsze światło, jakie Pan odsłania dla nas w czasie Epifanii zgodnie z prawdą Paruzji. Ten aspekt naszej pracy, tak jak i inne, będzie coraz bardziej okazywał się owocny, w miarę jak dalej będziemy wprowadzać ten zarys zarządzeń Epifanii.
Nie piszemy w ten sposób o związku Ślubu z przesiewaniem w latach 1908–1911 oraz równoległym związku z instrukcją odnośnie zgromadzeń domowych z przesiewaniem w latach 1948–1951, w celu zmuszenia braci do prowadzenia takich zebrań z powodu strachu (bo taką nie jest Pańska metoda), lecz raczej po to, by podkreślić wagę tych zebrań. Piszemy także po to, aby odpowiedzieć na wiele pytań o dalsze szczegóły, jak przeprowadzać te zebrania.
Wrażenie, jakie niektórzy zupełnie naturalnie odbierają z wyrażenia zgromadzenia domowe, jest takie, iż odnosi się ono do miejsca, w którym odbywa się zgromadzenie domowe, tzn. że jest to zebranie braci w domu, a nie w lokalu publicznym lub innym miejscu. Chociaż czasami odbywamy zgromadzenia domowe w domach prywatnych, jak również w miejscach publicznych, nie używamy tego określenia w tym znaczeniu, lecz raczej rozumiemy pod nim rodzaj ewangelizacyjnych spotkań urządzanych przez zbór u siebie lub w sąsiedztwie, a szczególnie ich cel. Wyrażenie zebrania zgromadzeń domowych bardzo wyraźnie zawiera myśl o celu zebrań.
Wyrażenie zgromadzenie domowe sugeruje nam, że są tacy, którzy odeszli od sfery Prawdy jako swego symbolicznego domu. Zgromadzenia domowe mają przede wszystkim na celu przyprowadzenie takich braci z powrotem do sfery prawdy i jej ducha jako ich symbolicznego domu, najpierw w ich kształcie paruzyjnym, a następnie epifanicznym. Naszym celem nie jest zjednoczenie wszystkich grup prawdy w jedną, gdyż Bóg wskazał, że będzie 60 grup lub ruchów lewickich zarówno w typie, jak i w antytypie. Dowiadujemy się, że „każda grupa niewątpliwie będzie miała swoją szczególną pracę po swym oczyszczeniu” (Ter. Pr. ’50, str. 18; P’51, s. 125). Naszym celem jest raczej pomóc w przyprowadzeniu ich z powrotem do sfery Prawdy, najpierw w swym kształcie paruzyjnym, a następnie epifanicznym, który jest logicznym następstwem postaci paruzyjnej, tak aby byli oni lepiej przygotowani do wykonania swej pracy po oczyszczeniu. W wyniku zgromadzeń domowych niektórzy z innych grup mogą regularnie uczęszczać na nasze zebrania i pomagać w pracy, lecz nie bądźmy rozczarowani jeśli tego nie zrobią. Wzrostu w liczbie spodziewamy się raczej spośród tych, którzy są uwięzieni w Babilonie i tych którzy są na „polu”.
Lokalne zbory ludu Pana, które wiernie i z radością trwają w sferze Prawdy i jej ducha i które pragną wyciągnąć pomocną dłoń do swoich błądzących braci, dobrze zrobią, jeśli zorganizują zgromadzenia domowe jako pracę ewangeliczną u siebie lub w sąsiedztwie. Planując takie zgromadzenia domowe (których nie należy mylić z konwencjami — P’48, str. 45, góra)