Teraźniejsza Prawda nr 448 – 1996 – str. 77

Tysiąclecia. W odpowiednim czasie ci, którzy znajdują się w grobie zostaną przez Niego wezwani z miejsc pochówku.

       … ci, którzy dobrze czynili, na powstanie żywota; ale ci, którzy źle czynili, na powstanie [przez] sądu (w. 29). Wybrani w tym życiu, w nadchodzącej godzinie w Wieku Tysiąclecia, powrócą ze stanu śmierci do zmartwychwstania „żywota” – powstanie z niedoskonałości do doskonałości doprowadzi ich do doskonałego stanu, który będzie trwał wiecznie (Jan 11:25). Według tego i poprzedniego wersetu nie wybrani będą w Wieku Tysiąclecia, w nadchodzącej godzinie – tzn. w tym samym Wieku co powracający wybrani ze stanu śmierci – ponownie wezwani ze stanu śmierci do świadomego istnienia dla celów zmartwychwstania – powstania z niedoskonałości do doskonałości przez proces sądu, próby do życia.

NADCHODZĄCA I TERAŹNIEJSZA GODZINA

       Wersety 28, 29 rozstrzygają omawiany temat – powrót wszystkich umarłych z grobu w czasie Tysiąclecia. Dowodzą one, że w Tysiącleciu Chrystus wezwie z grobu wszystkich wybranych, którzy weszli w stan śmierci do doskonałości wiecznego życia i w tym samym wieku wezwie z grobu wszystkich nie wybranych, którzy weszli w stan śmierci, w tym celu, aby osiągnąć doskonałość poprzez proces sądu. Działanie wobec nich procesu sądowego w czasie Tysiąclecia jest oczywiste nie tylko z wersetu 29, lecz także z tych tekstów, które uczą o (1) tożsamości Tysiąclecia z dniem sądu (2Tym. 4:1; Łuk. 22:29, 30; Mat. 19:28; Abd. 21; Jer. 23:5, 6; 33:14-16; Izaj. 32:1; Ps. 72:1-4 porównany z 5-19) oraz (2) celu Tysiąclecia odnoszącego się do zniesienia wszelkiego zła i wprowadzenia wszelkiego dobra dla wszystkich, którzy w tym czasie będą na ziemi, tak aby posłuszni mogli otrzymać życie (1Moj. 12:3; 22:18; Ps. 2:9; 22:28-30; 86:9; 98:2, 3; Izaj. 2:2-4; 11:9; 25:6-9; 29:18, 24; 35:5, 6, 10; 40:5; 45:22, 23; 52:10; Jer. 31:34; Łuk. 2:10; Jan 1:9, 29; 3:16, 17; 12:32, 33; Rzym. 5:17-19; 1Tym. 2:4-6; 4:10; Tyt. 2:11; 3:4; Żyd. 2:9; 1Jan 2:2; Obj. 22:17).

       Z tożsamości Dnia Sądu i Tysiąclecia wynika, że to wszystko co ma się dokonać w Dniu Sądu, ma się dokonać i w Tysiącleciu, i odwrotnie, gdyż są one jednym, tym samym, okresem. Ponieważ wszyscy umarli mają być obudzeni w czasie Dnia Sądu, wynika z tego, że wszyscy umarli będą obudzeni w Tysiącleciu, a ponieważ wszyscy na ziemi, w najbardziej sprzyjających warunkach mają być w Tysiącleciu błogosławieni sposobnościami zyskania życia przez posłuszeństwo, wynika z tego, że wszyscy nie wybrani – ci którzy nigdy nie weszli w stan
kol. 2
śmierci oraz ci którzy weszli – w czasie Dnia Sądu będą błogosławieni sposobnościami uzyskania życia przez posłuszeństwo Panu. Zobacz także Rzym. 14:9 („umarli”) oraz Filip. 2:9-11 (kolana „tych, którzy są pod ziemią”), jako wskazujący na powrót z grobu w Tysiącleciu wszystkich z rodu Adamowego.

ANALIZA 2TYM. 4:1

      Teraz przejdziemy do zbadania 2Tym. 4:1:

      … Jezusem Chrystusem, który ma sądzić żywych i umarłych w sławnym przyjściu swoim i w królestwie swoim. Zależnie od wykorzystania przez poniższe klasy sposobności zdobycia życia, Chrystus przez sądzenie rozdzieli żywych [nowe stworzenia jako takie i upadłych aniołów] i umarłych [potępione na śmierć nie wybrane dzieci Adama, bez względu na to, czy są w procesie umierania czy w stanie śmierci], jednych i drugich w okresie Epifanii, kiedy to rozdziela nowe stworzenia na Maluczkie Stadko i Wielką Kompanię oraz upadłych aniołów na pokutujących i nie pokutujących a w czasie Królestwa, kiedy to będzie rozdzielał wszystkich nie wybranych, tych którzy nigdy nie weszli do stanu śmierci, jak również tych którzy będą z niego obudzeni. Staną oni po Jego lewicy lub prawicy zależnie od wierności lub niewierności w tysiącletnich warunkach zdobywania życia (Mat. 25:31-46).

       Ten ustęp dowodzi, że w czasie Tysiąclecia wszystkim nie wybranym będzie dana ostateczna próba mająca zadecydować o ich życiu. Dlatego na taką próbę zostaną obudzeni wszyscy nie wybrani, znajdujący się w stanie śmierci.

ANALIZA 1KOR. 15:21-26

       Zacytujemy obecnie 1Kor. 15:21-26 na potwierdzenie, że ród Adamowy w czasie Tysiąclecia będzie wyprowadzony z grobu i otrzyma okazję uzyskania restytucji.

       Bo ponieważ przez człowieka śmierć, przez człowieka też powstanie umarłych. Albowiem jako w Adamie wszyscy umierają, tak i w Chrystusie wszyscy ożywieni będą. Wszyscy w Adamie przez proces umierania przechodzą do stanu śmierci, lecz wszyscy w Chrystusie (tylko ci) zostaną wyprowadzeni ze stanu śmierci i udoskonaleni.

       Ale każdy w swoim rzędzie (będzie ożywiony), Chrystus jako pierwiastek (będzie ożywiony), a potem ci, co są Chrystusowi w przyjście jego (będą ożywieni). Każdy zostanie „ożywiony” stosownie do swej klasy. Apostoł wskazuje na dwie szczególne klasy, które zostaną wyprowadzone ze stanu śmierci i udoskonalone. Zauważmy, że czas przyszły czasownika będą ożywieni, jak to pokazuje

poprzednia stronanastępna strona