Teraźniejsza Prawda nr 440 – 1995 – str. 37
wyjdą z grobów do warunków ludzkich z doskonałymi ludzkimi władzami jako chwalebnym, wielkim, ziemskim obrazem Jezusa na ziemi, by stanowić ziemskich przedstawicieli królestwa, instruktorów i władców ludzkości (Psalm 45:17; Izaj. 32:1; Żyd. 11:38–40; Łuk. 13:28). Będą oni mieli udział w „lepszym zmartwychwstaniu” (Żyd. 11:35). Starożytnym Godnym będą towarzyszyć „Młodociani Godni”, „młodzieńcy” z Joela 2:28, naczynia „gliniane” z 2Tym. 2:20, którzy są powoływani i okazują się wiernymi aż do śmierci przy końcu Wieku Ewangelii po pełnym wyborze Oblubienicy Chrystusowej. Będą oni wspomagać Starożytnych Godnych w ziemskiej części Królestwa, nauczając świat i rządząc nim, o czym świadczy wiele wersetów Pisma Św. Tym klasom Godnych towarzyszyć będą pomocniczy, podrzędni „książęta” — quasi wybrani, którzy także będą pomagać w tym dziele (4Moj. 1:5–16).
ZaACYTUJEMY JOELA 2:28 Z KRÓTKIMI KOMENTARZAMI:
„A potem [po Wieku Ewangelii, w czasie którego Bóg wylewa swego Ducha dla swoich sług (Maluczkiego Stadka) oraz służebnic (Wielkiej Kompanii)(por. Joel 2:29 i 2Kor. 6:17, 18), po antytypicznym pokropieniu ubłagalni krwią kozła Pańskiego]
WYLEJĘ
[Bóg — w Tysiącletnim Pośredniczącym Królestwie]
Ducha mego na [dla, na korzyść] wszelkie ciało, a prorokować będą [nauczać prawdy tych z ludzkości, którzy wtedy nie będą jej znać — Mat. 25:35,37,40; Psalm 107:31,32] synowie [(a) quasi–wybrani Żydzi z wieków Żydowskiego i Ewangelii, którzy pozostali wierni przymierzom Abrahamowemu i Mojżeszowemu oraz praktykowaniu sprawiedliwości, lecz nie stali się Starożytnymi Godnymi ani chrześcijanami; (b) quasi–wybrani poganie oraz wierni żydowscy tymczasowo usprawiedliwieni chrześcijanie w Wieku Ewangelii, a także (c) ci, którzy poświęcają się po 1954 roku, ale jeszcze przed restytucją. Ta ostatnia grupa musi w tym życiu osiągnąć o wiele więcej prawdy i sprawiedliwości, niż którakolwiek z nie poświęconych grup pod literami (a) i (b)]
WASI
[Chrystusowi]
i córki wasze [wcześniej niewierzący Żydzi i poganie, którzy stawać się będą wierzącymi w Tysiącleciu, córki z Iz. 60:4; w tym artykule słowo „w Tysiącleciu” z reguły znaczy po rozpoczęciu się Pośredniczącego Panowania, po zaprowadzeniu ziemskiej części Królestwa];
STARCOM WASZYM
[Starożytnym Godnym]
sny się śnić będą [otrzymają nowe natchnione objawienia głębszych prawd, objaśniające i poszerzające dla nich samych i dla ludu nauki Starego i Nowego Testamentu, jak również 'innej księgi’, 'to jest księgi żywota’ objawień Nowego Przymierza Obj. 20:12],
A MŁODZIEŃCY WASI
[Młodociani Godni]
widzenia widzieć będą [będą im dane podobne objawienia, lecz mniej głębokich prawd]”.
W ten sposób Joel 2:28,29 traktuje o czterech wybranych klasach (łącznie z Młodocianymi Godnymi) oraz dwóch ogólnych klasach restytucyjnych. Te klasy wraz z pokutującymi upadłymi aniołami będą stanowić siedem (liczba doskonała) klas tych, których Chrystus w swoim dziele Zbawiciela wyzwala od grzechu i potępienia do doskonałości i wiecznego życia.
Wylewanie Boskiego Ducha w drugim pięćdziesiątnicowym błogosławieństwie rozpocznie się na początku Tysiąclecia po zastosowaniu zasługi Chrystusa za „wszystkich ludzi”. W Królestwie do wylania Ducha Świętego pomocne szczególnie będą dwa inne czynniki: Słowo Boże i Jego opatrzność.
Przez swoje Słowo Bóg uleczy Żydów (Psalm 107:20; Jer. 31:31–34; Rzym. 11:26, 27). Jego Słowo dotrze także do innych, gdy będą go szukać u Abrahama, Izaaka i innych Godnych w Jerozolimie (Izaj. 2:3). Ich zaślepione oczy zrozumienia zostaną wtedy otworzone (Izaj. 29:18, 24). Prawda jak strumyk rozpocznie się od małych kropli, lecz stopniowo stanie się głęboka jak morze i powszechna (Ezech. 47:1–12; Izaj. 11:9).
Boska opatrzność będzie również pomocna dając każdemu doświadczenia zmierzające do odrzucenia przez niego błędów i grzechów fizycznych, umysłowych, moralnych i religijnych oraz wytworzenia doświadczeń zachęcających do uczenia się i praktykowania Prawdy. Każdy zostanie opatrznościowo postawiony w takiej sytuacji, jaka będzie zniechęcała go do głoszenia błędów, a zachęcała do głoszenia prawdy i pomagania innym przy pomocy Prawdy aż do nawrócenia się (Iz. 26:9). Każda próba nauczania błędu lub niesprawiedliwego postępowania wobec bliźniego będzie karana, podczas gdy szlachetność będzie nagradzana.
I tak przez Słowo i opatrzności Boże wszyscy nie wybrani, zarówno żyjący jak i zmarli powstający z grobów, dowiedzą się o możliwości osiągnięcia ludzkiej doskonałości oraz moralnym podniesieniu się, czyli restytucji z warunków degradacji, grzechu i śmierci do obrazu Boga jakim pierwotnie cieszył się Adam, lecz utraconego przez nieposłuszeństwo dla siebie samego oraz dla będącego rodzaju w jego biodrach i odkupionego przez drogocenną krew Chrystusa. W ten sposób na wszystkich wywarty zostanie sprzyjający wpływ przyciągający do Chrystusa (Jan 12:32) i wszyscy zostaną oświeceni (Jan 1:9). Bóg „chce, aby wszyscy ludzie byli zbawieni i do znajomości prawdy przyszli” (1Tym. 2:4).
Nie powinniśmy jednak sądzić, że Bóg będzie wtrącał się do wolnej woli kogokolwiek. Chociaż święty Duch Boży będzie obecny wszędzie na ziemi i będzie dostępny dla każdego „kto zechce” (Obj. 22:17), nikomu nie będzie narzucany. Wtedy, tak jak i teraz, Ducha Świętego otrzymają tylko ci, którzy się poświęcą i będą posłuszni (Dz. 5:32); ci, którzy będą grzeszyć wobec niego z pełną świadomością