Teraźniejsza Prawda nr 439 – 1995 – str. 25
W poprzednim sprawozdaniu wspomnieliśmy o rozpoczęciu wydawania Sztandaru Biblijnego w języku rosyjskim. W bieżącym roku zorganizowaliśmy zespół przygotowujący wydawanie Teraźniejszej Prawdy w języku ukraińskim. Przygotowywanie Manny w formie książkowej w języku ukraińskim jest na ukończeniu.
Niedawno ukończyliśmy druk śpiewnika w wersji ukraińskiej. Część nakładu dostarczyliśmy na konwencję wrześniową do Stephan–Vode w Mołdawii, co umożliwiło wszystkim uczestnikom wzięcie aktywnego udziału w śpiewie.
Ze względu na trudności językowe, problemy techniczne i komputerowe oraz pewne personalne niedociągnięcia, praca polskich braci i sióstr w tych grupach jest bardzo trudna i wymagająca odpowiedzialności. Mimo to wszyscy zaangażowani z głębokiego poświęcenia się z oddaniem współdziałają z braćmi ze Wschodu, aby im pomóc pod każdym względem w dojściu do samodzielnej pracy na swoim terenie.
KONWENCJE W POLSCE
Sprawozdanie niniejsze obejmuje okres od 1 Października 1993 do 30 września 1994 roku. Konwencja jesienna w ubiegłym roku odbyła się w listopadzie, a w tym roku we wrześniu. Wobec tego omówimy je łącznie po opisaniu konwencji letnich.
KONWENCJA WIOSENNA
Po listopadowej konwencji upłynęło pięć miesięcy i bracia odczuwali wielką potrzebę społeczności braterskiej i duchowego pokrzepienia. Stąd duża frekwencja, 860 uczestników, na konwencji w Poznaniu w dniach od 1–3 maja. Przewodniczącym konwencji był brat Kazimierz Kiełbowicz.
W radosnym nastroju po wzruszających powitaniach i przy pięknej słonecznej pogodzie rozpoczęła się duchowa uczta w Poznaniu. Odczuliśmy przemożny wpływ Ducha Świętego, gdy zgłębialiśmy treść prezentowanych wykładów inspirowanych przez Słowo Boże. Mówcy przedstawili następujące tematy: „Żywe Słowo żywego Boga dla ludzi pragnących żyć wiecznie” (2Tym. 3:16); „Wizja przyszłego Królestwa w Tysiącleciu” (Joz. 22); „Zapłatą za grzech jest śmierć” (Rzym. 6:23); „Pocieszyciele i Pocieszyciel” (2Kor. 1:3–7); „Chrzest” (Mat. 28:19); „Przebaczenie” (Kol. 3:12–14); „Wniebowstąpienie Chrystusa” (Łuk. 24:50, 51); „Ubiór chrześcijanina” (Kol. 3:12, 14); W sympozjum wzięło udział trzech ewangelistów, którzy rozwinęli nader aktualny temat pod tytułem „Boska Opatrzność”.
Symbol chrztu przyjęły dwadzieścia dwie osoby (12 braci i 10 sióstr). Zanurzenia nastąpiły bezpośrednio po usłudze Słowem Bożym, wyjaśniającym znaczenie symbolu. Zanurzenia braci i sióstr następowały na przemian w baptysterium położonym przed estradą, co umożliwiło obserwowanie, fotografowanie i filmowanie przebiegu uroczystości. Stosunkowo duża liczba zanurzeń spowodowała zajęcie części czasu przeznaczonego na przerwę. Jednakże nikt nie żałował tego zyskując sposobności szczególnych przeżyć i wzruszeń odświeżających wspomnienia własnych doświadczeń doznanych w przeszłości w podobnych okolicznościach.
kol. 2
LETNIE KONWENCJE
Po konwencji majowej zostało już tylko około dwóch i pół miesiąca do serii konwencji letnich, które odbyły się od 15 do 27 lipca kolejno w Wólce Niedźwiedzkiej, w Nienadówce, we Wrocławiu i w Bydgoszczy.
Brat John Roberts z Kalifornii, USA, był naszym gościem na letnich konwencjach. Odwiedził on Polskę wraz z żoną Julie i służył w naszym kraju oraz dodatkowo na Ukrainie. Braterstwo Robertsowie przybyli do Warszawy samolotem w dniu 29 czerwca. Po krótkim pobycie w siedzibie Ruchu w Nowym Dworze Mazowieckim udaliśmy się w dniu 1 lipca samochodem prowadzonym przez brata Piotra Kucharskiego na Ukrainę. Z Ukrainy wróciliśmy w dniu 11 lipca do Polski.
Po gościnnym przyjęciu nas w Tomaszowie Lub. przez braterstwo Bronisława i Krystynę Witków i spędzeniu w ich domu błogich chwil w dniu 13 lipca udaliśmy się do Rzeszowa, gdzie skorzystaliśmy również z serdecznej gościnności braterstwa Tadeusza i Heleny Domaradzkich, którym pomocą służyły trzy siostry brata Tadeusza. Następnego dnia wieczorem udaliśmy się do Wólki Niedźwiedzkiej i włączyliśmy się w liczne środowisko braci i sióstr ze wszystkich części Polski i z zagranicy.
15 lipca rozpoczęliśmy serię czterech trzydniowych konwencji podróżując samochodem brata Piotra Kucharskiego, który, dzięki rezygnacji żony i dwóch córek z własnego rodzinnego pojazdu, z całą ofiarnością woził nas po Ukrainie i polskich konwencjach.
Brat Roberts usługiwał na wszystkich konwencjach z wielką energią i gorliwością: na wioskach wykonywał po dwie usługi w pierwszym i drugim dniu, a w trzecim służył jednym wykładem na zakończenie, w miastach miał codziennie jeden wykład. Wszyscy byliśmy wielce zbudowani duchowo jego wykładami. Na każdej konwencji służył do symbolu chrztu i odpowiedziami na pytania.
Wszystkie konwencje odbyły się zgodnie z programami opublikowanymi we wrześniowej „Teraźniejszej Prawdzie”.
Na konwencji w Wólce Niedźwiedzkiej frekwencja w kolejnych dniach 15–17 lipca wyniosła około 600 uczestników. Symbol chrztu przyjęło 10 osób (4 braci i 6 sióstr). Przewodniczył brat Leopold Markowski.
Na konwencji w Nienadówce, w dniach 18–20 lipca, uczestniczyło około 550 osób. Symbol chrztu wzięło dwóch braci. Przewodniczył br. A. Szwed.
Na konwencji we Wrocławiu, w dniach 22–24 lipca, uczestniczyło około 700 osób. Symbol chrztu przyjęło 9 osób, w tym 4 braci i 5 sióstr. Przewodniczył brat Władysław Grochowicz.
Ostatnia konwencja odbyła się w Bydgoszczy, w dniach 25–27 lipca. Uczestniczyło około 550 osób. Symbol chrztu przyjęły 4 osoby, w tym 1 brat i 3 siostry. Przewodniczył brat Stanisław Michalak.
KONWENCJE JESIENNE
W dniach 12–14 listopada 1993 r. odbyła się konwencja w Warszawie, w której uczestniczyło