Teraźniejsza Prawda nr 438 – 1995 – str. 4

które podają te same myśli: Psalm 47:6; 81:2-5; 150:3; Izaj. 18:3, porównaj z wersetami 2-7; 27:12, 13, Jer. 6:17; 51:27; Ezech. 7:14; Oz. 8:1; Joel 2:1, 15; Sof. 1:14-18; Zach. 9:14; Mat. 24:31; 1Kor. 15:52; Obj. 1:10; 4:1.

DWA ZBAWIENIA

      Powstaje tu pytanie: Jakimi są te dwa posłannictwa, proklamowane w Wieku Ewangelii? Ze względu na położony nacisk bezpiecznie możemy wnioskować, że są to dwa najważniejsze posłannictwa dane w Wieku Ewangelii. A jakie tematy są najważniejsze w Ewangelii? Można powiedzieć, że jest to posłannictwo o ludzkim zbawieniu i posłannictwo o Boskim zbawieniu. Możemy też to samo powiedzieć w innej formie, mającej to samo znaczenie: Restytucja (poczytana lub aktualna) i Wysokie Powołanie. To jest to o czym się mówi jako o wspaniałych pieśniach – pieśni Mojżesza i pieśni Baranka (Obj. 15:3, 4).

       Ogólnie biorąc, Boski Plan traktuje o dwu, spośród rodzaju ludzkiego, zbawionych klasach, które otrzymają wieczne życie przez Chrystusa w Królestwie Bożym: (1) klasa niebiańska i (2) klasa ziemska. Nie jest możliwe jasne zrozumienie Pisma Świętego w całości bez zrozumienia różnicy jaką ono czyni między tymi dwiema klasami. Możemy mówić o tej różnicy jako podstawowej lekcji w pozyskiwaniu wiedzy Biblijnej (2Tym. 2:15). I, oczywiście, ta wiedza musi być zachowywana w pamięci, aby nam pomóc w zrozumieniu różnych szczegółów podanych w Piśmie Świętym.

BIBLIA POD WIELOMA WZGLĘDAMI
PRZECIWSTAWIA SOBIE TE DWIE KLASY

       Każda klasa ma swoje stosowne powołanie – jedna wyborcze, które jest ograniczone (Rzym. 8:28-30; 1Kor. 1:26-29; 2Piotra 1:10; Obj. 17:14), a druga z wolnej łaski, które jest powszechne (Psalm 50:1-4; Izaj. 45:22, 23; Łuk. 2:10; Jan 12:32; Rzym. 5:18, 19; 1Tym. 2:4; 4:10; 1Jana 2:2; Obj. 22:17).

       Istnieją dwie drogi, po których te klasy mogą podróżować – pierwsza to „wąska ścieżka” (Mat. 7:14; Psalm 107:3,4), a druga „droga święta” (Izaj. 35:8; 62:10).

       Każda klasa przechodzi swój sąd w różnym czasie – dla jednej jest bardzo trudny (1Moj. 3:15; Mat. 5:10-12; 19:24; 24:9, 11, 12, 24; Jan 16:33; Dz.Ap. 14:22; 2Tym. 3:12; 1Piotra 5:8,9), dla drugiej będą to stosunkowo łatwe czasy (Psalm 72:7, 12-14; Izaj. 11:9; 25:8; 26:9; 35:10; 60:14; 62:11; Ezech. 36:25-35; Rzym. 8:21).

       Do każdej z nich należą inne obietnice – do jednej niebiańskie (Mat. 5:3, 10-12; Jan 14:2, 3; 1Kor. 15:49; 2Kor. 5:1, 2; 2Tym. 4:18; Żyd. 10:32-34; 1Piotra 1:3,4), do drugiej ziemskie (Psalm 37:3, 9, 11, 22, 29; Przyp. 2:21; Izaj. 60:21; Ezech. 36:35; 37:25; Amos 9:14,15).

       Wyzwolenie tych dwu klas jest przeciwstawne w związku z ich pojawieniem się w czasie powrotu Chrystusa. Wpierw będzie wyzwolona klasa wybrana, Kościół (Izaj. 35:4; Mat. 13:30; Jan 14:2,3; 1Kor. 15:51, 52; 1Tes. 4:16, 17), a następnie nie wybrani posłuszni z ogółu ludzkości (Izaj. 35:8-10; 52:10; Dz.Ap. 3:19-21; 15:16, 17).

       Zasadniczo są dwa zmartwychwstania – jedno sprawiedliwych, drugie niesprawiedliwych (Łuk. 20:36 i 1Kor. 15:40 wskazują na ich natury, a potwierdzają następujące wersety: Dan. 12:2; Jan 5:28, 29; Dz.Ap. 24:15).

       Każda klasa otrzyma różną naturę jako nagrodę
kol. 2
za wierność – jedna duchową naturę (1Kor. 15:44; 2Piotra 1:4; 1Jana 3:2), druga ludzką naturę (1Kor. 15: 45-48; Izaj. 60:21; 65:17-25).

       Dwa różne miejsca zamieszkania będą ich wiecznymi domami – jedno w nowych niebiosach i drugie na nowej ziemi (Izaj. 65:17; 66:22; 2Piotra 3:13; Obj. 21:1).

       Pieśń 24 (której pierwsze słowa brzmią: „Wnet ujrzy cały świat Jubileuszu rok”) mówi symbolicznie o dwóch zbawieniach. A na kartoniku z tekstem godła są narysowane dwie trąby, w celu podkreślenia proklamowania dwóch posłannictw Biblii.

WERSET GODŁA POKAZUJE NASZĄ ODPOWIEDZIALNOŚĆ

      Bądźmy więc „biegli w swoim zawodzie (lub w pracy)” i trąbmy w trąby o tych dwóch zbawieniach, jak powyżej wyjaśniliśmy. Nasze roczne godło obiecuje, że osoby pracowite będą „w służbie u królów”. Teraz to może być prawdą symbolicznie, ale w czasie pośredniczącego panowania będzie Prawdą rzeczywiście, gdy będziemy służyli Królom wszechświata (przede wszystkim Chrystusowi i razem z Nim Kościołowi, Obj. 5:10), a drugorzędnie królom ziemi (Obj. 21:24) – doskonałej ludzkości na ziemi. W ten sposób, jeśli będziemy wierni, otrzymamy awans i wielkość.

       I na odwrót, my nie chcemy służyć niechętnym lub niegodziwym osobom (Mat. 7:6; Izaj. 65:20; Mat. 25: 41-43). Takie osoby nie są i nie będą w świetle, ale raczej w ciemnościach, otoczone przez ciemności i przeciwne Bogu.

       Niech Bóg błogosławi werset godła przez cały rok. Jako roczny hymn polecamy pieśń nr 24.

       Dalej, w drugiej części artykułu, debatujemy na temat Dwóch Zbawień. Część trzecia może nam pomóc w naszym zawodzie czy działalności głoszenia Ewangelii i stanowi część artykułu pt. Pracowitość, napisanego przez br. Paula S.L. Johnsona i publikowanego po raz ostatni w PT ’77, strony 74-79; Ter. Pr. '47,18-22.

poprzednia stronanastępna strona