Teraźniejsza Prawda nr 432 – 1994 – str. 15
Oprócz Wołowa wprowadzono ten sposób pracy również we Wrocławiu i w Zielonej Górze, gdzie bardzo pomocnym jest brat Woźniak.
Zarząd Zakładu Karnego w Wołowie, gdzie ta praca się rozpoczęła i trwa najdłużej, okazał zadowolenie z działalności naszego Ruchu. Zauważono, że więźniowie, którzy uczestniczą i korzystają z naszych usług zachowują się lepiej niż poprzednio, nie sprawiają kłopotów w Zakładzie i stali się łagodniejsi w kontaktach z wychowawcami i pracownikami administracyjnymi Zakładu. A oto fragmenty pism naczelnika Zakładu Karnego w Wołowie do brata K. Kiełbowicza:
„Składam Panu serdeczne podziękowania za duże zaangażowanie i wkład w prowadzeniu działalności Świeckiego Ruchu Misyjnego „Epifania” w tutejszym Zakładzie Karnym oraz kształtowanie właściwej postawy społecznej wśród skazanych”.
I fragment listu wysłanego do mnie:
„Chciałbym zaznaczyć, że wysoko oceniam działalność w tutejszej jednostce przedstawicieli Świeckiego Ruchu Misyjnego „Epifania” i pragnę za Pańskim pośrednictwem życzyć im dalszej owocnej pracy i pomyślności w życiu osobistym”.
W okresie sprawozdawczym w wykładach uczestniczyło 170 a w badaniach bereańskich pierwszego tomu – 120 więźniów.
PRACA EPIFANICZNA NA WSCHODZIE
Działalność wydawniczą dla braci na Wschodzie opisałem powyżej. W 1993 roku zorganizowaliśmy cztery konwencje:
(1) we Lwowie (Ukraina) – 22, 23 maja
(2) w Orłówce (Ukraina) – 5, 6, 7 czerwca
(3) w Nowgorodzie (Republika Rosyjska) – 14, 15 sierpnia
(4) w Stephan Vode (Mołdawia) – 25, 26 września.
Programy pierwszych dwóch konwencji zostały opublikowane w Teraźniejszej Prawdzie Nr 427 (Marzec-Kwiecień 1993) i dwóch ostatnich Nr 429 (Lipiec-Sierpień 1993).
O przebiegu konwencji w Orłówce pisałem Bratu w liście z 17 lipca br. Na konwencji w Mołdawii było 150 osób, w tym z Ukrainy 80 i z Polski – 13. Była to pierwsza konwencja w tej Republice. Pomimo trudności komunikacyjnych wszyscy uczestnicy byli duchowo wzmocnieni i wielce błogosławieni.
W konwencji we Lwowie (Ukraina) 22 i 23 maja uczestniczyło 240 osób. Pomimo zwyżki cen biletów kolejowych przybyli na konwencję bracia i siostry z Mołdawii, którzy na koszty podróży musieli poświęcić trzymiesięczne zarobki. Szczegóły z przebiegu Lwowskiej konwencji przekazał Bratu jej przewodniczący brat Władysław Grochowicz.
SPRAWOZDANIE BR. KIEŁBOWICZA Z KONWENCJI ROSYJSKIEJ
Również po raz pierwszy zorganizowaliśmy konwencję w Nowgorodzie, w Republice Rosyjskiej. Poniżej podaję treść sprawozdania przewodniczącego konwencji brata Kazimierza Kiełbowicza:
kol. 2
Sprawozdanie z konwencji w Nowgorodzie (Rosja), w której uczestniczyli Bracia z Polski, Ukrainy, Mołdawii, Rosji oraz z innych Republik.
Drogi w Panu Bracie, łaska i pokój. Psalm 121:8. Z radością składam sprawozdanie z konwencji w Nowgorodzie (Rosja), która odbyła się po raz pierwszy po dokonanych zmianach politycznych w byłym Związku Radzieckim.
Konwencja odbyła się w dniach 14 i 15 sierpnia 1993 r. Pomimo trudności w republikach byłego Związku Radzieckiego, bracia jechali około 70 godzin w jedną stronę, mimo braku biletów kolejowych i złych warunków materialnych, przybyli na konwencję z wielką radością. Obecność tych braci przypominała nam słowa naszego Pana z Ew. Łuk. 17:37 o zgromadzeniu orłów tam gdzie jest ścierw.
W pierwszym dniu przybyło 60 osób, w drugim – 65 osób. Głód duchowy słuchania Słowa Bożego Bóg przepowiedział przez proroka Amosa 8:11, 12. Więc dziękujemy Bogu, iż wypełnienie tego proroctwa możemy widzieć i odczuwać osobiście.
Pierwszy dzień konwencji rozpoczął się o godz. 10.00 porannym nabożeństwem, w którym przewodniczył br. Grigorij Parylak ze Lwowa (w zastępstwie za br. Dymitro Markowca, który ma trudne warunki – brak biletów kolejowych – przybył dopiero na drugi dzień, a około 9 braci wróciło się z dworca do domów). Następnie w przemówieniu powitalnym brat Grigorij Parylak przypomniał o Miłości Bożej, iż Bóg zgromadził braci i siostry po raz pierwszy w Rosji i pobłogosławił starania w przygotowaniu konwencji.
Po przemówieniu powitalnym o godz. 10.30 mówcą był br. Ryszard Wojtko z Warszawy, który miał wykład na temat „Przygotowanie serc Panu” (1Sam. 7:3). Na język rosyjski tłumaczył brat Grigorij Parylak. Od godz. 12.00 do 13.30 odbyło się sympozjum, w którym przemawiało trzech braci na trzy następujące tematy:
(1) Pierwszy Świat – do Potopu (br. Zenonas Sirmulis z Litwy).
(2) Drugi Świat – od Potopu do założenia Królestwa Bożego (br. Stiepan Lechowicz z Mołdawii).
(3) Trzeci Świat – Tysiąclecie (br. Józef Montewski z Bydgoszczy, który zastąpił br. Dymitro Markowca, ponieważ ten nie mógł dojechać na czas).
Po sympozjum usłużył wykładem br. Kazimierz Kiełbowicz z Wrocławia na temat: „Skrytość Boga” (Izaj. 45:15). Po wykładzie, od godz. 15.00 do 16.00 nastąpiła przerwa obiadowa. Siostry ze zboru miejscowego usługiwały braciom i siostrom podając posiłki do stołów. Pomimo trudności, bracia i siostry przygotowali smaczny posiłek w barze niedaleko sali zebrań. Po przerwie obiadowej następnym mówcą był br. Władysław Grochowicz z Cewkowa, usłużył on wykładem na temat: „Powrót Izraela do łaski jako znak czasu” (Mat. 24:32, 33). Temat był wzbogacony spostrzeżeniami jakie br. Grochowicz odniósł podczas pobytu w Izraelu w tym roku.