i czynieniu dobrze wszystkim ludziom w miarę naszych możliwości. „Wierny jest ten, który was powołał”, który obiecuje nam wsparcie i wszelką niezbędną pomoc na tej   drodze.  Jego  łaska  jest  dla  nas  wystarczająca (1Tes. 5:24; 2Kor. 12:9).

        Jak już zauważyliśmy, to prawo miłości jest również prawem anielskich synów Boga, a ich posłuszeństwo Boskiej woli i ich wzajemna harmonia są na nim oparte. Chociaż w wieku Tysiąclecia na ludzkość zostaną nałożone prawa i ustawy, przepisy i nakazy, by doprowadzić ją do błogosławionych warunków królestwa Tysiąclecia, to jednakże ci, którzy przy końcu wieku zostaną uznani za godnych wiecznego życia z pewnością dojdą do czegoś więcej niż tylko posłuszeństwa prawom i wymogom: będą mieli wypisane na swych sercach pierwotne  prawo Boga, posłuszeństwo, i prawo miłości, które jest częścią Boskiego charakteru.

kol. 2

        Ci przywróceni do pierwotnego stanu synowie Boga na poziomie ludzkiego bytu, którzy wówczas zostaną przez Niego przyjęci, będą mieli również tego ducha miłości, bez którego nie mogliby być przyjemnymi Bogu, ponieważ szuka On takich, którzy by Go chwalili w duchu i w prawdzie. Widzimy zatem, że chociaż niebiosa i ziemia muszą podlegać jakiemuś prawu i być mu posłuszni, to jednak Boski standard posłuszeństwa tak dalece przewyższa nasze ziemskie niedoskonałe pojęcia i wzorce, że to jedno słowo, Miłość, wyraża całe Boskie prawo, któremu poddani będą Jego wszyscy synowie na każdym poziomie istnienia. Jakże wspaniałym i chwalebnym jest charakter i plan naszego Boga! Wypełnieniem tego prawa jest miłość, i my nie możemy wyobrazić sobie żadnego innego wznioślejszego prawa.

kol. 1

OBJAŚNIENIE ŁASK CHARAKTERU

        Ponieważ rozwijanie charakteru jest tym jedynym najważniejszym zadaniem na drodze chrześcijanina, wskazane jest, abyśmy odkryli na jakim wzorze powinniśmy opierać nasze codzienne postępowanie. Doskonałym wzorem jest oczywiście Chrystus. Nie możemy jednak zacząć rozwijać podobieństwa Chrystusowego do takiego stopnia, do jakiego byśmy chcieli; niemniej jednak, zachęcani jesteśmy do upodobnienia naszych charakterów, tak blisko jak to jest możliwe, do danego nam przez Niego przykładu.

        Pastor Russell poświęcił dużo miejsca i uwagi chrześcijańskim łaskom, zachęcając wszystkich braci do ich rozwijania. Brat Johnson, w czasie niemal pięćdziesięcioletniej służby braciom w prawdzie, dokonał dokładnej analizy łask chrześcijańskiego charakteru, ponieważ temat ten był bardzo bliski i drogi jego sercu. Jego artykuły mogą pomóc nam w rozwijaniu charakteru przez wyraźniejsze pokazanie licznych elementów tworzących charakter podobający się Bogu oraz przez wskazanie, jak zalety charakteru się objawiają, jak łączą się razem i jak mogą być praktykowane aż do wykrystalizowania.

        W okresie paruzji br. Johnson na różnych konwencjach wygłosił serię trzynastu wykładów na temat rozwijania charakteru na podobieństwo Chrystusowe. Pierwszych dziesięć wykładów zostało opublikowanych w Sprawozdaniach konwencyjnych z 1912 roku pod tytułem „Metody rozwijania podobieństwa charakteru Chrystusowego”. W każdym z trzech kolejnych lat pojawiał się nowy wykład na temat różnych zarysów podobieństwa Chrystusowego. Te trzy wykłady zostały wydane oddzielnie w Sprawozdaniach konwencyjnych w latach 1913, 1914 i 1915.

kol. 2

        Poza tym brat Johnson obszernie pisał na temat chrześcijańskich łask, np. w E1 ­ Bóg, E12 ­ Biblia i E15 ­ Chrystus-Duch-Przymierza. Pisał także pojedyncze artykuły na temat przymiotów Boskiego charakteru, wyższych pierwszorzędnych łask, wszystkich samolubnych niższych pierwszorzędnych łask, większości odpowiadających im łask drugorzędnych i większości łask trzeciorzędnych. Jego rozważania na temat łask charakteru wypełniłyby dwie lub trzy książki; są to doskonałe

poprzednia strona – następna strona