Teraźniejsza Prawda nr 416 – 1991 – str. 47
Meczet El Aksa [ p. mapa w następnym numerze Ter. Pr.]
El Aksa (znaczy „odległe miejsce”, oczywiście od Mekki) jest trzecim po Mekkce i Medynie świętym relikwiarzem mahometan. Mówi się, że jest to miejsce, do którego pewnej nocy Bóg przeniósł proroka Mahometa z Mekki, że jest to starożytne święte miejsce protoislamskie, powstałe jedynie czterdzieści lat po założeniu Kaaby przez Abrahama. Prawdopodobnie pierwotnie była tam jednak bazylika, wzniesiona przez cesarza Justyniana, ku czci Najświętszej Panny.
Na południe od Świątyni, gdzie Salomon zbudował swoje wspaniałe pałace, na fundamentach bizantyjskiego kościoła został wzniesiony meczet El Aksa, który dotąd nosi ślady ogólnych linii bazyliki. Zbudował go po raz pierwszy między 709 a 715 rokiem architekt kalif Al Waleed, syn Abd El Malika, tego który zbudował Meczet na Skale. Nawa meczetu spoczywała na podziemnym sklepieniu. Szerokość budowli była tak wielka, iż trudno było znaleźć dostatecznie długie belki na pokrycie dachu. Sufit podtrzymywały dwa, stojące jeden na drugim, rzędy kolumn.
Omar przeniósł kościół i meczet. Abd El Malik spowodował, że drzwi meczetu Aksa pokryto złotymi i srebrnymi płytkami. W czasie kalifatu Abu Ja’far el Mansura (lata 758-775) strony wschodnia i zachodnia zostały zniszczone przez trzęsienie ziemi i aby uzyskać pieniądze na remont meczetu, szlachetne metale, którymi był ozdobiony, zamieniono na pieniądze.
kol. 2
El-Mahdi (775-785), wskutek następnego trzęsienia ziemi, zastał meczet w ruinie i odbudował go w zmienionej postaci. Jego długość została skrócona, szerokość zaś wzrosła. W 1060 roku zawalił się dach, ale szybko go naprawiono. Tak więc meczet ulegał zniszczeniu i odbudowie z licznych powodów.
Krzyżowcy zawładnęli meczetem w 1099 roku i El-Aksa stał się główną kwaterą rycerzy templariuszy. W 1187 roku Saladyn przywrócił budowlę islamowi. Z wyjątkiem kilku kapiteli i kolumn, niewiele pozostało po tym co wybudował Justynian, ale topografia bazyliki została zachowana. Meczet jest 88 jardów długi i 60 jardów szeroki (nie licząc przybudówek). Jego główna oś pozostała prostopadła do południowej strony muru otaczającego Haram (Wzgórze Świątynne).
Niektóre wypowiedzi Saddama zasługują na uwagę. Oskarżył on prezydenta Busha o zdradę Jezusowych zasad (wskutek rozpoczęcia wojny) i nazwał go Judaszem, „szatanem w Białym Domu”. Według Koranu „Bóg (Allah) dał cały świat muzułmanom. Uczynił ich jego mistrzami i dziedzicami”. Naturalny ludzki lęk przed gwałtowną śmiercią jest przezwyciężany perspektywą wiecznej szczęśliwości, następującej po męczeńskiej śmierci w „świętej wojnie” -najwyższe powołanie jakie muzułmanin może spełnić. Tak więc zdaje się oczywiste, że Irak liczy na arabskie zjednoczenie się w „świętej wojnie” przeciw zachodnim chrześcijańskim (i żydowskim) najeźdźcom. (Więcej informacji o Mahomecie, islamie i muzułmanach – w najbliższych numerach Sztandaru Biblijnego.)
SZATAN USIŁUJE ZNISZCZYĆ IZRAEL
Gdyby szatan mógł zniszczyć Izrael, mógłby dowieść, że Biblia kłamie. Boże obietnice nie są zbiorem niejasnych, mglistych słów. Posłuchajmy, co Bóg mówi przez proroka Amosa: „I nawrócę zaś z więzienia lud mój Izraelski … A tak ich wszczepię w [obiecanej] ziemi ich, że nie będą więcej wykorzenieni z ziemi swojej, którąm im dał, mówi Pan, Bóg twój” (Amos 9:14, 15).
Zatem, gdy dzisiaj spoglądamy na państwo Izrael, czy możemy uwierzyć w to, że naród ten został przywrócony do łask i otrzymał kraj jakiego się spodziewał ? Zagrożony militarnie i przez ekonomiczny bojkot z zewnątrz, w wielkiej mierze otoczony przez mających liczebną przewagę zaprzysiężonych wrogów, ze sprzymierzeńcami niezdecydowanymi w udzielaniu poparcia, rozdarty politycznie, religijnie i przez wewnętrzne etniczne frakcje oraz swoją własną ekonomię szybko rosnącej spirali inflacji, jaką niewiele krajów mogłoby przeżyć – w czym zatem można dostrzec realizację jego Nadziei?