Teraźniejsza Prawda nr 413 – 1990 – str. 95
Fotografia Br, W. Stachowiaka z 1988r.
zapoznał się z przedstawicielami Badaczy Pisma Świętego, których poglądy odpowiadały jemu bardziej niż katolickie. W tym samym roku okazał swoje poświęcenie Panu przez zanurzenie w wodzie, według praktyki Badaczy Pisma Świętego.
Na przełomie lat 1926/1927 w łonie B.P.Św. w Polsce (włączając Poznań) powstały problemy w sferze doktryn i praktyk, które spowodowały głęboki podział na różne grupy. Brat Stachowiak znalazł się wśród przedstawicieli grupy, która uformowała się na początku kwietnia 1927 roku i jakiś czas potem została zarejestrowana w Polsce jako Badacze Pisma Świętego, Grupa II, która w 1931 roku przyjęła nazwę Świecki Ruch Misyjny „Epifania”. Brat Stachowiak pozostał członkiem tej grupy aż do końca swego życia. Ruch ten miał swoje zbory w licznych innych miastach i miejscowościach w Polsce. Na czele tych zborów w Polsce stał
kol. 2
Czesław Kasprzykowski z Warszawy.
Warunki w jakich żyli członkowie nowo powstałych zborów wymagały większej liczby nauczycieli (pielgrzymów), którzy utwierdzaliby ich w doktrynach, naukach i praktykach wyznawanej przez nich wiary. Profesor P.S.L. Johnson podczas swojej wizyty w Polsce w 1928 roku dostrzegł tę potrzebę i mianował br. Stachowiaka pielgrzymem Ś.R.M. „Epifania”. W dniu 21 lipca 1929 roku br. Stachowiak został ubłogosławiony przywilejem głoszenia Ewangelii i dawania wykładów Pisma Świętego.
Od tej chwili aż do śmierci cały swój czas i energię poświęcił na głoszenie Ewangelii w duchu tegoż Ruchu. Miał on zwyczaj kilka razy w miesiącu odwiedzać różne miejscowości głosząc Słowo Boże. Pracę tę uważał za wielki przywilej i zaszczyt usługując Bogu i Jezusowi Chrystusowi oraz wszystkim umiłowanym braciom.
MIANOWANIE PRZEDSTAWICIELA
W dniu 1 kwietnia 1936 roku Br. Stachowiak został mianowany przedstawicielem Ruchu w Polsce. Praca jego była bardzo owocna; wszystkie swoje talenty, czas i własności położył na Pańskim ołtarzu, a jego ofiara płonąc wydzielała przyjemną woń przed Panem. Kiedy obejmował urząd było w Polsce 35 zborów; po 54 latach jego przedstawicielstwa zborów jest 79.
Podczas drugiej wojny światowej niemieccy najeźdźcy zabronili braciom epifanicznym organizowania jakichkolwiek zebrań. Bratu Stachowiakowi oraz innym braciom kilkakrotnie wzywanym do siedziby Gestapo zakaz ten powtarzano. Oficjalne zebrania nie odbywały się i bracia oraz siostry spotykali się sporadycznie w nielicznym gronie. Pamiątkę Wieczerzy Pańskiej obchodzono w kilkunastu mieszkaniach prywatnych. (W latach 1940 i 1941 sprawozdania nie odzwierciedlały rzeczywistego stanu liczebnego uczestników, a w latach 1942-44 z Polski nie można było wysłać żadnego sprawozdania.)
W marcu 1942 roku funkcjonariusze Gestapo zabrali br. Stachowiaka do swojej siedziby i aresztowali go