Teraźniejsza Prawda nr 404 – 1989 – str. 137

w New London, Ohio, „obecnie zajmującym się w Pensylwanii głoszeniem doktryny o drugim przyjściu Chrystusa”.

NIEKTÓRE DOKTRYNY GŁOSZONE PRZEZ BRATA STETSONA

      Inna wzmianka historyczna wspomina o br. Stetsonie i Jonaszu Wardellu (Wendellu?), którzy przez kilka lat usługiwali w zgromadzeniu w Norwalk, których znamienne doktryny są następujące:

      „(1) Wierzą oni w osobiste przyjście i panowanie Chrystusa na ziemi w czasie Tysiąclecia, zgodnie z tym co naucza Obj. 20.

      (2) Na początku tegoż okresu sprawiedliwi zmarli będą wzbudzeni, żyjący święci przemienieni ze stanu śmiertelnego do stanu nieśmiertelności i będą panować wraz z Chrystusem przez okres tysiąca lat.

      (3) Wierzą oni, że obecnie przejściowy stan między śmiercią a zmartwychwstaniem zarówno w przypadku sprawiedliwych, jak i grzeszników, jest stanem nieświadomości.

      (4) Wierzą, że skoro grzesznicy nie przyjmują Chrystusa za swego Dawcę życia i lekceważą wszelkie starania związane z osiągnięciem nieśmiertelności, to nie uda się im zdobyć tego przymiotu i w konsekwencji zostaną wzbudzeni pod koniec tysiąca lat do życia śmiertelnego i będą podlegać mocy wtórej śmierci, jako karze za grzech, będącej ustaniem istnienia, której skutki będą trwały wiecznie.

      (5) Niektórzy wierzą, że skoro cała ludzka rodzina, która „zmarła w Adamie” zostanie wzbudzona w zmartwychwstaniu do następnego życia, to wszyscy, którzy w tej czy poprzedniej dyspensacji żyli i umarli w niezawinionej ignorancji odnośnie zbawczej znajomości Bożego planu zbawienia, wówczas będą mieli możliwość usłyszenia o Tym, który umarł za wszystkich ludzi i skosztował śmierci za każdego człowieka. Dowiedzą się też o możliwości osobistego przyjęcia lub odrzucenia Chrystusa. Wtedy nastanie dla nich właściwa pora na usłyszenie o Nim.

      (6) Wiara w te doktryny lub części tych doktryn czy też ich odrzucenie nie stanowi próby łączności duchowej. Jedyną próbą jest chrześcijański charakter.

      (7) Ich wyznanie wiary jest następujące: »My, których nazwiska zostały do niniejszego aktu dołączone, na jego mocy wspólnie się stowarzyszymy jako Kościół Chrystusowy w Norwalk i okolicy i zgadzamy się uważać Biblię za jedyną podstawę wiary i praktyki«. Powyższy akt wszedł w życie 18 stycznia 1863 r.

      (8) Jako chrzest stosują, po uwierzeniu, jedynie zanurzenie.

      (9) Zorganizowali się w formie korporacji 3 sierpnia 1864 roku”.

      Oczywiście br. Stetson nie był jednym z tych, którzy uwierzyli w to, co przedstawiono w punkcie (4), ale raczej w punkcie (5). Niewątpliwie z tego powodu wyznawcy drugiego
kol. 2
adwentu mówili o nim, że charakteryzowała go „nieregularna służba”.

      W dniu 27 sierpnia 1872 roku w Adwent Christian Witness (Świadectwo Powrotu Chrystusa) ukazał się list br. Stetsona. Brzmi on następująco:

      „Mija obecnie dziesiąty miesiąc od chwili, gdy zostałem wezwany i przybyłem do Pittsburgha, aby pracować i chociaż pracujemy po cichu, bez rozgłosu, to możemy powiedzieć, że „Pan jest z nami” a Prawda rozprzestrzenia się i głęboko zakorzenia zarówno w tym mieście, jak i w Allegheny. Proponujemy, aby obecnie »przenieść wojnę do Afryki«, tzn. dokonać ataku na silne pozycje »ortodoksji« rozsiewając wśród jej wyznawców »nieskazitelne nasienie« poprzez bezpłatne rozpowszechnianie naszych standardowych dzieł. Rozłam, jaki powstał w ciele został prawie wyleczony, fragmenty zebrane, ślady wymazane i w zgodzie wspólnie się zbierają bracia, organizując regularne publiczne zebrania w Quincy Hali, przy ul. Leacock 127, w Allegheny, w każdą niedzielę o 10.30 rano i o 19.30 po południu. W ciągu tygodnia wszyscy są zajęci szerzeniem i przedstawianiem prawdy innym, o ile nadarzy się im sposobność. Moglibyśmy podać nazwiska dziesięciu czy dwunastu braci, którzy są szczególnie pracowitymi robotnikami, ale ponieważ wyróżnianie budzi zawiść, porównania wstręt, a wszyscy zasługują na pochwałę, więc tego zaniecham.

      Kilka tygodni temu miałem przyjemność widzieć wśród nas br. Cherry, przebywającego obecnie w Chicago, który dał dobre świadectwo o tamtejszym zborze. Ucieszy się on, gdy się dowie, że w międzyczasie kilku z jego dawnych znajomych »przyjęło Chrystusa przez chrzest«, i że obecnie są bardziej »zapisani« oraz, że wkrótce zostaną »wszczepieni w podobieństwo śmierci Chrystusa«, aby mogli być znalezieni z Nim w podobieństwie Jego zmartwychwstania. Ostatnie trzy sabaty były okresami niezwykłego zainteresowania i błogosławieństwa na naszych zebraniach. Oby Pan rozwijał, budował i umacniał nas we wszelkiej naszej pracy i swoimi sposobami, zachowując nas od grzechu i od zła aż da swego chwalebnego pojawienia się jest naszą najgorętszą prośbą zanoszoną do Tego, który może zachować nas od upadku i przedstawić bez skazy wobec swej chwały. Amen. G. W. Stetson”.

      Poniższy cytat pióra br. Jonasza Wendella pochodzi z The Worlds Crisis (Światowy Kryzys), z dnia 23 kwietnia 1873 roku.

      „Bracie Grunt: Z chwilą zakończenia mej działalności w N.Y.S. Mission Tent zeszłej jesieni, pracowałem ze zborem w tej miejscowości oraz pobliskim okręgu. W czasie zimy gościliśmy u siebie br. G. W. Stetsona z Ohio, którego czterotygodniowe wysiłki przyniosły w rezultacie, jak pokornie ufamy, wiele dobrego. Zbór się ożywił a zbłąkani zostali zachęceni do powrotu. Bogu należy się za to wszelka chwała. Amen.

      Kościół w Edinboro liczy ponad stu członków, którzy są rozproszeni na obszarze

poprzednia stronanastępna strona