Teraźniejsza Prawda nr 397 – 1989 – str. 32
ulegli demoralizacji, iż nie są zdolni do pokuty i Bóg nigdy im nie okaże przebaczenia. Ponieważ są niereformowalni, Bóg w swoim miłosierdziu zniszczy ich, nie dopuszczając do tego, aby stali się wiecznym przekleństwem dla siebie i drugich. Ich grzech może być zmazany tylko przez wieczne unicestwienie. „A wszakże, najmilsi! pewniśmy o was coś lepszego, i zbawienia bliższego, chociaż tak mówimy” (Żyd. 6:9).
Pamiętajmy, że z wyjątkiem grzechu przeciwko Duchowi Świętemu, w oczach Boga odpuszczony jest każdy grzech. Niechaj to będzie dla nas pocieszeniem, jeśli zdarzy się nam po pełnić przewinienie wynikające ze słabości i niewiedzy. Niechaj to pobudzi nas do okazania naszemu Bogu najwyższego uznania za Jego mądrość, sprawiedliwość, miłość i moc, które tłumiąc kontrolę Jego wojowniczości i niszczycielskość, przyczyniają się do tego, iż zdolny jest On do nieskwapliwości, pobłażliwości i odpuszczania naszych grzechów. Alleluja! Co za Zbawca! I niechaj chwała ta wzniesie się ku Bogu z każdego serca, które przez Chrystusa doświadczyło Bożej łaski odpuszczenia grzechów!
BS ’87, 62.
PSALM
1. Pieśń wstępowań. Podniosę oczy ku wyżynom, skądże nadejdzie pomoc moja?
2. Pomoc moja od Pana, który uczynił nie bo i ziemię.
3. Nie da zachwiać się nodze twojej, nie zaśnie chroniący ciebie.
4. Wiedz, nie zaśnie i nie zdrzemnie się Ten, który chroni Izraela.
5. Pan ciebie strzeże, Pan tobie osłoną po twojej prawicy.
6. Nie porazi ciebie słońce w dzień ani księżyc nocą.
7. Pan ciebie uchroni od wszelkiego zła, uchroni duszę twoją.
8. Pan będzie strzegł wyjścia i przyjścia twego, teraz i na wieki.
(Psalm 121)