Teraźniejsza Prawda nr 393 – 1988 – str. 159
Ewangelii” (2Tes. 1:7, 8). On niszczy duchem (nauką) swoich ust, a podczas swojej Epifanii On niszczy system wielkiego Antychrysta (szatańskie naśladownictwo prawdziwego Kościoła) „objawieniem [greckie epiphaneia] przyjścia [greckie parousia, obecność] swego” (2Tes. 2:8). Błąd z pewnością zostanie zmuszony do ucieczki w dniu Pańskiej Epifanii. Jego objawienia się, Jego jasnego świecenia, gdy (Izaj. 28:15-18) „bicz gwałtowny” (czas ucisku) będzie przechodził, a grad (trudne, trapiące prawdy, zgubne dla błędu) potłucze nadzieję omylną (doktryny o wiecznych mękach, nieśmiertelności człowieka, przytomności umarłych itd.), wody (prawdy) zaś zatopią ucieczkę (całkowicie zniszczą i położą koniec tym błędom). Prawdziwie Bóg przez Chrystusa, poprzez jasne świecenie prawdy, całkowicie ujawni co jest ukryte w ciemności i zmusi do ucieczki ignorancję, przesąd oraz błędy onego złośnika (1Kor. 3:13; 4:5; Żyd. 4:12)!
W książce Nowe Stworzenie na stronie 210 jest wyjaśnione, że dziesięć plag, które przyszły na Egipt zostały zamierzone by w pewnej mierze zobrazować, zilustrować te plagi, którymi zakończy się wiek Ewangelii – najpierw nastąpią trzy, potem siedem plag ostatecznych (Obj 15:1). Siódma z dziesięciu egipskich plag jest opisana w 2Moj. 9:22-34 jako „gromy i grady” oraz „ogień zmieszany z gradem ciężkim bardzo”. W antytypie, tu, przy końcu
kol. 2
Wieku Ewangelii rzeczywiście byliśmy świadkami licznych kontrowersji (gromów) i srogich sądów Pańskich (ognia) zmieszanych z ulewą trudnych, trapiących prawd (gradem) – dalsze jeszcze nastąpią.
DŁUGI DZIEŃ JOZUEGO
Inny proroczy typ, w którym ziarna gradu mają swoje wydatne znaczenie, a który w sposób godny uwagi znalazł swoje wypełnienie przy końcu wieku Ewangelii, występuje w Księdze Jozuego, rozdz. 10. Pięciu królów Amorejskich i ich armie (wersety 3, 5) walczący przeciwko Jozuemu i Izraelowi, gdy tenże przybył do Kanaanu, reprezentują pięć wielkich przesiewających błędów i klas, które tu powstały przeciwko naszemu Panu (antytypicznernu Jozuemu) i Jego ludowi (antytypicznym Izraelitom) przy końcu tego wieku. W typie (werset 11) Bóg „spuścił … kamienie wielkie z nieba” na Amorejczyków i „umierali … od kamienia gradowego”. W antytypie pięć wielkich przesiewawczych błędów (zaprzeczających okupowi, niedowiarstwo, kombinacjonizm, reformizm – tj. obrona „reform” niebiblijnych – i szemrzący kontradykcjonizm) oraz ich poplecznicy zostali zmuszani do ucieczki i całkowicie odparci przez trudne, trapiące prawdy, którymi Bóg ich poraził, aby, z końcem tego wieku zadać im klęskę.
(cdn Ter.Pr.1988,186)
Nie czynów naszych szuka Pan,
Być były i najsprawiedliwsze,
Lecz naszej szuka w nich miłości,
Ukrytej z świętą troską tam,
Gdzie serce czynów jest sprawiedliwości.
Miłość jest ową rzeczą bezcenną,
Wśród naszych skarbów znaleźć się musi.
Pan bowiem oceni woń daru przyjemną
I wartość danego Mu złota
Miarą miłości, którą opisać jest rzeczą daremną.