wiarę, a nie rozwinęlibyśmy miłości – wielkiego owocu Ducha – bylibyśmy niczym. Co więcej, oświadcza on (w. 8), że dary mówienia językami itp., przeminą, ale owoce Ducha będą trwać wiecznie. (Więcej informacji można znaleźć w naszej broszurce Dar języków).

Zatem, rozważając o błogosławieństwach wypływających
kol. 2
z zesłania Ducha Świętego ważne jest, abyśmy pamiętali, że bez owoców Ducha bylibyśmy niczym i nie mielibyśmy udziału W chwalebnym Królestwie Mesjasza, na które czekamy i o które modlimy się „Przyjdź Królestwo Twoje; bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi”.
BS ’78, 36.

JAK CZYTASZ?

Łuk. 10:16

Przeczytać księgę Biblią zwaną to jedno,
Czytać, uczyć się, czynić to trafić w sedno.
Można ją czytać przyjemność mając na względzie,
Można z nadzieją, że Prawdę zdobędziesz.

. Lektura Biblii jest czasem nauką czytania,
. Bez pasji poznawczej, jej treści badania.
. W tygodniu raz jeden ją czyta niektóry,
. Bo trzeba, lecz w niej nie szuka pomocy z góry.

Czytając Biblię niektórzy nie dbają,
Jak ją czytają lub gdzie czytać mają.
Inni szukają w Biblii po swojemu,
Jak żyli ludzie tysiąc lat temu,

. Jedni czytają, aby wzrastać w sławie,
. W dysputach by zabrzmieć od innych ciekawiej.
. Drudzy, widząc sąsiadów Biblii zajętych czytaniem,
. Sprawdzić chcą, ile czasu takie wymaga zadanie.

Część ludzi ją czyta, bo cudów łakoma;
Jak lwa Dawid zabił, niedźwiedzia pokonał.
A inni czytać próbują, raczej udają,
Bo innych książek w swym domu nie mają.

. Niektórzy, nie mając powodu żadnego,
. Czytają tę Księgę z przypadku czystego
. I choć z uwagą czytają niezwykłą,
. Zbiór myśli sprzecznych znajdują w niej tylko.

Niejeden przez ojca czyta okulary
I widzi rzecz tak, jak widział ojciec stary.
Niektórzy za Reada lub Scotta idą wykładem,
Myśląc, że z nich pomylić nie mógł się żaden.

. Niektórzy swych wierzeń podstawy szukają.
. Ci mało pojmują, choć dużo czytają.
. I każdy wers przez nich użyty jest śmiele,
. By w zgodzie pozostał z najwyższym celem.

Jedni czytają, by miłość poznać Bożą,
Inni odwrotny obraz Boga tworzą.
Wielu czytając, tak mi się zdaje,
Zamiast przyjmować jej nauki, daje.

(Poems of Dawn, str. 8)

kol. 1

WIELKA PASCHA KRÓLA EZECHIASZA

(2Kron. 30:1-13)

„Dajcie rękę Panu, a pójdźcie do świątnicy jego”

Widzenie proroka Izajasza i danie mu polecenia, aby ogłosił upadek Izraela nastało „roku, którego umarł król Uzjasz” (Izaj. 6:1). Niepobożny król Achaz objął tron Judei po Uzjaszu i Joatamie i rządził niepobożnie lekceważąc Boga i Jego prawo przez szesnaście lat
kol. 2
(2Kron. 28:1). Jak się jednak okazało, Achaz miał wspaniałą żonę Abi (2Kron. 29:1), która starannie wychowała swego syna Ezechiasza, przygotowując go dla królestwa, i w rezultacie pod wieloma względami stał się on władcą godnym naśladowania i wiernym sługą Boga.

poprzednia strona – następna strona