Teraźniejsza Prawda nr 388 – 1988 – str. 72
„NIE ZDARŁA SIĘ SIEC”
Tym razem „nie zdarła się sieć” (w. 11), bo nie była przeładowana. Zawierała ona tylko z góry postanowioną liczbę, 12 000 z każdego z dwunastu symbolicznych pokoleń, czyli 144 000 (reprezentowane przez 153 „wielkie ryby”). Ewangeliczna sieć była przeznaczona i w pełni przygotowana do wykonania połowu. W przypowieści (Mat. 13:47-50) niewód zagarniał ryby „wszelkiego rodzaju” – dobre i złe, duże i małe.
U Łuk. 5:1-11 „zagarnęli ryb mnóstwo wielkie”, powodujące rwanie się oczek sieci wskutek przeładowania. Dwie łodzie wypełnili rybami do granic wytrzymałości. Opis nie podaje informacji o wielkości ryb, były zapewne duże i małe, wskazując tym samym na większy lub mniejszy rozwój członków Maluczkiego Stadka i Wielkiej Kompanii.
Ale u Jana 21:1-11 sieć była pełna „wielkich ryb”, odpowiednio ilustrujących Maluczkie Stadko, którego członkowie byli w pełni rozwinięci i tym samym przygotowani do najwyższych osiągnięć i chwały Boskiej natury. Tutaj też nie mówi się, by jakakolwiek była odrzucona. Oczywiście owe 153 „wielkie ryby” przedstawiają Maluczkie Stadko, z góry postanowionych synów Bożych posiadających naturę Boską. W 2Kor. 6:18 członkowie Maluczkiego Stadka są nazywani „synami” w kontraście do członków Wielkiej Kompanii nazywanych Jego „córkami”.
ZNACZENIE LICZBY 153
Znaczenie liczby 153 u Jana 21:1-11 długo pozostawało tajemnicą. Dlaczego szczególnie tę liczbę wymieniono, akurat 153 wielkich rozmiarów ryby znajdujące się w sieci, która mimo ciężaru nie rwie się? Widocznie w tym kryje się szczególne znaczenie. Liczby 153 więcej razy nie znajdziemy w Biblii. Nie mażemy więc wyciągnąć żadnych wniosków, co do jej znaczenia z jakiegokolwiek analogicznego jej użycia.
Liczba 153 stanowi iloczyn liczb 3x3x17. Wskazuje to na Maluczkie Stadko następująco: dwukrotne użycie liczby 3 przywodzi na myśl coś, co jest bardzo dobre (Ter. Pr. ’32, str. 28). Liczbę 17 można rozdzielić na 10 i 7, co sugeruje doskonałość przypisaną członkom Maluczkiego Stadka w ciele (10) przez okupową zasługę Jezusa oraz ich ostateczną rzeczywistą doskonałość w Boskiej naturze (7). Wydaje się też, iż nasz Pan dał nam godne uwagi potwierdzenie liczby 153 jako przedstawiającą Maluczkie Stadko. Staje się to widoczne przy starannym porównaniu opisu cudu podanego u Jana 21:1-11 z Jego przypowieścią o niewodzie u Mat. 13:47-50 i wcześniejszym znaczeniem sieci, zapisanym u Łuk. 5:1-11. Inne szczegóły dotyczące znaczenia liczby 153 można znaleźć w Ter. Pr. '71,4.
kol. 2
RYBACY Z JER. 16:14-16
Chcielibyśmy też wziąć pod rozwagę rybaków Izraela. Zakresy działalności tych ostatnich są nieco ograniczone. Wiele informacji na ten temat podaje broszura pt. „Jewish Hopes and Prospects” (Żydowskie nadzieje i perspektywy). „Ziemia północna” to Rosja, w której do niedawna zamieszkiwała prawie połowa Żydów a „wszystkie ziemie” odnoszą się do wszystkich pozostałych krajów, szczególnie europejskich, jak np. Polska, Rumunia, Węgry itd., w których znaleźli się Izraelici rozproszeni w wieku Ewangelii. Bóg w zacytowanych wersetach obiecuje wyprowadzić ich z tych krajów z powrotem do ich własnej ojczyzny.
Od 1878 roku w zgodzie ze swoją obietnicą podaną u Jer. 16:16, Bóg posyłał „rybaków” z atrakcyjną przynętą syjonizmu, aby wyławiać Izraelczyków jako symboliczne ryby w celu powrócenia do Palestyny. Tymi rybakami po części byli ci mężowie stanu, którzy politycznie przyczynili się do ich powrotu, w dużej zaś mierze izraelscy agitatorzy pobudzali swoich prześladowanych braci do wyjazdu do Palestyny, i w poważnym stopniu duchowi Izraelici (chrześcijanie) ogłaszali biblijny syjonizm. W 1882 roku Leo Pinsker, poprzedzając dra Teodora Herzla, zachęcony widokami przedstawionymi przez Kongres Narodów w Berlinie zaczął głosić to, co w istocie swej było pocieszaniem z Izaj. 40:1, 2. Wielu wybitnych Izraelczyków, jak Lilienblum, Leyanda, Ruelf i inni przyłączyli się do niego w powszechnym proklamowaniu tego posłannictwa pociechy. W 1896 roku dr Herzl wydał broszurkę pt. Państwo Żydowskie, zrodziła ona tę formę agitacji, którą nazwano syjonizmem w wąskim znaczeniu tego słowa. Wszyscy Żydzi otrzymywali to pocieszenie od wiosny 1878 roku w ciągle wzrastającym stopniu.
DZIAŁALNOŚĆ DR-A TEODORA HERZLA
W latach dziewięćdziesiątych dziewiętnaste go stulecia, kiedy dr Herzl (szczególnie w swej broszurze Państwo Żydowskie) wyobrażał sobie Palestynę jako wolną ojczyznę dla prześladowanych Żydów, nieliczni żydzi zdawali sobie z tego sprawę, a może nie śmieli nawet przy puszczać, że może się to stać spełnionym faktem ówczesnej generacji. Opłakiwali Syjon i czekali. Nie wiedzieli oni, że Boski „czas na znaczony” (Ps. 102:14) już nastał. Z wyjątkiem nielicznych, nie zdawali sobie sprawy z tego, że „się już dopełnił czas postanowiony” (Izaj. 40:2), że ich „dwójnasób” się wypełnił i Boska łaska stopniowo była przywracana Izraelowi. Nie przypuszczali też, że znaczenie „siedmiu czasów” karania (3Moj. 26:18, 21, 24, 28) i okres dominacji pogan – „czasy pogan” (Łuk. 21:24) dobiegały końca. Pomimo tego, dr Herzl i jego pomocnicy rozpoczęli – nikt nie wie dokładnie dlaczego – zapamiętale odwoływać się do żydowskiej dumy, wpajać patriotyzm wybranemu ludowi Bożemu, „Izraelowi