Teraźniejsza Prawda nr 379 – 1987 – str. 127
CZY ZMARTWYCHWSTNĄ TE SAME CIAŁA?
Pytanie: Czy te same ciała, które zostały złożone do grobu, wyjdą z niego w czasie zmartwychwstania?
Odpowiedź: Bardzo jasna odpowiedź na podobne pytanie jest dana w 1Kor. 15:35-38, gdzie czytamy: „Ale rzecze kto: Jokoż wzbudzeni bywają umarli i w jakim ciele wychodzą? O głupi [głupcze]! To, co ty siejesz, nie bywać ożywione, jeźliby nie umarło. I co siejesz, nie siejesz ciała, które ma potem wyróść, ale gołe ziarno, jako się trafi, albo pszeniczne, albo jakiekolwiek inne. Ale Bóg daje mu ciało jako chce; a każdemu nasieniu jego własne ciało [podkreślenie nasze]”.
Te wiersze bardzo jasno pokazują, że ciała, które są złożone w grobie w czasie pogrzebu nie powstaną znowu, a jako ilustrację Apostoł daje fakt, że ziarna pszenicy itp., które są posiane, nie wyrastają ponownie, ale wyrastają nowe ziarna. Tak właśnie pogrzebane ciała nie powrócą w czasie zmartwychwstania. BS ’76, 38.
CZY „NIESPRAWIEDLIWI” ZMARTWYCHWSTANĄ?
Pytanie: W obliczu faktu, że niektórzy ludzie nigdy nie osiągną stanu doskonałości, który oznacza słowo zmartwychwstanie, jak mamy rozumieć słowa Apostoła Pawła z Dz. 24:15, że i sprawiedliwi i niesprawiedliwi mają zmartwychwstać?
Odpowiedź: Jeżeli zwrócimy staranną uwagę na to, co czytamy, ten ustęp wydaje się być bardzo jasnym. Żydzi przyglądający się i słuchający obrony Apostoła przed starostą Feliksem, której częścią są słowa z Dz.24:15, wierzyli, że wszyscy sprawiedliwi zmartwychwstaną, a sposobność zmartwychwstania dana będzie niesprawiedliwym. Tęgo nauczyli się od swych przodków. A teraz Apostoł to ich przekonanie powtarzał. On powiada: „… że będzie … zmartwychwstanie sprawiedliwych i niesprawiedliwych”, np. zmartwychwstanie, które Bóg przewidział, a które ma jeszcze przyjść, jest nie tylko dla dobrych ludzi, ale też dla tych, którzy są źli.
Myśl nie jest ta, że tym, którzy pozostają w stanie niesprawiedliwości, udzielone będzie pełne zmartwychwstanie. Tekst ten nie stwierdza, że wszyscy niesprawiedliwi zmartwychwstaną i będą przyprowadzeni do doskonałości życia. Niektórzy z tych, co będą mieli udział w zmartwychwstaniu, są teraz usprawiedliwieni, tak jak inni teraz nieusprawiedliwieni, którzy będą mieli także udział w zmartwychwstaniu. I cała ludzkość będzie miała udział w Boskiej realizacji zmartwychwstania.
Sprawiedliwi otrzymają specjalne zmartwychwstanie jako nagrodę za ich szczególne posłuszeństwo. Ale w czasie nadchodzącego wieku Królestwa sposobność osiągnięcia życia wiecznego przez Chrystusa będzie udostępniona wszystkim. Usprawiedliwieni z klasy Kościoła są „przemienieni … bardzo prędko, w okamgnieniu …” ze stanu ziemskiego do niebiańskiego
kol. 2
– uczynieni doskonałymi istotami duchowymi. Usprawiedliwieni przez wiarę do Boskiej łaski z minionych dyspensacji mają być wzbudzeni jako doskonali ludzie, a nie w stanie, w jakim umarli. Stanie się to wówczas, gdy zasługa okupu Chrystusowego będzie zastosowana za cały świat.
Tak więc zmartwychwstanie najwyższej klasy sprawiedliwych – Maluczkiego Stadka – znajduje się na Boskim poziomie. Zmartwychwstanie sprawiedliwych Wielkiego Grona jest na niższym duchowym poziomie, zmartwychwstanie zaś sprawiedliwych z klas Starożytnych oraz Młodocianych Godnych na poziomie ziemskim – są to cztery wybrane klasy, które przechodzą swoją próbę, swoje doświadczenie w obecnym życiu. Ale w Boskim Planie było zapewnione, że pozostali ludzie mogą być stopniowo w pełni podźwignięci wyżej i wyżej ze wszelkiej słabości z powrotem do pierwotnej doskonałości, jaką Adam posiadał na początku. Obecnie oni są niesprawiedliwi i nigdy nie przyszli do pełnej duchowej jedności z Bogiem.
Boskim celem jest, aby śmierć Jezusa spowodowała oswobodzenie całej rasy ludzkiej z potępienia w ojcu Adamie. A zatem tysiącletnie Panowanie Chrystusa zostało zarezerwowane na zmartwychwstanie świata. Ale to, jak duża część odniesie pożytek z tego zarządzenia, pozostaje na razie bez odpowiedzi. Pismo Święte stwierdza, że w czasie tego wieku grzesznik w stu latach – świadomy grzesznik – będzie całkowicie odcięty od życia. Ono oświadcza, że taki grzesznik będzie dziecięciem w porównaniu z tym, czym mógłby się stać, gdyby skorzystał ze sposobności dostarczonych mu w tym czasie (Izaj. 65:20; zobacz szczególnie angielski przekład Leeser’a). To będzie wyłącznie ich własna wina, jeśli nie skorzystają z błogosławieństw tego Dnia. Tylko uparte, osobiste odrzucenie Boga i Jego miłosiernego zbawienia przez Chrystusa odda taką osobę wtórej śmierci.
BS '76,37.
PSALM
| 1. Dzięki czyńcie Panu, wzywajcie Jego imienia, rozgłaszajcie pośród ludów Jego czyny. 2. Śpiewajcie Mu i grajcie, rozpowiadajcie o wszystkich cudach Jego. 3. Chwalcie się Jego świętym imieniem, niech rozraduje się serce szukających Pana. 4. Zwracajcie się do Pana i mocy Jego, szukajcie oblicza Jego bez ustanku. 5. Wspominajcie cuda Jego, których dokonał, znaki Jego i wyroki ust Jego. 6. Rodzie Abrahama, Jego służebnika, synowie Jakubowi, Jego wybrani. 7. On, Pan, jest Bogiem naszym, po wszystkiej ziemi prawa Jego. |
8. Pomny jest wiecznie na przymierze swoje na słowo, które dał tysiącowi pokoleń. 9. Na przymierze, które zawarł z Abrahamem, na przysięgę swoją złożoną Izaakowi. 10. I ustanowił ją jako prawo dla Jakuba, dla Izraela jako przymierze wieczne. 11. Mówiąc: „Tobie oddam ziemię Kanaan, na udział wasz dziedziczny”. 12. Kiedy było ich niewielu, garstka ledwie, i przychodniów do ziemi owej. 13. A wędrowali od narodu do narodu, od jednego królestwa do ludu innego. 14. I nie dozwolił nikomu krzywdzić ich, i z ich przyczyny karcił królów: |