Teraźniejsza Prawda nr 379 – 1987 – str. 125
„matki” i „córek” z Obj. 17:5) mówiąc, że oni także, gdy będą w jeziorze „ognia i siarki” (w drugiej śmierci — zniszczeniu, unicestwieniu), „będą męczeni we dnie i w nocy na wieki wieków”. Niektórzy biorą to wyrażenie za pewny dowód doktryny o wiecznych mękach. Lecz prawidłowe tłumaczenie w harmonii z innymi wersetami Pisma Świętego obala ich twierdzenie.
Staranne zbadanie tych wersetów ujawnia, że greckim słowem przetłumaczonym jako „męczyć” jest basanizo, co do którego wszyscy greccy leksykografowie zgadzają się (szczególnie zobacz Thayer, Liddell, Scott — w jęz. angielskim), że jego pierwsze znaczenie to próbować, badać; a jego drugie znaczenie to próbować przez tortury lub badać przez tortury. Znaczenie to pochodzi od starożytnego zwyczaju badania ludzi przez tortury, np. hetmań kazał próbować św. Pawła biczami (Dz.Ap. 22:24). Trzecie znaczenie tego wyrazu to torturować lub męczyć. Najwidoczniej słowo to najpierw znaczyło próbować, tak jak rzeczownik basanos, od którego pochodzi czasownik basamzo, przede wszystkim znaczy kamień probierczy — rzecz używana do próbowania metali itd. Ponieważ jednak w starożytności wiele prób odbywało się przez biczowanie, słowo to zaczęło przyjmować znaczenie próbowania przez tortury. W końcu zaczęło ono oznaczać tylko męczenie.
Tłumacze, których umysły bez wątpienia były wypełnione doktryną o wiecznych mękach, w tym wypadku przyjęli trzecie znaczenie tego wyrazu; natomiast my jeżeli przyjmiemy pierwsze, sprawa staje się jasna i harmonizuje ze wszystkimi literalnymi wyrażeniami na wyżej wspomniany temat. „Będą próbowani we dnie i w nocy na wieki wieków”. Wiecznie doskonałe umysły Boskich stworzeń, które są znalezione godnymi życia, będą badać naturę, charakter, owoce i historię diabła, Bestii i Fałszywego Proroka (systemów). A tak często, jak będą ich badać, to z tego badania wyciągną prawdziwy wniosek, że te trzy rzeczy zasłużenie znajdują się w symbolicznym jeziorze ognia i siarki — ostatecznym, całkowitym i wiecznym unicestwieniu.
„DYM MĘKI ICH”
Pytanie: Czy w Obj. 14:11 przez tych, którzy nie mają „odpoczynku we dnie i w nocy”, a „dym męki ich wstępuje na wieki wieków” nie są pokazane wieczne męki?
Odpowiedź: Na pierwszy rzut oka może tak wyglądać, ale staranne zbadanie tego wersetu pokazuje, że tak nie jest. Obj. 14:8—11, które to wersety także zawierają greckie słowo basamzo, wskazuje, że Wielki Babilon jako całość, włączając „matkę” i „córki”, będzie wrzucony do jeziora ognistego. Czytamy: „A za nim szedł drugi anioł mówiący: Upadł, upadł Babilon, ono miasto wielkie! bo winem gniewu wzeteczeństwa napoił wszystkie narody. A trzeci anioł szedł za nimi mówiąc głosem wielkim:
kol. 2
Jeśli się kto pokłoni bestii i obrazowi jej, i jeśli weźmie piątno na czoło swoje albo na rękę swoje, I ten pić będzie z wina gniewu Bożego, z wina szczerego i nalanego w kielich gniewu jego i będzie męczony w ogniu i siarce przed oblicznością aniołów świętych i przed oblicznością Baranka. A dym męki ich występuje na wieki wieków i nie mają odpoczynku we dnie i w nocy, którzy się kłaniają bestii i obrazowi jej, i jeśli kto bierze piętno imienia jej”.
W symbolach biblijnych aniołowie są czasem używani dla reprezentacji rzeczy tak bezosobowych, jak i osobowych np. mocny anioł (Obj. 5:2) reprezentuje Przymierze Zakonu, które w ciągu wieku Żydowskiego nie znalazło nikogo godnego, by stał się Tłumaczem i Wykonawcą Boskiego Planu (księga). Rozumiemy, że aniołowie w naszym tekście reprezentują pewne wielkie posłannictwa Prawdy. Kościół nominalny — Babilon w swych dwóch częściach jest wielkim miastem — wielkim rządem religijnym. Z jednego punktu widzenia powodem, dla którego Babilon upadł jest to, że ogłupił on wszystkie narody swymi błędami, doktrynami, do głoszenia których nakłoniła go jego unia kościoła i państwa, symboliczne wszeteczeństwo. Ci, którzy czczą Bestię i jej obraz to ci, którzy podlegają tym systemom i służą im. Przyjęcie piętna m czoło wskazywałoby na akceptację wyznań lub wierzeń Bestii i Obrazu, podczas gdy piętno na rękach wskazywałoby na praktykowanie ich uczynków.
W czasie wielkiego ucisku, w którym Babilon jest niszczony, wszyscy tacy dowiedzą się, czym jest gniew Boga, ponieważ będą oni zmuszeni poddać się tym doświadczeniom. Jego kielich dla narodów to kielich gniewu w tym sensie, że on wypływa z Jego niezadowolenia z narodów. Oni będą męczeni (basanizo, próbowani, badani kamieniem probierczym) ogniem i siarką w obecności Baranka, tj. te narody i te osoby, które sercem i duszą są w tych instytucjach, będą srodze próbowane, gdy te systemy będą zniszczone w czasie wielkiego ucisku. Gdy ogień i siarka — ostateczne unicestwienie — będzie zastosowane do tych instytucji, będzie to najsurowsza próba dla ich członków. To próbowanie ma miejsce w obecności Baranka, w czasie, gdy nasz Pan jest obecny w Jego wtórym przyjściu.
Dym ich męki (lekcja, pamięć o ich próbowaniu w tym strasznym doświadczeniu) będzie występował na wieki wieków w tym sensie, że wiecznie będzie on wstępował do umysłów ludzkich. Dla tych, którzy przyjęli fałszywe doktryny i zaangażowali się w złe praktyki Papiestwa i Federacji Sekciarskiego Protestantyzmu, nie będzie prawdziwego odpoczynku serca i umysłu, gdy przyjdzie zniszczenie na te instytucje, o których oni myślą, że są Boskim Kościołem.
Obj. 19:2, 3 podaje podobną myśl: „Bo prawdziwie: sprawiedliwe są sądy jego [Boskie postanowienie przeciwko Babilonowi jako całości i jego zniszczenie], iż osądził wszetecznicę oną wielką [skazał Babilon na zniszczenie], która kaziła ziemię [społeczeństwo] wszeteczeństwem