Teraźniejsza Prawda nr 378 – 1987 – str. 101
Broszura „Przybytek i jego nauki” (1881 r.) później nosząca tytuł Cienie Przybytku wniosła dużo do zrozumienia Prawdy przez br. Russella wtedy, gdy pisał tom I.
ARTYKUŁY STRAŻNICY WYKORZYSTANE W TOMIE I
Artykuły Strażnicy Syjonu stanowiły także podstawę tomu I. Diagram na stronicy 24 ukazał się w artykule „Ciemność pokrywa ziemię” (Reprints 535). Materiał zawarty w tomie I na stronicach 191—193 pod tytułem „Czy restytucja jest możliwa” oparty jest na artykule „Odpowiedź na zarzut” (Reprints 85, 86). Rozdział pn. „Restytucja a ewolucja” głównie został zaczerpnięty z artykułu „Ewolucja i wiek
kol. 2
rozumu” (Rep. 736—738). Rozdział dziesiąty „Różnice natur” jest kompilacją fragmentów artykułów ze Strażnic: „Czym jest człowiek?” (Rep. 328); „W jaki sposób przyjdzie Chrystus?” (Rep. 18, kolumna druga); „Śmiertelność i nieśmiertelność” (Rep. 673); „Którześ ty jest, który spór wiedziesz z Bogiem?” (Rep. 612, 613); „Przemiana” (Rep. 626). Stronice 277— 282 zostały wyjęte z artykułu zatytułowanego „Spłodzeni i zrodzeni z Ducha” (Rep. 837).
Chociaż znaczna część tomu I pochodzi z materiałów wcześniej opracowanych, to jednak do pozostałej części weszły nowe opracowania pisane przez okres około czterech lat. Stare i nowe materiały zostały umiejętnie połączone, aby stanowiły dobrze zharmonizowaną całość.
kol. 1
PORZĄDEK TOMU I ODPOWIADA ODKRYWANIU PRAWDY
Ogólnie biorąc możnaby powiedzieć, że porządek przedmiotów w tomie I odpowiada porządkowi w jakim br. Russell zrozumiewał prawdę. „Ale ścieżka sprawiedliwych jako światłość jasna, która im dalej tym jaśniej świeci, aż do dnia doskonałego” — tak właśnie osobiste zrozumienie br. Russella stopniowo postępowało. Brat Russell jako chłopiec i młodzieniec zaniepokojony stanem pogan w pewnym okresie swego życia pragnął zostać misjonarzem. Miał on dużo sympatii dla pogan i nawet zwątpił w Boską miłość skazującą nieświadomych ludzi na wieczne męki (Sermon Book, str. 168). A zatem już w pierwszym rozdziale Boskiego planu wieków, str. 23—30 mógł ze zrozumieniem pisać o stanie nie zbawionych pogan.
Brat Russell jako członek Kościoła Kongregacjonalnego zapytał swego nauczyciela szkoły biblijnej jak zharmonizować trudne kwestie biblijne. Ów pastor dał mu do przestudiowania książkę, która, jak sądził, wyjaśni jego wątpliwości. Gdy zaczął ją czytać stwierdził, iż przyznawała ona, że Biblia jest księgą natchnioną. Chciał więc mieć dowód, że Biblia jest natchniona. Zwołano w zborze zebranie, by rozwiązać to zagadnienie. Po zebraniu, na którym nie udzielono zadowalających odpowiedzi br. Russell wystąpił z Kościoła Prezbiteriańskiego. Opis tego wydarzenia można znaleźć w Convention Reports, str. 12, tak jak je zrelacjonowała siostra br. Russella. Wystąpienia wyższych krytyków przeciwko Biblii spowodowały, iż br. Russell wyrzekł się Biblii (Convention Reports, str. 111, par. 2). „Założył okulary wyższych krytyków”. Odrzucił on Biblię, ponieważ myślał, że była „nierozumna”.
Chociaż br. Russell stał się niewiernym Biblii nie został ateistą. On dalej wierzył w Boga. Mimo, iż kalwinistyczne wyznanie wiary na temat wiecznych mąk i wiecznego potępienia nie wybranych spowodowało, że odrzucił Biblię jako Boskie objawienie. Usiłował jednak znaleźć religię nauczającą o jakimś bogu, który byłby jego zwierzchnikiem w mądrości, sprawiedliwości, miłości i mocy.
kol. 2
Próbował on metody poszukiwania prawdy opisanej w pierwszym rozdziale Boskiego planu badając sekty chrześcijaństwa, lecz to doprowadziło go jedynie do większego zamieszania. Badał też religie pogańskie, ale nie znalazł w nich boga, którego mógłby czcić jako swego zwierzchnika. Ostatecznie jednak powrócił do studiowania Biblii i przekonał się, iż ta Księga w istocie swej była Boskim objawieniem pozostającym w harmonii z Boskim charakterem. Z pomocą Jonasa Wendella odzyskał wiarę w Biblię. Istnieje kilka opisów mówiących o odzyskaniu przez niego wiary w Pismo Święte. Zobacz Convention Reports, str. 120, 237; Sermon Book, str. 168—170 i Reprints 5594—5596.
„Nigdy nie wierzył w to, że świat miał być spalony” (Ks. Pytań i odpowiedzi, str. 535), ale według artykułu Przesiewania żniwa (rozdz. 4) doszedł do wniosku, że wyrażenie to było symboliczne a nie literalne i że on żył w ostatnich dniach wieku Ewangelii. Wcześnie jasno zrozumiał, że Ukryta tajemnica (tom I, rozdz. 5) to: „Chrystus — Głowa i Kościół Jego Ciało stanowią, wielkiego antytypicznego Mojżesza, owego Wielkiego Proroka … przez którego błogosławieństwa spłyną … na narody (Dz. 3:22, 23). Kiedy moja uwaga została zwrócona na ten zarys światła? Zainteresowałem się nim w 1869 roku” (Przedruk Co Pastor Russell nauczał, notka, str. 323).
Pomiędzy latami 1869 a 1872 zrozumiał on Restytucję (rozdz. 6—8), zaś około 1872 roku pojął, iż okup zapewnia restytucję (rozdz. 9).
Podstawą trzech następnych rozdziałów było zrozumienie typów Cieni przybytku; zobacz Reprints 514, pod numerem 7, gdzie mieści się wyjaśnienie typów Cieni przybytku tłumaczące różnice natur; także Reprints 190 pod tytułem: „Dla kogo jest restytucja?” oraz Przesiewania żniwa. Dwie fazy królestwa Bożego mniej więcej w tym czasie br. Russell też jasno zrozumiał (rozdz. 14).
Jeśli Bóg pozwoli w następnym numerze oddzielnie potraktujemy sprawę stopniowego zrozumiewania Prawdy przy końcu wieku Ewangelii.