Teraźniejsza Prawda nr 376 – 1987 – str. 75
żęcie, zostało dokonane na Wielkanoc w 1916 roku. Dlatego i od tego czasu jest pewne, iż Abraham otrzyma ziemię.
(32) Na podstawie 16 powyższych dowodów wnioskujemy, iż mamy mocny fundament dla naszej wiary, że żęcie zostało dokonane a wybrańcy są popieczętowani na czołach. Fakt, że nikt z Maluczkiego Stadka w czasie życia brata Russella nie mógł tego poznać nie przynosi ujmy ani jemu, ani innym poświęconym, ponieważ Bóg mądrze ukrył ten fakt przed nim i przed nimi w celu pełniejszego wypróbowania swojego ludu oraz łatwiejszego podzielenia go na różne klasy. Ukrycie tego faktu przez Pana miało również na celu umożliwienie, zgodnie z Jego wolą, Wielkiej Kompanii jako takiej – dlatego po jej oddzieleniu od Maluczkiego Stadka – wystąpienie najpierw wśród ludu Bożego z ogłoszeniem skompletowania spładzania z Ducha dla celów wysokiego powołania (Obj. 16:17). Pozostaje to również w całkowitej zgodności z myślą i jej naturalnym wynikiem, że pieczętowanie czół świętych zostało ukończone 18 kwietnia 1916 roku, ponieważ krótko po tym czasie, zarówno w Ameryce jak i w Brytanii, powitały kłopoty wśród wodzów trzech grup antytypicznych Lewitów (antytypiczni Kaatyci, Meraryci i Gersonici) spowodowane przez ich antagonistyczne ambicje, które wywołały w efekcie silną opozycję, przeciw spornym ambicjom w tych grupach, ze strony Maluczkiego Stadka – najpierw wodzów a potem innych w miarę ich oświecenia.
(33) II. PO ZROZUMIENIU, IŻ ZĘCIE, WŁĄCZAJĄC POKŁOSIE, ZOSTAŁO ZAKOŃCZONE NA WIOSNĘ 1916 ROKU, PRZYSTĘPUJEMY OBECNIE DO UDOWODNIENIA, ŻE ZĘCIE ZACZĘŁO SIĘ W PAŹDZIERNIKU 1874 ROKU, JAK NASZ DROGI PASTOR NAUCZAŁ DO KOŃCA SWEGO ŻYCIA. CHOCIAŻ UCZYŁ ON W Z 1916, STR. 263-265, ŻE ŻĘCIE JESZCZE SIĘ NIE SKOŃCZYŁO I MOŻE TRWAĆ TRZY LATA, JEDNAK UCZYŁ W TYM ARTYKULE (str. 264, kol. 1, ostatni paragraf), IŻ ŻĘCIE ZACZĘŁO SIĘ W 1874 ROKU.
ŻĘCIE ROZPOCZĘŁO SIĘ W PAŹDZIERNIKU 1874 ROKU
(34) Pierwszym argumentem jaki prezentujemy na ten temat jest 1335 dni Daniela (Dan. 12:12), które, jak wiemy, skończyły się w 1874 roku. Począwszy od tego czasu sierp Prawdy, zgodnie z tym wersetem, błogosławił wiernych oświeceniem najbardziej rozweselającym serca w miarę jak ich zżynał. Nasz drogi Pastor zrozumiał przed tym czasem okup, restytucję i cel powrotu naszego Pana. We wrześniu tego roku doszedł też do zrozumienia sposobu powrotu naszego Pana i z tymi doktrynami oraz z innymi, przedstawionymi w sierpie, rozpoczął niezwłocznie aktywną działalność rozpowszechniania tych przedmiotów, między innymi publikując je w pierwszym dziele żniwa pt. „Cel i sposób powrotu naszego Pana” („The Object and Manner of our Lord’s Return”,
kol. 2
Z 1916, str. 171, kol. 1, par. 1-3). Dlatego 1335 dni Daniela i związane z nimi wypełnione fakty dowodzą, iż żęcie rozpoczęło się w październiku 1874 roku.
(35) Drugie obudzenie Eliasza i drugi posiłek (1Król. 19:5-8) podobnie dowodzą, iż żęcie rozpoczęło się w 1874 roku. Pierwsze obudzenie i pierwszy posiłek antytypicznego Eliasza zaczęły się w 1829 roku. Jego drugie zaśnięcie zaczęło się tuż po zawodzie w 1844 roku a drugie obudzenie i posiłek zaczęły się w 1874 roku (Mat. 25:1-6). Pierwsza część drugiego posiłku składała się częściowo z prawd wspomnianych w poprzednim akapicie. Czterdzieści dni podróżowania przedstawiają czterdzieści lat żęcia (Z 1908, str. 223 u góry), które skończyły się w 1914 roku a po nich nastąpił okres pokłosia trwający osiemnaście miesięcy. Fakty wymienione w poprzednim akapicie dowodzą, iż 1874 rok wskazuje na rozpoczęcie pracy żniwa z punktu widzenia drugiego obudzenia i posiłku antytypicznego Eliasza.
(36) Czterdzieści dni szpiegowania ziemi (4Moj. 13:1-25) zdają się dowodzić tej samej myśli. Bowiem czterdzieści dni szpiegowania ziemi przedstawiają, między innymi rzeczami, 40 lat (1874-1914) podczas których lud Boży Maluczkiego Stadka i Wielkiej Kompanii szczególnie poszukiwał swego przyszłego dziedzictwa w miarę objawiania go w prawdach paruzyjnych. Jak podano wyżej zaczęło się to z żęciem w 1874 roku.
(37) Dzień z przypowieści o groszu naucza tej samej rzeczy. Przedstawiliśmy to w obszernym opracowaniu w E 5, rozdz. II, w Ter. Pr. '63,44, w artykule Wezwania, przesiewania i bron ku zabijaniu i odsyłamy naszych Czytelników do niego po szczegóły.
(38) Opis ukoronowanego Żniwiarza i jego dzieła (Obj. 14:14-16) dowodzi, iż żęcie zaczęło się w 1874 roku. Złota korona jako symbol przedstawia Boski autorytet Króla (Z 1911, str. 120, kol. 1, par. 3). Jezus otrzymał ten autorytet przed swym drugim adwentem (Ps. 45:4, 5). Ostry sierp jest Prawdą paruzyjną. Powodem dlaczego „podobny Synowi człowieczemu” został poproszony, aby żął jest: „gdyż tobie przyszła godzina [pierwsze 41⅔ lat z 1000 lat], abyś żął”. W Boskich żniwach czas żęcia oznacza wykonywanie pracy żęcia. Ta godzina, zaczynając się z tysiącletnim dniem, nastąpiła w październiku 1874 roku. Dlatego wówczas zaczęło się żęcie, ponieważ Bóg jest punktualny. Gdy nadchodzi Jego czas czynienia czegoś, On czyni to i nie zwleka (Habak. 2:3). Jest to odpowiedzią na twierdzenie J.F. Rutherforda, że czas żniwa, lecz nie praca żniwa, rozpoczął się w 1874 roku. Okrzyk anioła – „Zapuść sierp twój a żnij” – przedstawia modlitwy ludu Pańskiego, aby On posłał i obdarzył pomyślnością to, co okazało się Prawdami paruzyjnymi. Zapuszczanie sierpu zaczęło się, jak pokazano wyżej, jesienią 1874 roku. Stąd wówczas zaczęło się żęcie. Należy tu dać pewne ostrzeżenie: nie mieszajmy posiadania korony, Boskiego autorytetu Króla, z wykonywaniem tego autorytetu królewskiego.