INTERESUJĄCE PYTANIE I ODPOWIEDŹ

      Pytanie: Czy według Pisma Świętego istnieje różnica między urzędami biskupa i starszego?

      Odpowiedź: W znaczeniu zwykłym i innym w nominalnym kościele istnieje znaczna różnica między nimi. Jednak, zgodnie z Pismem Świętym, nie ma żadnej różnicy między urzędami określonymi tymi dwoma terminami. Wynika to z następujących faktów:

      (1) Te dwa greckie terminy odnoszą się do tego samego urzędu. Słowo zwykle tłumaczone na biskup brzmi episkopos i składa się z epi, znaczącego na, nad oraz ze skopos, znaczącego stróż, dozorca, strażnik. Słowo powszechnie tłumaczone na starszy brzmi presbuteros i dosłownie znaczy najstarszy (latami), starszy, dojrzalsza osoba. W kościele lokalnym starszy jest to wybrany sługa, który – wiekiem zaawansowany lub nie – traktowany jest jako dojrzalszy dzięki posiadanym kwalifikacjom potrzebnym do pełnienia tego urzędu, zdolny do służenia w sposób zadowalający duchowym potrzebom kościoła lokalnego. Słowo biskup odnosi się bardziej do ciężaru czy trudu służby a słowo starszy do zaszczytu tego urzędu.

      (2) Terminy biskup i starszy są użyte zamiennie w Piśmie Świętym. Te same osoby, które są nazwane „starszymi” (presbuteroi) w Dz. 20:17 są w wersecie 28 nazwane „biskupami” (episkopoi). Podobnie termin „starsi” u Tyt. 1:5 odpowiada terminowi „biskup” w wersecie 7 i kwalifikacjom wymienionym w ww. 6-9. Urzędy te są utożsamione również w tekście 1Piotra 5:1-4 w odniesieniu do tych samych osób.

      (3) Apostoł Paweł zwracając się do Filipian 1:1 i nie używając w ogóle greckiego słowa tłumaczonego na starsi zwraca się do nich jako dozorców, biskupów (episkopoi). Tak więc nazywa wszystkich urzędników zboru w Filipii biskupami i diakonami. Liczba mnoga słowa biskup użyta w tym wersecie, podobnie jak w Dz. 20:28, dowodzi oczywiście, iż Apostoł
kol. 2
nie użył tego słowa w nowoczesnym znaczeniu stonowanym w kościele nominalnym, w którym w jednym zborze nie ma wielu biskupów, lecz użył je w znaczeniu starszych.

      (4) Apostoł Paweł w 1Tym. 3:1-13 wymienia tylko dwa urzędy w lokalnych zborach nazywając pierwszy urzędem biskupów (w. 1-7) i drugi – diakonów oraz diakones (w. 8-13).

      Tak więc jest widoczne, że Biblia uczy, iż nie ma żadnej różnicy między urzędami biskupa i starszego, ponieważ oba terminy odnoszą się do tych samych osób, które są dozorcami i bardziej dojrzałymi w kwalifikacjach potrzebnych do pełnienia tego urzędu. Z powodu szeroko rozpowszechnionego i ogólnego nadużycia terminu biskup, przez odnoszenie go do znacznie wyższego urzędu w kościele od urzędu lokalnego starszego, nie używamy więc tego terminu, lecz wolimy nazwę starszy do oznaczenia głównego urzędu w lokalnym zborze.

      Niektórzy dziwią się, dlaczego starsi nie są wymienieni na listach sług kościoła prezentowanych w 1Kor. 12:28; Efez. 4:11, jeśli użycie tego słowa jest lepsze. Ponieważ (1) Biblia używa terminu starszy również w odniesieniu do urzędów wyższych od urzędu starszego lokalnego, na przykład, do urzędu dwunastu Apostołów (1Piotra 5:1; 2Jana 1; 3Jana 1), i do urzędu nieapostolskiego generalnych starszych, „drugorzędnych proroków”, którzy również służyli kościołowi powszechnie (na przykład, Barnabasz, Tymoteusz, Tytus itd. – Ter. Pr. ‘23,19, 20; E 7,277-298) i ponieważ (2) starsi nie byli wymienieni w 1Kor. 12:28; Efez. 4:11, widoczne jest, iż jasność odnośnie osób określonych wyrażeniem „pasterze i [czyli] nauczyciele” usprawiedliwia nieobecność słowa starsi w tych cytatach. Istotną funkcją „pasterzy i [czyli] nauczycieli”, to znaczy, lokalnych starszych jest instruowanie i sprawowanie innych rodzajów pieczy nad lokalnymi zborami.
P ’85, 91.

PSALM

1. Alleluja. Chwalcie Pana pośród niebios, chwalcie Go na wysokościach. 2. Chwalcie Go, wszyscy aniołowie Jego, chwalcie Go wszystkie zastępy Jego. 3. Chwalcie Go, słońce i księżycu, chwalcie Go wszystkie gwiazdy jasne. 4. Chwalcie Go, niebiosa niebios i wody nad niebiosami. 5. Niechaj chwalą imię Pańskie, albowiem On rozkazał i stworzone są. 6. I ustanowił je na wieki wieków, nadał im prawo, które nie przeminie. 7. Chwalcie Pana pośród ziemi, i morskie potwory, i wszystkie głębie. 8. Ogień i grad, śnieg i mgła, wiatr gwałtowny, wykonawca Jego rozkazu. 9. Góry i wszystkie pagórki, drzewa dające owoc i wszystkie cedry. 10. Zwierzęta i wszelkie bydło, gady i ptactwo skrzydlate. 11. Królowie ziemi i wszystkie ludy, książęta i wszyscy sędziowie ziemi. 12. Młodzieńcy i także panny, starzy na równi z dziećmi. 13. Niechaj chwalą imię Pańskie, albowiem wzniosłe jest tylko Jego imię, Jego majestat nad ziemią i niebem. 14. Podniósł róg ludu swego, sławę wszystkich wiernych swoich, synów Izraela, ludu, który jest Mu bliski. Alleluja. (Psalm 148)

poprzednia strona – następna strona