Teraźniejsza Prawda nr 367 – 1986 – str. 126
śmiertelnym torturowaniu i paleniu dzieci – lecz tylko przez bardzo krótki okres, a nie wiecznie – Bóg specjalnie surowo zabronił dopuszczania się takiego potwornego okrucieństwa (3Moj. 18:21; 20:2-5; 5Moj. 18:10), a kiedy Izraelici nie uniknęli owych obrzędów, Bóg nazwał je „grzechem” i „obrzydliwością”, „chociażem im tego nie rozkazał, ani to wstąpiło na serce moje” (Jer. 7:31; 19:5; 32:35).
Lecz znajdą się tacy, którzy zapytają: czyż Bóg nie mówi w Biblii, że „bojaźliwym i niewiernym i obmierzłym i mężobójcom, i wszetecznikom, i czarownikom, i bałwochwalcom, i wszystkim kłamcom” po wrzuceniu „część ich dana będzie w jeziorze gorejącym ogniem i siarką” a nie będą znalezieni w zapisach „księgi żywota”? Rzeczywiście Biblia mówi o tym (Obj. 20:14, 15; 21:8)!
Lecz rzecz w tym, że wielu osobom nie udaje się poświęcić dostatecznej uwagi jak i nadać właściwej wagi temu, co Bóg mówi dalej w związku z powyższym oświadczeniem. Bóg rzecze: „w jeziorze gorejącym ogniem i siarką: TAĆ JEST ŚMIERĆ WTÓRA”. „Jezioro ogniste: TAĆ JEST WTÓRA ŚMIERĆ”. Innymi słowy owo jezioro ogniem gorejące przedstawia lub obrazuje śmierć drugą. Jest ono przedstawieniem rzeczywistości – występuje tu takie samo zjawisko jak w przypadku, gdy Jezus rzekł: „To jest ciało moje” (Łuk. 22:19), kiedy ustanawiał Wieczerzę Pańską, i chciał powiedzieć, że w rzeczywistości chleb przedstawia Jego ciało. Podobnie, gdy ktoś wskazuje na fotografię swego ojca i mówi: „To jest mój ojciec”, to w rzeczywistości używa obrazu. Fotografia nie jest jego ojcem, lecz jedynie przedstawia rzeczywistego ojca.
ŚMIERĆ DRUGA OZNACZA UNICESTWIENIE
Śmierć druga jako ostateczna kara przeznaczona dla tych niezbożnych, którzy nie chcą się poprawić, nie oznacza w żadnym sensie życia ani nawet zwykłej banicji, czy też życia w odosobnieniu od Boga – oznacza jedynie zniszczenie lub unicestwienie. W przypadku upartych i świadomych apostatów oznacza to całkowite wymazanie z księgi życia (Obj. 3:5). Biblia twierdzi jednoznacznie: „aż się staną, jakoby ich nie było” (Abd. 16). „Albowiem złośnicy będą wykorzenieni: lecz którzy oczekują Pana, ci odziedziczą ziemię. Po małej chwili alić nie masz niezbożnika” (Ps. 37:9, 10, 20, 28, 34 – 36, 38).
Sprawiedliwi znajdą się w księdze życia i otrzymają życie wieczne, podczas gdy niezbożnicy zostaną ostatecznie wymazani z niej i na wieki wykorzenieni (Mat. 25:46, patrz Diaglott i znajdujące się w nim przypisy – pierwotne znaczenie słowa kolasin brzmi „odciąć całkowicie” jak w przykładzie „obcinanie gałęzi drzew”).
ZNISZCZENIE DUSZY I CIAŁA
Wbrew pogańskim wymysłom oraz naukom wywodzącym się ze źródeł pogańskich jak i
kol. 2
powszechnie panującym opiniom, Biblia nie uczy, że dusza ludzka jest nieśmiertelna (odporna na śmierć), lecz że jest śmiertelna, może umrzeć i rzeczywiście umiera. Biblia jasno podaje, że „Dusza, która grzeszy, ta umrze” (Ezech. 18:4, 20; Ps. 78:50; Jak. 5:20 itp.; patrz wydana przez nas publikacja „Co to jest dusza?”). Bóg „może i duszę i ciało zatracić” (Mat. 10:28) w piekle (Gehennie, w śmierci drugiej). Kierując się swą wielką mądrością w stwarzaniu rodzaju ludzkiego, Bóg nie stworzył małych Frankensteinów, których nie byłaby w stanie zniszczyć Jego moc. Ludzkość musiałaby w takim wypadku zachować swą egzystencję bez względu na to, gdzie i jak żyłaby, czy w radości czy też męce.
Kiedy Biblia oświadcza, że szatan i jego aniołowie jak i nie chcący się poprawić niezbożnicy zostaną ostatecznie zniszczeni (Mat. 25:41; Żyd. 2:14; 2Piotra 2:1, 12; Jud. 12,13), oznacza to, że będą oni unicestwieni, a nie jedynie oddzieleni od Boga. Ogień jest właściwym symbolem lub wyobrażeniem unicestwienia, bowiem niszczy całkowicie, niszczy – unicestwia – wszystko, co ulega spaleniu i znajdzie się w jego zasięgu. Wieczne utrzymywanie nie pobożnych przy życiu nie posłużyłoby żadnym pożytecznym celom. Bóg pragnie posiadać ostatecznie taki wszechświat, w którym wszyscy będą Go wiecznie wysławiać (Obj. 5:13).
Aby pozostać w zgodzie z Bogiem i Jego Słowom, Biblią, musimy uwierzyć, że stosując właściwą karę, Bóg karze i będzie karał tak grzech jak i grzeszników. Bóg rzekł za pośrednictwem Jezusa, iż „z każdego słowa próżnego, któreby mówili ludzie, dadzą z niego liczbę w dzień sądny” (Mat. 12:36). Bóg jest prawdziwie „miłosierny, miłujący i przebaczający” dla tych, którzy wierzą i pokutują we właściwy sposób. Nie usprawiedliwi jednak nie pokutujących grzeszników. Karą dla tych, którzy mając możliwość otrzymania życia wiecznego w Jego Królestwie dowiedli, że pozostają niepoprawnymi, niepobożnymi, będzie unicestwienie a nie zachowanie w odosobnieniu od Boga.
BIBLIJNE NAUKI O PIEKLE A DOMYSŁY
Podczas gdy, jak to pokazuje sprawozdanie opublikowane przez Agencję Prasową (Associated Press), wiara w teorię o wiecznych mękach w literalnym ogniu słabnie a łagodniejsze, bardziej humanitarne poglądy zdobywają sobie szersze rzesze zwolenników, jest nam jednak przykro, gdy dowiadujemy się, że owa pozbawiająca Boga czci teoria jest zastępowana przez dalsze przypuszczenia, wymysły i domysły ludzkie, które opierają się raczej na założeniu o nieśmiertelności duszy niż na biblijnych naukach o piekle. Tak znaczenie greckich i hebrajskich słów, które zostały w Biblii przetłumaczone na „piekło”, „grób” i „otchłań” (sheol, hades i gehenna), jak również rdzeń samego słowa angielskiego heli wskazuje, że oznaczają one ukryty lub niewidzialny stan