Teraźniejsza Prawda nr 363 – 1986 – str. 57
umyślnie, aby czynić wolę Ojca jak to wyraził, „Mójci jest pokarm, abym czynił wolę tego, który mię posłał, a dokonał sprawy jego” (Jan 4:34). Jezus był narzędziem Ojca w wypełnianiu Jego łaskawego planu. Dlatego Jan Chrzciciel przygotowując Żydów na przyjęcie Chrystusa, przygotowywał drogę do wypełnienia pracy Ojca.
Trynitarze traktują Izaj. 40:10 jako pewny dowód, że Syn jest Jehową: „Oto panujący Pan [Jehowa] przyjdzie przeciwko mocnemu, a ramię jego panować będzie nad nim”. Widzimy tutaj, że tylko Ojciec jest nazwany Jehową; Jezus jest pokazany jako Jego „Ramię”. Podobnie w Izaj. 53:1 Jezus jest nazwany „ramię Pańskie [Jehowy]”.
Trynitarze twierdzą, że Logos (Jezus w przedludzkim stanie) przemawia w Izaj. 43:10, 11, 13, lecz nie ma żadnej wskazówki potwierdzającej, że On to czynił. Poprawna interpretacja biblijna – exegesis – nie prowadzi do takich wniosków, ponieważ w tym tekście nie ma takiej myśli. Raczej musi być ona przypisywana temu tekstowi – eisegesis, co stanowi ulubiony zwyczaj błądzicieli. Jest rzeczą oczywistą, że Jehowa jest mówcą w tych cytatach, jak to wynika z użycia tetragrammatonu (JHWH) w wersetach: 1, 3, 10, 11, 12, 15, 16, wskazanego przez słowo Pan napisane dużymi literami w KJV.
Zgodnie z tym w.10, „Żem Ja jest, a że przede mną nie był stworzony Bóg, ani po mnie będzie”, stosuje się zupełnie do Jehowy i Jego wieczności, ponieważ On jest Jedynym Bogiem, który istniał wiecznie w przeszłości i który będzie istniał wiecznie przez całą przyszłość: „Od wieku aż na wieki tyś jest Bogiem” (Ps. 90:2).
Werset 11 mówi: „Ja, Jam jest Pan (Jehowa), a nie masz oprócz mnie zbawiciela”. Trynitarze wnioskują błędnie: „Jezus oświadcza tutaj, iż jest i Bogiem i Zbawicielem a ponieważ tylko Jezus jest Odkupicielem i Zbawicielem, jest On więc Bogiem podobnie jak Jego Ojciec”. Jak już wykazaliśmy, Logos nie jest zupełnie tym, który czyni to oświadczenie. Poprawne nic jest również sformułowanie że „tylko Jezus jest Odkupicielem i Zbawicielem”, ponieważ (jak przedstawiono w książce Pojednanie …. rozdział 2; zobacz też BS, 516) w ostatecznym znaczeniu Jehowa jest Odkupicielem i Zbawicielem (1Tym. 2:3; 4:10), będąc Autorem wielkiego planu zbawienia i dostarczając Syna, aby był Zbawicielem wszystkich ludzi. Jednak to nie czyni Go i Jezusa tą samą osobą. Abraham, biorący syna swego Izaaka na górę Moria w celu ofiarowania go, przedstawiał Boga w Jego miłości ofiarującego swego jednorodzonego Syna, aby był odkupicielem człowieka. Jednak Abraham i Izaak nie byli tą samą osobą.
W wersecie 15 czytamy: „Jam jest Pan (Jehowa), Święty wasz, Stworzyciel Izraelowy, Król wasz”. Trynitarze komentują: „Ponieważ Jezus jest Stworzycielem a Biblia mówi, że Bóg stworzył wszystko, dlatego Jezus jest Bogiem jak jest Jego Ojciec”. Ponownie nie ma
kol. 2
tutaj wzmianki o Logosie, Jezusie w przedludzkim stanie. Tekst mówi, że Jehowa jest „Stworzycielem Izraelowym”. Tak, Biblia oznajmią, że Bóg „stworzył wszystkie rzeczy” (Obj. 4:11; porównaj z 1Moj. 1:1; 2:4). Lecz jak je stworzył? Czytamy o „Bogu, który wszystko stworzył przez Jezusa Chrystusa” (Efez. 3:9). Wszystkie rzeczy są z Ojca i przez Syna (1Kor. 8:6). To jest jako Przedstawiciel Boga, Logos, jednorodzony Syn Boga (Jan 3:16), stworzył wszystkie rzeczy z wyjątkiem samego Boga (Jan 1:1-3; Kol. 1:15, 16).
Czy fakt, iż jedna osoba przekazuje pewne funkcje na rzecz drugiej osoby oznacza, że ta druga osoba jest tą samą osobą, która przekazuje? Oczywiście że nie! W potocznej rozmowie możemy powiedzieć, że pan A zbudował dom, chociaż on sam nie budował, nie podniósł nawet narzędzia przy budowie, lecz uczynił to przez budowniczego. Z pewnością posłużenie się budowniczym nie uczyniło go tą samą osobą, którą był budowniczy. Czy nie można tego zrozumieć?
W Izaj. 44:6, 8 ponownie nie znajdujemy wskazówki, że Logos jest mówcą. Wersety 2, 6 pokazują, iż Jehowa jest mówcą i On mówi (6, 8): „Oprócz mnie nie masz Boga. Izali jest Bóg oprócz mnie? Nie masz zaiste skały; Ja o żadnej nie wiem”. Trynitarz błędnie wnioskuje: „Ponieważ Jezus, Logos, oświadczył iż nie ma Boga oprócz Niego a my wiemy, że Ojciec istnieje, zatem termin Bóg musi się odnosić do Bożej Rodziny a nie po prostu do Jednostki Duchowej i pojedynczej”. Rzeczywiście prawdą jest, iż nie ma żadnego najwyższego Boga oprócz Jehowy, Wszechmocnego, Wszechmogącego, Wszechwiedzącego. On jest największym! Żaden inny bóg lub bogowie, bez względu na moc, jak zmartwychwstały Pan Jezus, który pod zwierzchnictwem Boga ma wszelki autorytet na niebie i na ziemi (Mat. 28:18), nie mógłby otrzymać Boskiego stanowiska najwyższej zwierzchności (5Moj. 5:7; 10:17; Ps. 83:18; 97:9; Izaj. 42:8; 45:6, 14, 18, 21, 22; 48:11). A istnieją też liczni inni bogowie (potężni) mniej mocni od Jezusa (1Kor. 8:5; Ps. 82:1, 6).
W Izaj. 48:16 czytamy: „Nie mówiłem od początku w skrytości; ale od onegoż czasu, którego się to działo, tamem był. A teraz panujący Pan posłał mię i duch jego”. Trynitarze twierdzą: „Ponieważ »panujący Pan« i »mię« odnosi się do Ojca i Jezusa, wyrażenie »duch jego« musi być trzecią osobą Istoty Boskiej Rodziny”.
Rozumowanie to ponownie nie jest poprawne i przesłanka jest błędna. „Panujący Pan” oczywiście odnosi się do Jehowy, lecz nic tu nie wskazuje ani mówi, że „mię” odnosi się do Jezusa. Jedynie przez przypisanie tego temu cytatowi można Go znaleźć. Nie możemy stracić z oczu faktu, że ten fragment jest częścią proroctwa Izajasza. Chociaż Izajasz niekiedy wskazuje i odnosi się proroczo do Jezusa (jak w Izaj. 53), tutaj jednak jest on a nie Jezus tym, który w tym proroctwie mówi za siebie i za Jehowę. Niekiedy w proroctwie Jehowa