Teraźniejsza Prawda nr 360 – 1986 – str. 15
„W odzieniu haftowanem [bowiem członkowie Kościoła wypracowali aż do krystalizacji w swoim charakterze łaski ducha – Gal. 5:22, 23; 2Piotra 1:6, 7] przywiodą ją do króla [do naszego Pana Jezusa, królewskiego, niebiańskiego oblubieńca]”. Klasa oblubienicy, członkowie ciała w okresie Tysiąclecia i po Tysiącleciu dzielą z Chrystusem tytuł królów i książąt (Obj. 5:9, 10; 11:15; 20:4, 6; Dan. 7:13, 14, 18, 22, 27).
Następny według porządku Lud Wielki (Obj. 7:9-17), Wielka Kompania, przedstawiony jest w wersetach 15, 16 jako „panny [u Mat. 25 zarówno Maluczkie Stadko jak i Wielka Kompania przedstawione są jako panny] za nią, towarzyszki jej [druhny]”, które będą przywiedzione do pałacu Jehowy z weselem i radością, na ucztę weselną Baranka (Obj. 19:7-9). W odniesieniu do Tysiąclecia i okresu potysiącletniego, jest to szlachta i antytypiczni lewi ci.
Werset 17 pokazuje, że według porządku we właściwym czasie rodzą się dzieci – mowa tu o zmartwychwstaniu pierwszej oddzielnej klasy restytucyjnej Tysiąclecia – Starożytni Godni. „Miasto ojców twych będziesz mieć synów twych, których postanowisz książętami po wszystkiej ziemi”. Ci, którzy byli „ojcami”, Starożytni Godni, staną się w Tysiącleciu dziećmi Chrystusa, głowy i ciała – oblubieńca i oblubienicy. Jedynie Starożytni Godni, pierwszorzędna klasa książąt Tysiąclecia, są „ojcami” i dlatego też są jedynymi książętami Tysiąclecia, wyszczególnionymi w Psalmie 45:17. Oczywiście Młodociani Godni mają swój udział w służbie, naturze i nagrodzie wraz ze Starożytnymi Godnymi, jak to pokazują inne wersety Pisma Świętego, chociaż nie są wyszczególnieni w Psalmie 45:17.
Narody wysławiające Boga na wieki wieków, o których mówi w. 18 obejmują Poświęconych Obozowników Epifanii, i pozostałych zbawionych guasi-wybranych, i zbawionych niewybranych spośród całej ludzkości. Tak więc, wszyscy z rodzaju ludzkiego, którzy znajdą się w jednej z siedmiu zbawionych klas z okresu poprzedzającego Tysiąclecie w Tysiącleciu i po Tysiącleciu, opisani są w wersetach od 14-17, 18.
Innym silnie przemawiającym wersetem jest Izaj. 32:1, który powiada: „Oto król będzie królował w sprawiedliwości, a książęta w sądzie panować będą”. Wymienionym tu królem jest z całą pewnością Chrystus, a sprawowane przez składowego Chrystusa rządy w sprawiedliwości i pokoju, jako wielkiego antytypowego Salomona, odnoszą się do pośredniczących rządów Tysiąclecia sprawowanych przez Chrystusa (Ps. 72:1, 7), podczas których Starożytni i Młodociani Godni, (antytypiczni lewici) zbudzeni ze stanu śmierci jako doskonałe w swoich zdolnościach istoty ludzkie, rządzić będą w dniu sądu jako książęta, ziemscy władcy żyjący na ziemi pod władzą Chrystusa, który będzie się składać z istot duchowych, królów i kapłanów. „Omawiani tu książęta przedstawiają Starożytnych i Młodocianych Godnych” (E 17, str. 111, 329).
kol. 2
Bardzo wymowny jest fakt, że „Świadkowie Jehowy” nauczają, iż niedoskonali ludzie, tacy jak członkowie ich ciała kierowniczego, w obecnym życiu sprawują władzę jak gdyby znajdowali się wśród książąt z Izaj. 32:1.
Wersety, 4Moj. 1:5-16; 31:48, 52, 54; 2Moj. 18:21-27, 28, które mówią o książętach dwunastu pokoleń Izraela oraz o podrzędnych książętach, czyli kapitanach, rzucają dalsze światło na ten temat. Obóz przybytku Tysiąclecia reprezentuje stan „znajdującej się w grzechu ludzkości świata, która potrzebuje pojednania, pragnie go i wynikających z niego błogosławieństw”, oraz „stan świata, który podlega restytucji” (Cienie Przybytku, str. 15; P ‘40,14; ‘55,22; Ter. Pr. ‘79,24). Ten obóz będzie się dzielił na dwanaście antytypicznych pokoleń restytucjonistów – „Izrael Boży wieku Tysiąclecia” (patrz np. E 17,360 – 363).
Zgodnie z dowodami, książęta stojący na czele tych dwunastu pokoleń przedstawiają Starożytnych i Młodocianych Godnych (Izaj. 32:1). „Starożytni i Młodociani Godni będą podporządkowanymi Chrystusowi władcami, podczas gdy świat [przedstawiony w typie przez dwanaście pokoleń Izraela; Mat. 19:28] nie tylko nie będzie w ogóle sprawował władzy, lecz będzie poddany owym Godnym … Starożytni i Młodociani Godni postawieni będą nad światem jako jego widzialni władcy, których świat uzna i wobec których okaże posłuszeństwo” (E 17,107).
Na czele każdego pokolenia stał jeden książę (4Moj. 1:5-16), co nie znaczy jednak, że tylko jeden przedstawiciel Godnych zostanie głową każdego odpowiedniego pokolenia, bowiem zgodnie z zastosowaniem na wiek Ewangelii książęta w każdym przypadku reprezentują „przywódców (nie jednego lecz pewną liczbę)” każdego z antytypicznych pokoleń (Ter. Pr. ‘27,8). W typie przywódcy lub książęta mieli „podwładnych” (Ter. Pr. ‘51,7 pt. Trąby i marsze …), czyli pomocniczych książąt, niekiedy nazywanych kapitanami. Tak więc byli kapitanami kierującymi setkami, pięćdziesiątkami i dziesiątkami ludzi. Byli tam też bez wątpienia książęta postawieni nad różnymi domami w ramach jednego pokolenia, jak to na przykład pokazano w wypadku Zamry, „książę domu ojca swego, z pokolenia Symeonowego” (4Moj. 25:14).
Godni więc jako książęta będą posiadać zdolnych pomocników w guasi-wybranych (szczególnie w klasie Poświęconych Obozowników Epifanii), w zależności od ich różnych zdolności, bowiem quasi-wybrani przedstawieni są przez podległych książąt lub kapitanów. Będą oni pomagać niewybranym, „córkom” (Izaj. 60:4; Joel 2:28) w kroczeniu gościńcem świątobliwości, ponieważ „jako wielcy misjonarze wieku Tysiąclecia, podlegając przede wszystkim władzy Chrystusa d Kościoła a w następnej kolejności Starożytnych i Młodocianych Godnych, pójdą wszędzie, by nawracać pogan i odstępczych żydów według Słowa i dzieła Bożego [patrz Joel 2:28]” (E 17, str. 339. porównaj Ter. Pr. ‘79,24).
O książętach Tysiąclecia wspomina również