WŁAŚCIWE CODZIENNE ŻYCIE CHRZEŚCIJANINA

 Tytus 2:1-15

      Apostoł Paweł nakreślił słowa naszej lekcji jako instrukcję dla Tytusa, nadzorcy (biskupa) Kościoła, który usługiwał wierzącym na wyspie Krecie. Omawiane tu instrukcje są przeznaczone i można je stosować jedynie w odniesieniu do poświęconych wierzących a szczególnie odnoszą się one do sześciu grup w Kościele: (1) starszych mężczyzn – nie tylko do tych, którzy są po prostu starsi wiekiem, a raczej do zaawansowanych, dojrzałych, którzy niewątpliwie będą najczęściej w podeszłym wieku. (2) Starszych niewiast – zaawansowanych, dojrzałych. (3) Młodszych niewiast. (4) Młodszych mężczyzn. (5) Do samego Tytusa. (6) Do tych, którzy mimo iż byli wolnymi w Chrystusie, według ciała byli sługami. (7) Lekcja ta kończy się napomnieniem, które może być zastosowane w odniesieniu do wszystkich grup w Kościele.

      Jako kaznodzieja, Tytus powinien posiadać w swym umyśle pewien wzorzec lub ideał stawiany każdej grupie w Kościele i jako mądry robotnik powinien pracować nad osiągnięciem tego ideału, na co Apostoł wyraźnie zwraca mu uwagę, dając do zrozumienia, że wyłożone przez niego instrukcje pozostają w całkowitej zgodzie ze „zdrową nauką”. Według powszechnej opinii (1:12) mieszkańcy Krety byli szczególnie upadli i nie posiadali dobrego charakteru,
kol. 2
co stało się podstawą dla Apostoła skierowania opisanego tu napomnienia do tych, którzy opuścili świat i połączyli się z Panem jako Jego Kościół. Przekonamy się jednakże, że każde słowo jego napomnienia może być równie dobrze zastosowane do współcześnie żyjącego ludu Pańskiego, mimo, iż żyje on w warunkach najwyższego oświecenia. Każdy powinien uważnie i dokładnie zauważyć dobre rady Apostoła, szczególnie zaś te, które odnoszą się do jego własnego wieku i płci i zgodnie z nimi postępować według swych najlepszych możliwości.

RADA DLA STARSZYCH MĘŻCZYZN

      Starsi mężczyźni, ci, którzy są zaawansowani, mieli być trzeźwymi, poważnymi, roztropnymi (umiarkowanymi) – nie lekkomyślnymi, niepoważnymi i ulegającymi łatwo podnieceniu. Nie tylko lata życia, lecz również lata doświadczeń życia chrześcijańskiego powinny doprowadzić starszych do stanu dojrzałości i trzeźwości. Wymienione na wstępie trzy zalety należą w znacznej mierze do ich śmiertelnych ciał znajdujących się pod wpływem i kontrolą nowego umysłu.

      Lecz dodatkowo obok tych trzech znaleźć się powinny trzy dalsze łaski, charakterystyczne dla ich nowej natury, a mianowicie, starsi mieli

poprzednia strona – następna strona