Boga w umysłach i sercach Jego ludu. Poza błędem o wiecznych mękach są inne, takie jak deizm, uniwersalizm i całkowite przeznaczenie oraz wiele współczesnych błędów, które w mniejszym lub większym stopniu wypaczają obraz Boga. Dostosowywanie zrozumienia do prawdy Słowa Bożego, od 1Mojżeszowej do Objawienia, i jego Ducha rozproszy wszelkie spaczenia (Jan 17:17; Izaj. 8:20; Dz.Ap. 17:11; 1Tes 5:21).

Pasy na ekranie oraz kropki i „śnieg” to kolejne problemy odbioru. Dobrze zgadzałyby się one z samolubstwem (Izaj. 5:8; Ezech. 34:18; 1Kor. 10:24; 11:21; Filip. 2:21 Jak. 2:15, 16; 1Piotra 2:11; 1Jana 3:17) i światowością (Łuk. 8:7, 14; 21:34; Rzym. 12:2; 2Tym. 2:4; 3:2-4; Tyt. 2:12; Jak. 4:4; 1Piotra 4:1-4; 1Jana 2:15-17). Samolubstwo i światowość z pewnością przeszkadzają ludowi Bożemu w uzyskaniu dobrego i stałego obrazu Boga w sercach i umysłach.

Lud Boży powinien zatem gorliwie starać się pozbyć grzechu, błędu, samolubstwa i światowości
kol. 2
i nie pozwolić, by przeszkadzały mu one i pokonywały go. Szatan używa ich, by zrazić i odwrócić lud Boży od Boga. Lud Boży powinien więc starać się bardziej poświęcać Bogu, uświęcać, gdyż bez świętości nikt nigdy nie zobaczy Pana (Żyd. 12:14).

Ci, którzy oczyszczają się z grzechu, błędu, samolubstwa i światowości, a zatem czyści są w sercu (2Tym. 2:21-22), naprawdę zobaczą Boga – w swych umysłach i sercach, symbolicznych telewizorach, uzyskają promieniujący Jego obraz, wspaniały w Jego wszystkich przymiotach, szczególnie w cudownej mądrości, mocy, sprawiedliwości i miłości. Wybrańcy Boży, wybrani w czasach przedtysiącletnich, oczami natury duchowej zobaczą Boga i Chrystusa także w Ich niewypowiedzianej chwale duchowej, niebiańskim królestwie, kiedy wszyscy z nich ostatecznie otrzymają naturę duchową. Co za wspaniałe błogosławieństwa obiecane są ludziom czystym w sercu.
BS '83,45.

PSALM

1. Alleluja. Dzięki czyńcie Panu, bo jest dobry, bo na wieki łaska Jego.
2. Któż wysłowi potężne dzieła Pańskie i wszystkie Jemu należne pochwały wypowie?
3. Szczęśliwi są zachowujący prawo, czyniący sprawiedliwość każdego czasu.
4. Wspomnij na mnie, Panie, w życzliwości, jaką masz dla Twego ludu, nawiedź mnie w czas Twego zbawienia.
5. Abym oglądał szczęście wybranych Twoich i radował się radością Twego narodu, i chlubił się wespół z dziedzictwem Twoim.
6. Zgrzeszyliśmy razem z ojcami naszymi, nieprawieśmy postępowali, zło czynili.
7. Ojcowie nasi w Egipcie nie baczyli na cuda Twoje, nie pamiętali o mnóstwie łask Twoich i oporni byli nad morzem, nad Morzem Czerwonym.
8. Ale wybawił ich dla imienia swego, aby objawić swoją potęgę.
9. Zgromił Morze Czerwone i wyschło, i przeprowadził ich przez głębiny jego jak przez pustynię.
10. I zachował ich od ręki tego, który miał ich w nienawiści, wykupił ich z ręki wroga.
11. Pokryły wody ich cięmiężycieli, ani jeden z nich nie pozostał.
12. Więc uwierzyli słowom Jego, śpiewali Mu pieśni pochwalne.
13. Ale szybko zapomnieli o dziełach Jego, nie czekali na Jego radę.
14. I popadli w chciwość na pustyni, i kusili Boga na pustkowiu.
15. I dał im czego żądali, ale zesłał na nich zarazę.
16. Kiedy zazdrościć zaczęli Mojżeszowi w obozie i Aaronowi, świętemu Pańskiemu,
17. Otworzyła się ziemia i pochłonęła Datana, i zamknęła się nad stronnictwem Abiramowym.
18. I zapalił się ogień na ich zgromadzeniu, płomień spalił niegodziwych.
19. Zrobili cielca pod górą Horeb i kłaniali się odlanemu posągowi.
20. Zamienili Chwałę swoją na wyobrażenie wołu żywiącego się trawą.
21. Zapomnieli Boga, swego wybawiciela, który wielkich rzeczy dokonał w Egipcie.
22. I cuda zdziałał w ziemi Chama, straszne sprawy nad Morzem Czerwonym.
23. Zamierzał tedy wytracić ich, gdyby Mojżesz, wybrany Jego, nie stanął u wyłomu przed Nim, aby odwieść Jego gniew od zniszczenia.
24. I wzgardzili ziemią miłą, nie uwierzyli słowu Jego.

poprzednia strona – następna strona