Teraźniejsza Prawda nr 352 – 1985 – str. 72
Wszechmocnego”. Właśnie teraz dzień ten zapada nad całym światem a w związku z tym proroctwo mówi dalej: „Dlatego wszelkie ręce osłabieją, a wszelkie serce człowiecze stopnieje. I będą przestraszeni, uciski i trapienia ogarną ich”.
Nic dziwnego, że wzrosła liczba samobójstw, włączając takie przypadki wśród młodzieży. Wzrosło również spożycie środków halucynogennych a zwłaszcza alkoholu i uczestniczenie w różnych formach poszukiwania przyjemności (hedonizm) w celu zagłuszenia w sobie uczuć bojaźni rodzącej się w teraźniejszości i wybiegającej w przyszłość. O! jak cudownym i inspirującym nadzieję jest dane nam przez Boga pełne poselstwo Ewangelii Królestwa, które pokazuje, że niektórzy, włączając nienawróconych (Sof. 3:8, 9), przeżyją czas wielkiego ucisku (Mat. 24:21, 22), po którym cała ludzkość, wówczas żyjąca lub wzbudzona ze śmierci, otrzyma pełną sposobność zbawienia do życia wiecznego na ziemi, której przedtem nie miała. Starajmy się, jako ambasadorzy Chrystusa i pojednawcy innych z Bogiem, ogłaszać wspaniałe poselstwo ludziom na świecie pełnym lęku i rozpaczy!
WOJNY I TERRORYZM
Nie wygasły konflikty między Iranem i Irakiem, Libią i Czadem, Etiopią i Somalią oraz w Afganistanie, w Południowej Afryce, w Libanie, w Środkowej Ameryce, w Północnej Irlandii i w Kampuczy.
Istnieje tak zwana „pełzająca anarchia”, nadal rozwija się nieposzanowanie prawa i porządku a terroryzm zatacza coraz szersze kręgi. Pewien pisarz podaje: „Te [radykalne] elementy stały się przebiegłe podczas ostatnich lat rozwoju ich działalności anarchistycznej. Okażemy rozsądek, gdy przyznamy, że oni są pojętnymi, zdyscyplinowanymi i oddającymi się z pasją sprawie, której służą. Pieniądze i rozgłos niewiele znaczą dla nich. Szydzą z opieki i chcą cierpieć. Ich upór i wytrwałość byłyby potężną siłą napędową w jakimkolwiek pożytecznym ruchu”.
Libijski pułkownik Kaddafi i jego poplecznicy nadal bronią przemocy oraz terroryzmu i je stosują w złudnym przeświadczeniu, że walczą dla Boga (Allacha). Wyszukują i zabijają w różnych krajach tych Libijczyków, którzy są przeciwnikami Kaddafiego i jego ustroju. Jego agenci znajdujący się wewnątrz ambasady libijskiej w Londynie zastrzelili jedenastu demonstrantów antylibijskich i brytyjską policjantkę. Na liście śmierci Kaddafiego znajdują się nazwiska przywódców Stanów Zjednoczonych, Anglii, RFN, Francji i niektórych krajów arabskich.
Urzędnicy amerykańscy zostali zamordowani w Namibii i El Salvador, jednakże poważnym aktem terrorystycznym przeciw USA był atak dokonany przy użyciu samochodu z ładunkiem wybuchowym na ambasadę w Libanie, który spowodował znaczne zniszczenia. Czternaście osób straciło życie a wielu odniosło
kol. 2
obrażenia. Mahometanie szyiccy, odpowiedzialni za ten zamach, są fanatycznymi fatalistami, zabili jeszcze wiele innych osób podczas niedawnych aktów uprowadzania samolotów. Irańscy terroryści szyiccy są uważani za najbardziej niebezpiecznych na świecie.
Najbardziej zuchwałym aktem terroryzmu, przypominającym spisek zorganizowany przed laty celem wysadzenia w powietrze przy użyciu prochu strzelniczego gmachu brytyjskiego parlamentu, było usiłowanie przez terrorystów Irlandzkiej Armii Republikańskiej zabójstwa premiera, Margaret Thatcher, i całej grupy urzędników rządzącej Partii Konserwatywnej, uczestniczących w zebraniu w Brighton w Anglii. Pani Thatcher ledwie wyszła bez szwanku, jednakże cztery osoby zginęły a trzydzieści cztery doznały obrażeń. Natomiast premier Indii Inbira Gandhi w zamachu na jej życie została zastrzelona blisko swego domu przez jednego z Sikhów, należącego do jej przybocznej gwardii. Stanowisko premiera objął jej syn. Terroryzm jest kontynuowany przeciw Izraelowi, na przykład w Gazie, przez tak zwanych terrorystów palestyńskich. Wiele krajów, włączając Stany Zjednoczone, tak jest znękanych przez terrorystów, że poszukuje przeciwko nim bardziej skutecznych środków ochronnych i odwetowych.
SYTUACJA NA ŚRODKOWYM WSCHODZIE
Sytuacja w Libanie jest nadal napięta i niepokojąca. Po wycofaniu amerykańskich marines trwają nadal wzajemne walki różnych stronnictw. W tej sytuacji władza libańskiego prezydenta Amina Gamayela uległa dalszemu osłabieniu. Zmuszony był w niektórych swych poczynaniach do liczenia się ze stanowiskiem syryjskiego prezydenta Assada, aby nie utracić całkowicie władzy. Zerwał umowę zawartą przez Liban z Izraelem.
Yassir Arafat, po walkach Palestyńczyków w Libanie z ugrupowaniem faworyzowanym przez Assada, które uzyskało przewagę i wyparło Arafata z jego bojownikami z Libanu podjął starania o przegrupowanie swoich oddziałów oświadczając, ze jeszcze dzierży stanowisko przywódcy OWP. Podjął rozmowy z królem Jordanii Husseinem, który przed laty wypędził Arafata i jego popleczników z Jordanii. Hussein przywrócił stosunki dyplomatyczne z Egiptem, co uczynił jako pierwszy kraj arabski od czasu, gdy wszystkie kraje arabskie zerwały z Egiptem po zawarciu przez niego pod wpływem prezydenta Sadata traktatu pokojowego z Izraelem. Prezydent Egiptu Mubarak żywi nadzieję, że inne państwa arabskie pójdą śladem Jordanii wybaczając Egiptowi i odnowią z nim stosunki dyplomatyczne.
Liban i Syria są krajami graniczącymi z Izraelem na północy i północnym wschodzie. Syria szybko dozbroiła się po klęskach poniesionych w wojnach z Izraelem. Zwłaszcza w ostatniej, wielkie zasoby broni wpadły w ręce Izraela. Syryjczycy są ekstremistami twardej