Teraźniejsza Prawda nr 352 – 1985 – str. 68
(aby dzięki pokucie i oczyszczeniu się przed śmiercią taka jednostka mogła zostać wzbudzona z martwych jako istota duchowa) w on dzień Pana Jezusa”.
W jednym ze swych późniejszych listów (2Kor. 2:5—8) Apostoł pokazuje, że ów grzeszący brat pokutował i został przywrócony do społeczności po okresie pozbawienia członkostwa. Wyraźnie widać, że to duch grzesznika, czyli jego nowe stworzenie, będzie zbawiony w dzień Pana Jezusa, a nie duch kościoła jak błędnie twierdzi J.F.R. i inni przywódcy „Ś. J.”
Obj. 7:14 jasno tłumaczy, że jest tu opisana pewna klasa, która składa się z pierwotnie poświęconych Jehowie sług, z jednostek, którym darowano szatę Chrystusowej sprawiedliwości i które następnie dozwoliły, aby dana im szata uległa splamieniu. Następnie osoby owe pokutowały i zostały poddane specjalnemu oczyszczeniu przez zasługę Jezusa, która sprawiła, iż w oczach Boga stali się czystymi. Innymi słowy, znajdujemy tu również Lud Wielki jako drugorzędną duchową klasę!
Z jeszcze innego punktu widzenia, Jehowa prezentuje w Mal. 3:1—3 wydarzenia, jakie będą mieć miejsce po drugim adwencie Jezusa w końcu obecnego wieku, gdy Jezus ów Mistrz Rafinator przeprowadzi specjalną próbę i oczyszczenie antytypowych Lewitów. Wiemy, ze w Izraelu kapłani byli wybierani spośród Lewitów. To pokazuje, że dwie klasy podlegały oczyszczeniu: (1) wybierani z synów Lewiego kapłani przedstawiający Maluczkie Stadko, owe złoto, które nawiązuje do otrzymania przez nich Boskiej natury i (2) pozostali Lewici, którzy również poświęcili się na służbę Bogu, reprezentujący w tym wypadku pozostałych spłodzonych z Ducha w wieku Ewangelii sług Jehowy, oczyszczonych jako srebro, którzy stali się drugorzędną duchową klasą wybranych, obdarzonych w niebie naturą duchową.
WIELKA KOMPANIA Z 2TYM. 2:20 A ARKA
W 2Tym. 2:20 znajdujemy podobny, lecz szerzej rozwinięty obraz. W wielkim domu Chrystusa, antytypowego Aarona (Żyd. 3:1—6) znajdują się naczynia ze złota (Maluczkie Stadko), srebra (Wielki Lud), drewna (Starożytni Godni) i gliny (Młodociani Godni — Joel 2:28). Wymienione tu cztery klasy stanowią cztery wybrane klasy — nie mniej i nie więcej. Dodatkowo są tam jeszcze naczynia ku uczciwości (ziemska klasa — por. Ter. Pr. '73,67).
Odpowiadający tu również typ Noego, jego rodziny i zwierząt, które znalazły ratunek w arce (1Mojż. 7), prezentuje te same sprawy. Arka, jak właściwie wyjaśnia brat Russell, przedstawia ,,Chrystusa i posiadaną przez Niego moc, dzięki której ponownie rozmnoży społeczeństwo i je zreorganizuje” (Tom I, s. 369) po czasie ucisku, w trzecim świecie (2Piotra 3:13). Arka nie przedstawia organizacji Strażnicy, jak sugerują przywódcy ,,Ś. J.”. Reprezentuje ona Chrystusa! Noe i jego żona
kol. 2
przedstawiają Jezusa i Kościół, a jego trzej synowie i ich żony pozostałe trzy wybrane klasy w postaci ich wodzów i zwolenników, pokazując te same cztery klasy wybranych, razem z klasą Ludu Wielkiego, antytypu Jafeta, jako drugorzędną, duchową klasę wybranych. Zwierzęta, które znalazły ocalenie przedstawiają klasę ziemską.
LUD WIELKI JAKO ANTYTYPOWI LEWICI
Obraz przedstawiający kapłanów i trzy klasy Lewitów — Kaatytów, Merarytów i Gersonitów — ostatecznie jest typem Starożytnych Godnych, Wielkiej Kompanii i Młodocianych Godnych. W podobny sposób wspaniale pokazuje, że istnieją jedynie cztery klasy wybranych, włączając w to również Wielką Kompanię, jako drugorzędną, duchową klasę wybranych. Ci Lewici, którzy nie posiadali żadnego dziedzictwa w ziemi (4Mojż. 18:20, 23, 24; 5Mojż. 10:9; 14:27; 18:1; Joz. 13:14; 18:7), przedstawiają te klasy, które nie otrzymują wiecznego, ziemskiego dziedzictwa, lecz staną się istotami duchowymi. Ogólnie Izraelici, którzy przynieśli swe ofiary do świątyni, wyraźnie tu przedstawiają tych restytucjonistów, którzy będą żyć wiecznie na ziemi.
Pomimo wysiłków J.F.R. i innych przywódców „Ś J.”, podjętych w celu wymazania właściwych cech charakterystycznych pomiędzy kapłanami i Lewitami, omawiane tu trzy grupy Lewitów wyraźnie obrazują trzy klasy, różniące się od siebie jak i od antytypowych kapłanów, Maluczkiego Stadka.
Ilustracje Lewitów i sług przebywających w pałacu króla (dworzanie, szlachta), wymienione w Obj. 7:15, podobnie dowodzą, ze Lud Wielki jest drugorzędną duchową klasą wybranych, która osiągnie poziom duchowy, a nie będzie klasą ziemską, czyli klasą restytucyjną.
Izraelici w odróżnieniu od Lewitów nie służyli Bogu w typowym przybytku i świątyni. Jedynie Lewici pomagali w tym kapłanom (będącym typem na Maluczkie Stadko). Dlatego też, ci którzy ,,służą mu we dnie i w nocy w kościele jego”, Lud Wielki (Obj. 7:15), są z pewnością antytypowymi Lewitami, drugorzędną duchową klasą wybranych. Pokazany tu obraz przedstawia kapłanów — Jezusa i Kościół, Lewitów — Wielką Kompanię oraz Izraelitów — tych ze zbawionej klasy ziemskiej.
LUD WIELKI W PAŁACU KRÓLA
Wyrażenie ,,są przed stolicą” użyte w Obj. 7-15 nie odnosi się do stania przed tronem Boga i Chrystusa w oczekiwaniu sądu, jak to błędnie naucza J.F.R. oraz inni wodzowie „Ś.J.”. Werset z Obj. 20:12 mówi o rodzaju ludzkim znajdującym się przed trybunałem, ale takiej sceny nie przedstawia Obj. 7:15.
Wyrażenie ,,są przed stolicą” z Obj. 7:15 najoczywiściej określa scenę mającą miejsce w symbolicznym pałacu, królestwie niebieskim. Zasiadający na tronie Jehowy Chrystus (Obj.3:21)