Teraźniejsza Prawda nr 350 – 1985 – str. 43

KORESPONDENCJA
Wysłanych listów i pocztówek – 569
Otrzymanych listów i pocztówek – 295
CYRKULACJA LITERATURY
Teraźniejsza Prawda – 16.591
Sztandar Biblijny – 32.131
Traktaty biblijne – 368.000
SŁUŻBA PIELGRZYMSKA I EWANGELICZNA
Pielgrzymów – 2
Posiłkowych pielgrzymów – 40
Ewangelistów – 33
Zebrań publicznych i półpublicznych – 1.089
Uczestników tych zebrań – 65.039
Zebrań domowych – 1.975
Uczestników tych zebrań – 152.875
Kilometrów przebytych w podróżach – 321.877
FINANSE
Przychód
Datki na wydawanie litera tury – zł 1.415.330,00
Prenumerata, sprzedaż literatury – zł 993.940,00
Datki – zł 89.700,00
Wpłaty na budowę Domu Modlitwy – zł 1.889.050,00
Nadwyżka z ubiegłego roku – zł 849.167,80
Razem dochód – zł 5.237.187,80
Rozchód
Teraźniejsza Prawda i traktaty – zł 2.584.230,00
Wydatki biurowe – zł 47.169,20
Wydatki związane z budową
Domu Modlitwy – zł 2.091.737,79
Razem rozchód – zł 4.723.136,99
Nadwyżka funduszu – zł 514.050,81

kol. 2

INTERESUJĄCE PYTANIA I ODPOWIEDZI

URZĄD JEZUSA JAKO NAMIESTNIKA BOGA

      Pytanie: Co należy rozumieć przez urząd Jezusa jako namiestnika Boga?

      Odpowiedź: Angielskie słowo namiestnik, vicegerent pochodzi od łacińskiego vice jako przedrostka znaczącego zamiast i gerens, pochodzącego od czasownika gerere znaczącego działać, rządzić, zawiadywać. Jako rzeczownik wyraz ten jest zdefiniowany następująco: „Urzędnik upełnomocniony przez zwierzchnika lub przez odpowiedni autorytet do wykonywania władzy wyższego autorytetu”. Bóg dał Jezusowi urząd wykonywania autorytetu (władzy) w całym wszechświecie (Mat. 28:18). Stanowi to urząd Jezusa jako namiestnika Boga.

TRWANIE NAMIESTNICTWA JEZUSA DLA BOGA

      Pytanie: Kiedy Jezus stał się namiestnikiem Boga i jak długo będzie sprawował ten urząd? Czy będzie go wykonywał podczas i po Swym Tysiącletnim Panowaniu?

      Odpowiedź: W Ewangelii Jana 1:3 czytamy o Logosie, przedludzkim Jezusie, że „Wszystkie rzeczy przez nie się stały, a bez niego nic się nie stało, co się stało”. Chociaż Jezus zatrzymał stanowisko specjalnego przedstawiciela Boga w dziele stworzenia, podobnie jak w dziele opatrzności i objawienia, to jednak Jego władze w zakresie namiestniczym (porównaj E 2,68) były wówczas bardziej ograniczone niż te, które otrzymał przy Swym zmartwychwstaniu i od tego czasu (Żyd. 1:3-5; Ps. 110:1; Filip. 2:9-11; Efez. 1:19-23; Obj. 5:9-13). Po zmartwychwstaniu prawdziwie mógł powiedzieć: „Dana mi jest wszelka moc [autorytet – ASV, greckie exousia] na niebie i na ziemi” (Mat. 28:18). Autorytet ten nie jest Jego osobistym autorytetem, lecz Boga, którego On jest namiestnikiem (1Kor. 8:6). Chwała Jehowie za to!

kol. 2

      Jezus od wniebowstąpienia ów urząd namiestnika sprawował nie tylko twórczo i opatrznościowo nad wszechświatem, lecz także dodatkowo od czasu. Zielonych Świątek na korzyść Kościoła w formie oświecania go, usprawiedliwiania, uświęcania i wyzwalania. Podobnie sprawował go na rzecz Wielkiej Kompanii i oświeconych duchem, nie spłodzonych z ducha poświęconych, stanowiących różne klasy od rozpoczęcia Epifanii. Chwała Jehowie za to!

      Jezus sprawował urząd namiestnika także wobec imperium szatana stosując środki ograniczające i powstrzymujące przez wiek Ewangelii. A w 1874 roku, gdy Chrystus rozpoczął tysiącletnie panowanie (które, jak to wielokrotnie przedstawialiśmy – na przykład w P '56,71 – jest tym samym okresem tysiąca lat, podczas którego szatan jest związany – Obj. 20:2-7), sprawował ten urząd chwytając („I uchwycił…”) mocarza (Mat. 12:29), szatana, jako jednostkę i wiążąc go, aby dłużej nie miał kontroli nad upadłymi aniołami jak poprzednio.

      Piastował ten urząd, rozpoczynając go szczególnie w 1878 roku, w celu zniszczenia domu lub imperium szatana, gdy śpiący święci zostali wzbudzeni otrzymali przywilej udziału w namiestnictwie Jezusa (Obj. 2:26, 27; 3:21; E 17,412, 413; P '57,61, 62). Wkrótce Jezus rozszerzy ten urząd na realizację zamierzeń restytucyjnych. Przy końcu tysiącletniego panowania Chrystusa w 2874 roku użyje tego urzędu do zniszczenia wszystkich skutków Adamowego grzechu, włączając śmierć Adamową i Adamowy proces umierania, będących wynikami ,,przełożeństwa, … zwierzchności, i mocy” szatana (1Kor. 15:24-26; zobacz P’57,11, 12; E 6,571). Chwała Jehowie za to!

      Koniec tysiącletniego panowania Chrystusa zaznaczy koniec tysiąca lat, podczas których szatan jako jednostka będzie związany, i początek małego okresu (Obj. 20:2-7). Chrystus użyje Swego namiestnictwa w ostatecznej próbie

poprzednia stronanastępna strona