Teraźniejsza Prawda nr 350 – 1985 – str. 43
KORESPONDENCJA Wysłanych listów i pocztówek – 569 Otrzymanych listów i pocztówek – 295 CYRKULACJA LITERATURY Teraźniejsza Prawda – 16.591 Sztandar Biblijny – 32.131 Traktaty biblijne – 368.000 SŁUŻBA PIELGRZYMSKA I EWANGELICZNA Pielgrzymów – 2 Posiłkowych pielgrzymów – 40 Ewangelistów – 33 Zebrań publicznych i półpublicznych – 1.089 Uczestników tych zebrań – 65.039 Zebrań domowych – 1.975 Uczestników tych zebrań – 152.875 Kilometrów przebytych w podróżach – 321.877 |
FINANSE Przychód Datki na wydawanie litera tury – zł 1.415.330,00 Prenumerata, sprzedaż literatury – zł 993.940,00 Datki – zł 89.700,00 Wpłaty na budowę Domu Modlitwy – zł 1.889.050,00 Nadwyżka z ubiegłego roku – zł 849.167,80 Razem dochód – zł 5.237.187,80 Rozchód Teraźniejsza Prawda i traktaty – zł 2.584.230,00 Wydatki biurowe – zł 47.169,20 Wydatki związane z budową Domu Modlitwy – zł 2.091.737,79 Razem rozchód – zł 4.723.136,99 Nadwyżka funduszu – zł 514.050,81 |
kol. 2
INTERESUJĄCE PYTANIA I ODPOWIEDZI
URZĄD JEZUSA JAKO NAMIESTNIKA BOGA
Pytanie: Co należy rozumieć przez urząd Jezusa jako namiestnika Boga?
Odpowiedź: Angielskie słowo namiestnik, vicegerent pochodzi od łacińskiego vice jako przedrostka znaczącego zamiast i gerens, pochodzącego od czasownika gerere znaczącego działać, rządzić, zawiadywać. Jako rzeczownik wyraz ten jest zdefiniowany następująco: „Urzędnik upełnomocniony przez zwierzchnika lub przez odpowiedni autorytet do wykonywania władzy wyższego autorytetu”. Bóg dał Jezusowi urząd wykonywania autorytetu (władzy) w całym wszechświecie (Mat. 28:18). Stanowi to urząd Jezusa jako namiestnika Boga.
TRWANIE NAMIESTNICTWA JEZUSA DLA BOGA
Pytanie: Kiedy Jezus stał się namiestnikiem Boga i jak długo będzie sprawował ten urząd? Czy będzie go wykonywał podczas i po Swym Tysiącletnim Panowaniu?
Odpowiedź: W Ewangelii Jana 1:3 czytamy o Logosie, przedludzkim Jezusie, że „Wszystkie rzeczy przez nie się stały, a bez niego nic się nie stało, co się stało”. Chociaż Jezus zatrzymał stanowisko specjalnego przedstawiciela Boga w dziele stworzenia, podobnie jak w dziele opatrzności i objawienia, to jednak Jego władze w zakresie namiestniczym (porównaj E 2,68) były wówczas bardziej ograniczone niż te, które otrzymał przy Swym zmartwychwstaniu i od tego czasu (Żyd. 1:3-5; Ps. 110:1; Filip. 2:9-11; Efez. 1:19-23; Obj. 5:9-13). Po zmartwychwstaniu prawdziwie mógł powiedzieć: „Dana mi jest wszelka moc [autorytet – ASV, greckie exousia] na niebie i na ziemi” (Mat. 28:18). Autorytet ten nie jest Jego osobistym autorytetem, lecz Boga, którego On jest namiestnikiem (1Kor. 8:6). Chwała Jehowie za to!
kol. 2
Jezus od wniebowstąpienia ów urząd namiestnika sprawował nie tylko twórczo i opatrznościowo nad wszechświatem, lecz także dodatkowo od czasu. Zielonych Świątek na korzyść Kościoła w formie oświecania go, usprawiedliwiania, uświęcania i wyzwalania. Podobnie sprawował go na rzecz Wielkiej Kompanii i oświeconych duchem, nie spłodzonych z ducha poświęconych, stanowiących różne klasy od rozpoczęcia Epifanii. Chwała Jehowie za to!
Jezus sprawował urząd namiestnika także wobec imperium szatana stosując środki ograniczające i powstrzymujące przez wiek Ewangelii. A w 1874 roku, gdy Chrystus rozpoczął tysiącletnie panowanie (które, jak to wielokrotnie przedstawialiśmy – na przykład w P '56,71 – jest tym samym okresem tysiąca lat, podczas którego szatan jest związany – Obj. 20:2-7), sprawował ten urząd chwytając („I uchwycił…”) mocarza (Mat. 12:29), szatana, jako jednostkę i wiążąc go, aby dłużej nie miał kontroli nad upadłymi aniołami jak poprzednio.
Piastował ten urząd, rozpoczynając go szczególnie w 1878 roku, w celu zniszczenia domu lub imperium szatana, gdy śpiący święci zostali wzbudzeni otrzymali przywilej udziału w namiestnictwie Jezusa (Obj. 2:26, 27; 3:21; E 17,412, 413; P '57,61, 62). Wkrótce Jezus rozszerzy ten urząd na realizację zamierzeń restytucyjnych. Przy końcu tysiącletniego panowania Chrystusa w 2874 roku użyje tego urzędu do zniszczenia wszystkich skutków Adamowego grzechu, włączając śmierć Adamową i Adamowy proces umierania, będących wynikami ,,przełożeństwa, … zwierzchności, i mocy” szatana (1Kor. 15:24-26; zobacz P’57,11, 12; E 6,571). Chwała Jehowie za to!
Koniec tysiącletniego panowania Chrystusa zaznaczy koniec tysiąca lat, podczas których szatan jako jednostka będzie związany, i początek małego okresu (Obj. 20:2-7). Chrystus użyje Swego namiestnictwa w ostatecznej próbie