Teraźniejsza Prawda nr 346 – 1984 – str. 163
przyjdzie do światła Prawdy Jehowy przez uwielbionego Chrystusa i ziemskich przedstawicieli Królestwa, szczególnie Godnych, Starożytnych i Młodocianych. Nawet ziemscy wielcy (królowie) będą oświeceni przez Kościół jasnym światłem Prawdy. Jak klasa Kościoła w czasie żniwa została wezwana z ciemności do wspaniałej jasności Boga (1Piotra 2:9), tak będzie z restytucjonistami (ludźmi przywracanymi do pierwotnego stanu) w pośredniczącym panowaniu. Jezus jako Słońce Sprawiedliwości, nie tylko pojawi się z zdrowiem na skrzydłach, lecz także członkowie Kościoła „… lśnić się będą jako słońce [»jako światłość na niebie«] w królestwie Ojca swego” (Mal. 4:2; Dan. 12:3; Mat. 13:43).
Nawołuje się uwielbionego Chrystusa, by w czasie pośredniczących rządów spoglądał na zbierającą się ludzkość, włączając wzbudzonych zmarłych, i obserwował ją tłumnie gromadzącą się na zaproszenie Kościoła (w. 4 [Izaj. 2:2-4; Obj. 22:17]). Obejmie to też trzy klasy guasi-wybranych: Poświęconych Obozowników Epifanii, lojalnych, wierzących w Zakon i postępujących sprawiedliwie Żydów oraz lojalnych nie poświęconych próbnie usprawiedliwionych (wierzących w Chrystusa) pogan i niektórych Żydów. Wspomniane trzy klasy (bardziej rozwinięte jednostki z klasy restytucyjnej), które skupią, się wokół Chrystusa, by usługiwać synom, przybędą z daleka [porównaj Joel 2:28; Ter. Pr. '73,67; Ter. Pr. '60,54; Ter. Pr. '78,93, 96]). Ta służba obejmie też nie wybranych (mniej rozwiniętych), którzy pierwsi będą karmieni i nawróceni mlekiem Słowa („córki twoje przy boku twoim chowane będą” [aluzja do wschodniego zwyczaju noszenia przez matkę swego dziecka na biodrze; Ezech. 16:60,61; 1Piotra 2:2; Ter. Pr. '60,55, 56]).
Klasa Chrystusowa (oraz jej wybrani i quasi-wybrani przedstawiciele na ziemi) otrzyma w Tysiącleciu radosny przywilej ujrzenia nie nawróconych spośród ludzkości skupiających się w procesie nawrócenia wokół Mesjasza. Chrystus „rozweseli się” ze szczęścia a wzruszone Jego serce „rozszerzy” się, by Nowym Przymierzem objąć wiele więcej symbolicznych dzieci („Tedy oglądasz to, a rozweselisz się; tedy się zdumieje i rozszerzy serce twoje”, w. 5). Taka będzie sytuacja z powodu nawrócenia się wielu spośród niespokojnych mas rodzaju ludzkiego do Mesjasza jako Zbawiciela. Nawet nie wybrani poganie w swym nawróceniu się do Chrystusa przyjdą do Niego sami i oddadzą Mu skarby swych serc (ASV podaje bogactwo).
CIELESNY IZRAEL PRZYCHODZĄCY DO CHRYSTUSA
Powstanie wielka liczba prawdziwie skutecznych; organizacji (wielbłądy, w. 6 [porównaj E 14,54, 68, 467, 468]), które w Tysiącleciu będą użyte do pomocy i ochrony dzieła Chrystusowego na ziemi. Jego symbolicznych dzieci pod działaniem Nowego Przymierza, antytypu Ketury,
kol. 2
włączając organizacje guasi-wybranych spomiędzy cielesnego Izraela (Madyjan i [nawet] z Efy [Madyjan był czwartym synem Ketury, zaś Efa był pierworodnym Madyjana – 1Moj. 25:2, 4. Oni przedstawiają wszystkich guasi-wybranych z Żydów, od najmniej oświeconych z czasów poprzedzających wiek Ewangelii do najbardziej oświeconych z czasów narodowego nawrócenia Izraela – Ter. Pr. '35,72; porównaj Tom V, str. 118; Ter. Pr. '79,15]). Starożytni i podrzędnie Młodociani Godni (Saba [przedstawiający wszystkich Godnych – 1Moj. 25:3]) przyniosą Chrystusowi swoje skarby Boskiej prawdy (Joel 2:28) i chwały („złoto i kadzidło” [Mat. 2:11; Ter. Pr. '29,10, par. 10]). Wszystkie wspomniane klasy w różnym stopniu będą okazywać chwałę Jehowy „…opowiadając sprawy Jego z wesołem śpiewaniem”, w rzeczywiście skutecznym dziele nawrócenia świata w Tysiącleciu, (Ps. 107:22; Joel 2:28; P '41,50).
Cieleśni Izraelici, nie owi guasi-wybrani, ci pochodzący z dziesięciu pokoleń pod zwierzchnictwem Efraima oraz z dwu pokoleń pod zwierzchnictwem Judy, będą również zgromadzeni wokół klasy Chrystusa i jej będą służyć („stada z Kedar … barany z Nebajotu służyć ci będą”, w. 7 [Ter. Pr. '35,72; Ter. Pr.’78,96; Ter. Pr.`79,15]). I ich ofiary, podobnie jak innych poświęconych jednostek w Tysiącleciu, będą nadawać się do przyjęcia, bowiem składane będą w stanie właściwego zrozumienia przyjęcia przez Boga okupowej ofiary Mesjasza na ich rzecz („ofiarowane będąc na ołtarzu moim”; Cienie Przybytku, str. 102). Bóg za pośrednictwem wiernych restytucjonistów doda większej chwały antytypowej Świątyni, miejscu, w którym podczas Tysiąclecia będzie się spotykał z rodzajem ludzkim, przebywał z nim i mu błogosławił („dom majestatu mego”).
Zdaje się, iż wersety 9, 10 mają podwójne zastosowanie. Po pierwsze, odnoszą się do cielesnego Izraela, który w różny sposób uciekał przed prześladowaniami do swojej ojczyzny w Ziemi Świętej. Werset 8 może częściowo mieć związek z mostem powietrznym aliyah. Wielka Brytania (Tarsis z proroctwa), ze swej strony używająca okrętów do pomożenia Żydom powracającym ze swym bogactwem do ojczyzny, zdaje się być pokazana w w. 9 (porównaj P '38,174).
Po drugie, wspomniane wersety mogą też mieć zastosowanie do początku pośredniczących rządów, jak w wypadku kontekstu. Na ogół wielkie liczby ludzkości dzięki odpowiednim środkom opatrznościowym będą się gromadzić wokół Chrystusa (w. 8). Ci ludzie, którzy obecnie dalecy są od nawrócenia się, wówczas będą oczekiwać na Boga i Jego Prawdę (wyspy; Na mięć zaiste wyspy oczekują, w. 9). Wszelkie Boskie środki opatrznościowe będą wówczas przygotowane do przyprowadzenia wszystkich Poświęconych Obozowników Epifanii oraz lojalnych Żydów i nie poświęconych próbnie usprawiedliwionych guasi-wybranych do Chrystusa w skutecznej posłudze (synowie),