DUCH NIEZADOWOLENIA

,,Jeźli można, ile z was jest, ze wszystkimi ludźmi pokój miejcie” (Rzym. 12:18).

      Pismo Święte wspomina o doświadczeniach jakie nawiedzają wszystkich ludzi. Sądzimy, że dla świata stanowią one powód do niezadowolenia, gorzkości, złych podejrzeń, nienawiści, konfliktów, rozbojów i morderstw. Jest to ów duch, który całkowicie zniszczy społeczeństwo. Pismo Święte zdaje się bardzo wyraźnie dowodzi tego faktu.

      Nie zapominajmy, że wspomniane doświadczenia pod niektórymi względami rozpoczynają się od ludu Bożego. Bóg na nie zezwala. Udzielił On nam dużej dozy zrozumienia o Nim samym, Jego charakterze, Jego chwalebnym Planie itd. Bóg poinstruował nas o powołaniu nas. Przyjęliśmy Jego zaproszenie i otrzymaliśmy Jego Świętego Ducha. Wstąpiliśmy do szkoły Chrystusowej, gdzie dowiedzieliśmy się jaki musimy mieć charakter, jeśli mamy być przyjęci do Jego Królestwa. Na wszystkie sposoby otrzymywaliśmy liczne korzyści. Obecnie zdajemy egzamin. Którzy z nas ukończą go z honorami? Którzy z nas dowiodą, że choć na skutek dziedziczności biedni i niedoskonali w ciele, jednak w swych sercach i umysłach osiągnęliśmy charakter podobny do Pana? To jest sprawdzianem.

      Według naszych spodziewań, jak będzie zastosowany ów sprawdzian? Serdecznie umiłowani, rozumiemy sposób jego zastosowania. Na podstawie obserwacji i korespondencji dostrzegamy, że egzamin przebiega pomyślnie dla pewnych osób a bardzo niepomyślnie dla innych.
kol. 2
W niektórych miejscowościach całe zbory studentów Biblii zdają się być w to wmieszane. W pewnych sytuacjach ważne pytania dotyczące autorytetu i metod działania powodują rozterki i przyczyniają się do powstawania sporów. To umniejsza możliwości służenia Prawdzie. U niektórych osób powoduje to oziębienie gorliwości; u innych po prostu gorzkość. Zdaje się, iż do pewnego stopnia kontrolę zdobywa: gniew, złośliwość, nienawiść, zazdrość, niezgoda, spory — cechy stanowiące owoce złego ducha.

KAŻDY POWINIEN SĄDZIĆ SIEBIE

      Nie mamy sądzić ani potępiać nikogo, lecz mamy, jak to powiedział Apostoł, sądzić każdy samego siebie (1Kor. 11:31, 32). Każdy powinien zrozumieć, że nie tylko posiada łaski Ducha — pokorę, łagodność, cichość, cierpliwość, nieskwapliwość, braterską uprzejmość, miłość — lecz także manifestuje te zalety w swoim zachowaniu się i wysławianiu. Powinniśmy też pamiętać, że Pański sprawdzian dotyczący owych zalet nie tylko obejmuje miłość do pięknych, dobrych i szlachetnych osób, lecz także dotyczy cierpliwego, uprzejmego i tkliwego znoszenia tych, którzy nie są takimi, nawet nieprzyjaciół. Pamiętajmy, że zarówno sprawiedliwość jest podstawową cechą Boskiego charakteru, jak i miłości. Jeśli więc chcemy być podobni Bogu, jeśli chcemy być kopiami drogiego Syna Bożego, zachowującymi Jego obraz, musimy mieć

poprzednia strona – następna strona