Teraźniejsza Prawda nr 342 – 1984 – str. 101
Jehowie (jak się to potem stało z córką Jeftego) i (b) że sam Jefte złoży ofiarę całopalenia Jehowie (Sędz. 11:30-40; patrz indeks Diaglotta, str. 896; Z 2874, 2897. Różne tłumaczenia Biblii, jak na przykład KJV, Biblia Gdańska i inne podają niewłaściwą myśl, jakoby córka Jeftego była ofiarowana na ofiarę całopalenia). Anna złożyła szczególny ślub, mówiący, że jeśli Bóg da jej syna, ona na całe jego życie odda go Jehowie i nie będzie ścinała jego włosów (1Sam. 1:11; porównaj E 13,13). Anna została wysłuchana a jej syn został prorokiem Samuelem.
(4) Dawid także uczynił pewne szczególne śluby Bogu (Psalm 22:26; 50:14; 61:6,9; 65:2; 66:13; 76:12; 116:12-14; 132:1-5). Wydaje się, że Salomon postępował podobnie (Przyp. 7:14; 31:2) i Jonasz także (2:10). Jeremiasz wspomina, iż pewne jednostki w narodzie Izraelskim uczyniły złe śluby specjalne – nie Bogu, lecz „królowej niebieskiej”, by jej składać ofiary (co było bałwochwalstwem), przez które narazili się na gniew i karanie Boga (Jer. 44:24-29). O Apostole Pawle jest wzmianka, że „…ogolił głowę… bo był uczynił ślub” (Dz. 18:18; 21:23). W ten sposób uczynił on pewien rodzaj szczególnego ślubu żydowskiego.
SZCZEGÓLNE ŚLUBY POMOCNE LUDOWI BOŻEMU
(5) Rozumie się, że szczególne śluby uczynione Bogu są ślubami, które wychodzą poza zwykłe wymagania ogólnych ślubów poświęcenia. Sprawiedliwość nie wymaga składania takich ślubów jako obowiązkowych ani nie są one nakazane przez Pismo Święte, ale przyjmuje się, iż są manifestacją szczególnej czci i oddania dla Boga. Owe szczególne śluby są składane w takich okolicznościach i w takich proporcjach oraz w takim zakresie do jakich lud Boży nie jest zobowiązany przez swój ogólny ślub poświęcenia. „Ale szczodrobliwy o szczodrobliwości myśli” (Izaj. 32:8). Większość ludu Bożego czasami odczuwa spontaniczną potrzebę uczynienia czegoś szczególnego dla Boga, ponieważ On tak dużo uczynił dla niego (Psalm 116:12-14). Pełen wdzięczności i oceny czyni szczególne śluby różnych rodzajów. Często taka zachęta ma miejsce, gdy jakaś osoba znajduje się w niebezpieczeństwie lub jest poważnie chora, lub doświadczyła cudownego wyzwolenia.
(6) Jehowa zawsze jest zadowolony z dobrych szczególnych ślubów i postanowień czynionych przez Jego lud, w których on (lud) uroczyście obiecuje i zobowiązuje się czynić pewne rzeczy a (lub) powstrzymywać się od czynienia innych rzeczy. Ów specjalny ślub, który brat Russell dostarczył jest przykładem dobrego ślubu specjalnego. Zobowiązuje on czyniącego ślub (a) do pamiętania codziennie w modlitwie o pracy Żniwa i o współpracownikach w Domu Biblijnym i wszystkich innych, (b) do analizowania swoich myśli, słów i czynów, by lepiej służyć Bogu i Jego drogiemu stadku, (c) do czuwania, by opierać się wszystkiemu,
kol. 2
co ma związek ze spirytyzmem i okultyzmem i (d) do właściwego postępowania wobec przeciwnej płci.
(7) Bóg jest wyraźnie zadowolony z tych spomiędzy Jego ludu, którzy czynią specjalne śluby i postanowienia odnoszące się do:
(a) Modlitwy – regularnego modlenia się do Niego z dziękczynieniem każdego ranka i wieczora (lub trzy razy dziennie, jak to czynił Daniel – Dan. 6:10, 13) lub częściej, gdy w ciągu dnia stykają się z chwilą szczególnej pokusy, utrapienia, powzięcia decyzji, radości, otrzymania błogosławieństw itd. (Efez. 6:18; Kol. 4:2; 1Tes. 5:17).
(b) Indywidualnego studiowania, polegającego na przeznaczeniu pewnego czasu, nawet krótkiego bądź rano, bądź o innej porze każdego dnia, „odkupując” go od spraw świeckich, jeśli to jest potrzebne i możliwe, by studiować Prawdę (2Tym. 2:15; Efez. 5:16).
(c) Studiowania zborowego, w celu przygotowania się do regularnego uczestniczenia w zebraniach, na ile to jest rozsądnie możliwe, gdy możemy korzystać z takiej sposobności (Mat. 18:20; Żyd. 10:25).
(d) Rzeczy, których nie chcielibyśmy czynić jak kłamstwo, oszukaństwo, złodziejstwo (co obejmuje kradzież w domach towarowych), obmowy, przeklinanie, kłótliwość, palenie, picie alkoholu, używanie środków halucynogennych, przedmałżeńskie stosunki płciowe, cudzołóstwo, homoseksualizm itd. (Kol. 3:9; 4:6; Mat. 19:18; Tyt. 3:2; 2Tym. 2:24; Efez. 5:18; 1Tes. 4:3). Szczególnie ludzie młodzi powinni składać takie śluby.
(e) Pozbywania się wad oraz złych nawyków, łącznie z piciem alkoholu, paleniem tytoniu, przejadaniem się itd. (2Kor. 7:1).
(f) Rozwijania zalet, łącznie z miłością bezinteresowną, owoców Ducha (Gal. 5:22, 23; 2Piotra 1:5-11), szczególnie tych, których brak dostrzegamy po właściwej samoegzaminacji lub brak we właściwym stopniu.
(g) Czujności, by bardziej się strzec przed uzurpacją i sidłami szatana oraz świadczyć dobro wszystkim, o ile mamy sposobność (Mat. 26:41; Gal. 6:10).
(h) Rozpowszechniania Prawdy słowem, drukiem bądź własnym przykładem pomagając drugim dowiedzieć się o niej, zrozumieć ją i lepiej ją ocenić. To można czynić przez służenie w charakterze kolporterów, strzelców, pracowników działających na targach lub wystawiających literaturę na sprzedaż, prowadzących umiejętnie rozmowy, ochotników zaangażowanych w pracy do osób pogrążonych w żałobie, zapraszających innych na zebrania, słuchających poselstwa Prawdy w radiu itd. (Kazn. 11:6; Jan 18:37; 1Kor. 15:58; 2Tym. 4:2, 5). Niekiedy szczególny ślub może polegać na poświęceniu pewnego przeciągu czasu, jak kilka dni lub czasu wakacji, miesiąca lub roku, lub dłuższego okresu (jeśli to jest możliwe) w tym celu, by studiować Prawdę i (lub) prowadzić pracę ewangeliczną w sposób właśnie wyszczególniony.
(i) Cierpienia dla sprawy Chrystusa. Należy