Teraźniejsza Prawda nr 340 – 1984 – str. 76
Podobnie sfałszowali oni następujące wiersze w swoich dwóch rodzajach Biblii: Ewangelia Jana 1:9: „każdy rodzaj człowieczy” zamiast „każdego człowieka”; Jan 12:32; Rzym. 5:18: „ludzi wszystkich rodzajów” w miejsce „wszystkich ludzi” (jakże złe jest tłumaczenie „Ś.J.” tekstu Rzym. 5:18! Oczywiście nie odnosi się to wyrażenie po prostu do jakichś ludzi, „ludzi wszystkich rodzajów”, którzy stali się grzesznikami, lecz CAŁEJ LUDZKOŚCI. „Wiele” – z rodzajnikiem określonym w języku greckim – w wierszu 19, z tych którzy stali się grzesznymi przez grzech Adama, jest wyrażeniem równoznacznym z wyrażeniem „wszystkich ludzi” w wierszu 18); 1Tym. 4:10; Tyt. 2:11: „wszystkie rodzaje ludzi” zamiast „wszystkich ludzi”.
Wodzowie „Ś.J.” rzeczywiście sfałszowali wymienione powyżej sześć ustępów biblijnych z powodu utraty klucza wskazanego przez brata Russella. Omieszkali oni uznać lub okazali brak chęci na zgodzenie się z tym, iż wolą i Boga jest, aby w wyniku okupu Chrystusa cała ludzkość otrzymała korzyść wyrażającą się zdjęciem z niej potępienia i śmierci Adamowej. Potem musi być jej dana dokładna znajomość Prawdy, następnie musi być postawiona na próbę życia wiecznego lub śmierci a po tej próbie musi otrzymać wieczne życie na ziemi lub, inaczej mówiąc, być wiecznie odcięta od życia, unicestwiona.
Jednakże godne uwagi jest, że wodzowie „Ś.J.” nie manipulowali tekstem Ew. Łukasza 2:10 (NW): „Zwiastuję wam dobre nowiny wielkiej radości, którą posiądą wszyscy ludzie [nie tylko „wszystkie rodzaje”]”. Natomiast co najmniej w jednym wypadku skazili ustęp Starego Testamentu. Wersetowi Joela 2:28 nadali brzmienie „Wyleję Ducha mego na każdy rodzaj ciała [zamiast „na wszelkie ciało”]”. Duch Święty będzie wylany na całą ludzkość po podniesieniu z śmierci Adamowej i potępienia oraz daniu jej dokładnej znajomości Prawdy. Niektórzy odrzucą go, lecz on będzie dla „wszelkiego ciała” a nie tylko dla „każdego rodzaju ciała”.
NAUCZENI W PIŚMIE, FARYZEUSZE, ITD. NIE SĄ W GEHENNIE
Wodzowie ,,Ś.J.”, z powodu utraty klucza, naśladowali zły przykład J.F.R. twierdząc w artykule „Przeżycie czy zniszczenie”, że niepokutujący nauczeni w piśmie i faryzeusze i ich prozelici umierając w czasie pierwszego Adwentu Jezusa szli do gehenny – drugiej śmierci i nie będą mieli rezurekcyjnego wzbudzenia od umarłych.
Oczywiście ci Żydzi nie mieli pomazania Duchem i innych błogosławieństw podanych w Żyd. 6:4, 5, które były konieczne do postawienia kogokolwiek na próbie życia w tym Wieku Ewangelii. Jako dowód, że faryzeusze i ich prozelici z chwilą śmierci podlegali gehennie, cytuje się Mat. 23:33.
Jednakże Mat. 23:33, jak to brat Russell słusznie pokazuje (zobacz, na przykład,
kol. 2
Komentarze do Biblii), naucza nie więcej niż to, że oni grzesząc z dużą dozą samowoli tak mocno podkopali swoje charaktery, że Jezus prawie tracił nadzieję podźwignięcia się ich, gdy będą postawieni na próbie życia w tysiącletnim panowaniu Królestwa. Pismo Święte nie mówi, że oni nie ujdą przed wyrokiem skazującym ich na Gehennę. Ono pozostawia otwartą możliwość, aby przynajmniej niektórzy z nich mogli ujść przed nią, chociaż z wielką trudnością.
Wiemy, że w dodatku do dużej miary samowolności zawartej w grzechach wodzów żydowskich, było w nich także wiele nieświadomości, jak o tym mówi Jezus oraz Apostołowie Piotr i Paweł (Łuk. 23:34; Dz. 3:13- 17; 1Kor. 2:8; 1Tym. 1:13). Zasługa okupu Jezusa będzie zastosowana w Tysiącleciu do wymazania ich grzechów popełnionych z nieświadomości i/lub ze słabości – grzechów, które są wynikiem grzechu Adama. Po powstaniu z szeolu-hadesu wady w ich charakterach, które spowodowały samowolne grzechy, stopniowo muszą być wykorzenione. Jeśli będą chcieli w okresie Tysiąclecia osiągnąć życie wieczne, będą musieli najpierw sprostać wymaganiom wyrugowania ze swych charakterów złych cech, które powodowały grzechy – będzie to najtrudniejsze zadanie a Jezus miał słabą nadzieję, że oni tak postąpią, chociaż dopuszczał taką możliwość.
Jezus w Ewangelii Łukasza 13:28 jasno pokazuje, że nauczeni w piśmie, faryzeusze i inni pracownicy niesprawiedliwości w czasach Jezusa, którzy nie zostali pomazani Duchem i nie otrzymali innych błogosławieństw wymienionych w liście do Żydów 6:4,5, nie poszli do gehenny, lecz mają być wzbudzeni z szeolu-hadesu i otrzymać pełną sposobność do zdobywania wiecznego życia na ziemi. Jezus mówi, że będą przeżywać wielki smutek, „płacz i zgrzytanie zębów”, „gdy UJRZYCIE Abrahama, Izaaka, i Jakuba, i wszystkie proroki w królestwie Bożym, a samych siebie precz wyrzuconych”. Fakt, że ZOBACZĄ Starożytnych Godnych w Królestwie, jest nie zaprzeczonym dowodem, iż będą w okresie Tysiąclecia wzbudzeni od umarłych w szeolu-hadesie.
UNICESTWIENIE PAPIESTWA I ODSTĘPCZEGO KLERU
Wspomniany artykuł pod tytułem „Przeżycie czy zniszczenie” „klasę odstępczego kleru kościołów chrześcijańskich określa jako „człowieka grzechu [samowoli, NW]”, co nie jest właściwą definicją. „Człowiekiem grzechu”, wielkim Antychrystem jest papiestwo jak to jasno na podstawie Pisma Świętego, rozumu i faktów przedstawił brat Russell w Tomie II pod tytułem Nadszedł czas. Protestanckie systemy uczestniczące w praktykach i duchu papieskim są mniejszymi antychrystami (1Jana 2:18). System rzymskokatolicki jest matką wszeteczeństw” a odpowiednie protestanckie systemy są córkami (Obj. 17:1-5).
Oczywiście papiestwo ma ulec unicestwieniu