Teraźniejsza Prawda nr 340 – 1984 – str. 72
(Mat. 21:28; Rzym. 12:1; Gal. 6:9,0), jak to czynił w odniesieniu do Starożytnych Godnych.
Jak w wypadku Starożytnych Godnych (Żyd. 11:33) Bóg udzielił nie spłodzonym z Ducha (4) wzrostu w podobieństwie do Niego jako świadectwa Ducha (Rzym. 8:9; 2Piotra 1:5—11; 1Jana 2:5,6; 3:14, 16, 17), chociaż oni mają większe możliwości rozwoju niż mieli Starożytni Godni.
Tak jak Starożytni Godni (Żyd. 11:35-37) są oni (5) prześladowani dla sprawiedliwości (Mat. 5:10—12,44,45; Mar. 13:9, 11—13; Jan 15:18, 19; 16:2; Filip. 1:28, 29; 2Tym. 3:12; 1Piotra 3:14, 16, 17; 4:14, 16, 19).
Ci poświęceni słudzy otrzymują (6) kary za popełnione winy, co jest następnym zarysem świadectwa Ducha (Żyd. 12:5—13; Ps. 94:12,13; 118:18; 119:67; Przyp. 3:11,12; Izaj. 26:16; Łuk. 12:47,48; Obj. 3:19). To samo miało miejsce w wypadku Starożytnych Godnych, takich jak Abraham, Jakub, Mojżesz, Samson, Dawid, Ezechiasz itd.
Podobnie jak Starożytni Godni (7) przeżywają oni próby pośród pokus skłaniających do okazania nieposłuszeństwa Boskiej woli, by sprawdzić postęp lub brak postępu w odniesieniu do przeszłych sposobności wzrostu i określenia przydatności lub braku przydatności do przyszłego dziedzictwa (5Mojż. 13:13; Ijob 1:8—11; Ps. 119:165; Przyp. 5:21; 6:27; 14:27; 19:27: Łuk. 8:13; 14; 22:31, 32; Rzym. 8:36—39; 1Kor. 10:13: 2Kor. 11:3, 14, 15; Efez. 6:11—18; Jak. 1:2—4, 12; 4:7; 1Piotra 1:6,7; 4:12, 13; 5:8, 9; 2Piotra 2:9; 3:17; Obj. 2:10; 3:10).
„CI POŚWIĘCAJĄCY SIĘ MIĘDZY WIEKAMI”, podobnie do Starożytnych Godnych, są doświadczani i próbowani pod kątem ich przydatności do zajęcia stanowisk w Tysiącletnim Pośredniczącym Panowaniu. Odnosi się to zarówno do Młodocianych Godnych, antytypowych lewitów Gersona, jak i pozostałych poświęconych, antytypowych Netynejczyków (usługujących Lewitom — Ezdr. 8:20; patrz Ter. Pr. `72, 32—39). I tak jak Starożytni Godni oni zyskali dobre świadectwo, czyli dowód posiadania Ducha, Prawdy, iż są przyjaciółmi, sługami i prospektywnymi synami Boga (Rzym. 8:16; E 15, rozdz. 10). Radujmy się z tego i nie pozwólmy, aby ktokolwiek nam mówił o tym, że nie spłodzeni poświęceni słudzy Boga nie mają Ducha Świętego oraz świadectwa Ducha Świętego i nie mogą uczestniczyć w Wieczerzy Pańskiej!
WIELKANOC W DRUGIM MIESIĄCU
Istnieje o wiele więcej dowodów zapowiadających w doświadczeniach Izraela, iż oświecony Duchem lud Boży, nie spłodzony z Ducha, lecz poświęcony ma uczestniczyć w Wieczerzy, by w ten sposób pokazać (1) swoją pamięć o naszym Panu Jezusie i Jego śmierci, (2) swoją wiarę przyswajającą usprawiedliwienie przez Jego złamane ciało i przelaną krew, lecz nie (3) uczestniczenie z Nim w Jego ofiarniczej śmierci (która dotyczy tylko antytypowych
kol. 2
pierworodnych, czyli pierwiastków). Nawet ludzkość podczas Tysiącletniego Pośredniczącego Panowania będzie uczestniczyć w Pamiątce w znaczeniu (1) i (2).
Obchodzenie Pamiątki przez rzesze ludzkie w Tysiącleciu jest zobrazowane szczególnie w Pamiątce obchodzonej w miesiąc później, opisanej w 4Mojż. 9:1—14. Osoby, które ,,splugawiły się nad umarłym” w czasie obchodzenia Wielkanocy 14 Nisan pierwszego miesiąca, przedstawiają tych, którzy w tym życiu pozostają w stanie skalania Adamowego i dlatego nie nadają się do podjęcia uczestnictwa w zbawieniu wyborczym Wieku Ewangelii i obecnym uczestniczeniu w Pamiątce, co jest tylko dla poświęconych. Podobnie ci, którzy znajdują się ,,na drodze dalekiej” (w. 10), podróżni, przedstawiają tych wędrujących w błędzie jak nominalni Żydzi, nominalni chrześcijanie i poganie, którzy podobnie nie są w stanie nadającym się do uczestniczenia w zbawieniu z wyboru w Wieku Ewangelii i brania obecnie udziału w Pamiątce (szczegóły w Ter. Pr. `74,5).
W typie osoby splugawione lub podróżujące po oczyszczeniu brały udział w Pamiątce 14 dnia drugiego miesiąca. Dzień 14 Nisan jest typem Wieku Ewangelii a dzień 14 drugiego miesiąca jest typem okresu następującego po Wieku Ewangelii-— Tysiącletniego Pośredniczącego Panowania. Antytypowymi splugawionymi i podróżnymi, którzy zostaną oczyszczeni i poświęceni Jehowie przez coroczne obchodzenie Pamiątki, będzie rodzaj ludzki w ogóle, później urodzeni, czyli popierwiastki, przedstawiający pod panowaniem owego Królestwa (1) swoją pamięć o Jezusie i Jego śmierci, wieczne czczenie przez nich największego wydarzenia w historii oraz (2) ich wiarę przyswajającą usprawiedliwienie przez Niego, lecz oczywiście nie symbolizujący (3) udziału w ofiarniczej śmierci z Nim.
Z uwagi na fakt, że antytypowi poświęceni słudzy drugiego miesiąca, czyli klasa restytucyjna, będą uczestniczyć w chlebie i kielichu w znaczeniu (1) i (2), to jasno pokazuje, że ,,Ci poświęcający się między wiekami”, oświeceni Duchem, lecz nie spłodzeni z Ducha poświęceni słudzy Jehowy żyjący w naszych czasach, którzy są przedtysiącletnim nasieniem Abrahamowym, powinni uczestniczyć w chlebie i kielichu, by demonstrować punkty (1) i (2) jak wyżej.
UCZESTNICZĄCY APOSTOŁOWIE NIE SPŁODZENI Z DUCHA
Rozważenie tej sprawy z jeszcze innego punktu widzenia pomoże nam zrozumieć, że oświeceni Duchem nie spłodzeni z Ducha poświęceni powinni uczestniczyć w Pamiątce, z uwagi na fakt, iż Apostołowie brali udział w pierwszej Wieczerzy Pańskiej z Jezusem, będąc poświęconymi, lecz nie spłodzonymi z Ducha (chociaż w mniejszym stopniu posiadali Ducha – Jan 20:22). Apostołowie nie mogli być spłodzonymi z Ducha wcześniej aż został