Teraźniejsza Prawda nr 331 – 1983 – str. 94
świętego Pawła biczowanie celem przesłuchania (Dz. 22:24). Trzecie znaczenie omawianego tu słowa związane jest z torturowaniem lub zadawaniem mąk. Widoczne jest, że pierwotnie słowo to oznaczało próbować, tak jak rzeczownik basanos, od którego pochodzi czasownik basanizo, oznaczał w pierwszym rzędzie kamień probierczy, rzecz, którą używano do badania metali, itp., ale ponieważ wiele prób w dawnych czasach opierało się na biczowaniu, słowo to z czasem przybrało znaczenie badania przez tortury. Ostatecznie używane było na oznaczenie samych tortur.
Tłumacze, których umysły niewątpliwie były napełnione doktrynami o wiecznych mękach, stosowali zazwyczaj trzecie znaczenie w tych przypadkach, natomiast jeśli zastosujemy w nich pierwsze znaczenie omawianych słów, cała sprawa stanie się jasna, pozostając w zgodzie z literalnymi wyrażeniami odnoszącymi się do omawianego powyżej tematu. „I będą próbowani we dnie i w nocy, na wieki wieków”. Doskonałe umysły tych stworzeń Bożych, które okażą się godne życia wiecznego w niebie i na ziemi, będą wiecznie poddawały próbom i badaniom naturę, charakter, owoce i historię diabła, bestii i fałszywego proroka oraz ich systemy. A zawsze, gdy poddawać je będą próbie i badaniu, wyciągać będą ze swych badań prawdziwe wnioski wskazujące, iż tych troje zasługuje na miejsce, które Bóg dla nich przeznaczył. A miejscem tym jest jezioro ognia i siarki – ostateczne, całkowite i wieczne unicestwienie.
DOWÓD PODANY W PROROCTWIE IZAJ. 14; 66
W Izaj. 14:12-27 znajdujemy bardzo plastyczny obraz tych zbawionych w niebie i na ziemi, którzy mają zająć się badaniem czynów i losu diabła, bestii i fałszywego proroka oraz ich systemów. W wierszach 12-14 w symbolicznym jednym mężu, ze względu na wspólne działanie, opisani są przede wszystkim diabeł, następnie bestia i ostatecznie fałszywy prorok, których jednoczą złe czyny mające na celu samowywyższanie się. Wiersz 15 opisuje przywiedzenie ich do drugiego piekła, do stanu wiecznego unicestwienia. Wiersze 16-20 wskazują, iż ci troje będą na wieki poddawani próbom, probierzowi – podobnie jak kamieniem probierczym bada się fałszywy stop lub jak ustala się próbę złota lub srebra – przez zbawionych w niebie i na ziemi, studiujących ich starannie doskonałymi umysłami i sercami (,,za tobą się oglądać, i przypatrywać ci się będą”) i ich motywy, charaktery, wpływy, historie, dzieła i skutki. Stosunkowo mało wiemy o rzeczywistych sekretach rozmaitych posunięć tych trojga. Ale w przyszłych wiekach będą obnażeni w każdym szczególe (1Kor. 4:5) usposobienia, myśli, motywu, słowa i czynu. Wieczne studia na ich temat przez zbawionych w niebie i na ziemi będą tą próba, badaniem i probierzem opisanym
kol. 2
w Obj. 20:10, lecz ukrytym w błędnym tłumaczeniu „będą męczeni”. Wiersze 21-27 następnie opisują wrzucenie ich do symbolicznego jeziora ognia.
Badaniom tego samego rodzaju poddane zostaną motywy, charaktery, wpływy, dzieje, czyny i skutki grzesznych ludzi, kiedy zostaną całkowicie zniszczeni, odcięci, unicestwieni w Drugiej Śmierci, wraz z szatanem i jego aniołami (Mat. 25:41), pod koniec Małego Okresu. Te wydarzenia zostały opisane w proroctwie Izaj. 66:22-24 i wypełnią się w czasie, gdy, „nowe niebiosa i nowa ziemia” (porównaj 2Piotra 3:13) zostaną w pełni ustanowione po Małym Okresie. Wówczas doskonały rodzaj ludzki przeprowadzi stosowne badania niepobożnych władców i innych, z których niektórzy spotkali się z wysokim ocenieniem ludzi żyjących „w teraźniejszym złym wieku” (Gal. 1:4), lecz którzy dobrowolnie i uparcie występowali przeciwko Bogu a potem musieli być całkowicie i na wieki unicestwieni w Drugiej Śmierci, pokazanej w jeziorze ognia i gehennie wypełnionej padliną (a nie żywymi ludźmi), robactwem i ogniem, które nie zaprzestały swego niszczącego działania dopóki go nie ukończyły. Niepobożni będą rzeczywiście „obrzydliwością wszelkiemu ciału”.
Jonathan Edwards, wielki osiemnastowieczny kaznodzieja z Nowej Anglii, miał powiedzieć, prawdopodobnie na podstawie Izaj. 66:20, że w przyszłym życiu spoglądać będziemy przez blanki niebios na naszych niezbawionych ojców i matki wijących się w płomieniach wiecznych mąk, klaskać będziemy w dłonie chwaląc Boga za Jego sprawiedliwość! Wierzymy, że Jonathan Edwards miał dobre serce, lecz błędna pogańska i wyznaniowa teologia w poważnym stopniu zniekształciła jego myślenie!
OBJ. 14:10 NIE MÓWI O WIECZNYCH MĘKACH
Obj. 14:8 (porównaj 18:2-4) opowiada o upadku Babilonu, wielkiego fałszywego systemu istniejącego w nominalnym chrześcijaństwie. Wiersz 9 mówi o przyjęciu znaku Antychrysta.
Ci, którzy czczą bestię i jej obraz to ci, którzy stali się ich poddanymi i im służą. Przyjęcie znaku na czole i rękach wskazuje na przyjęcie przez nich nauk bestii i jej obrazu i godzenie się na służenie im. W Czasie Wielkiego Ucisku, podczas którego Babilon zostanie zniszczony, wszyscy tacy dowiedzą się czym jest gniew Boży, bowiem wtedy zostaną zmuszeni przejść przez te doświadczenia. Jego kubek przeznaczony dla narodów jest kubkiem oburzenia w takim sensie, że ono wypływa z Boskiego niezadowolenia z nich (porównaj Jer. 25:26-38). I będą „męczeni [basanizo, próbowani, sprawdzani] w ogniu i siarce … przed oblicznością Baranka”, to znaczy, te narody i osoby, które sercem i duszą związane są z tymi instytucjami i ci właśnie będą poddani