Teraźniejsza Prawda nr 328 – 1983 – str. 45
posłusznym głosowi Pańskiemu, aniś wykonał gniewu zapalczywości jego nad Amalekiem, przetożci to uczynił Pan dzisiaj”.
Mat. 22:7, 13 – „Co gdy król usłyszał, rozgniewał się, a posławszy wojska swoje, wytracił one morderce, i miasto ich zapalił. Tedy rzekł król sługom: Związawszy nogi i ręce jego, weźmijcie go, a wrzućcie do ciemności zewnętrznych, tam będzie płacz i zgrzytanie zębów”. Rzym. 1:18 – „Bo gniew Boży objawia się z nieba przeciwko wszelakiej niepobożności i niesprawiedliwości tych ludzi, którzy zatrzymywają prawdę Bożą w niesprawiedliwości”. Rzym. 2:5 – „Ale podług zatwardziałości twojej i serca niepokutującego skarbisz sobie samemu gniew na dzień gniewu i objawienia sprawiedliwego sądu Bożego”. Efez. 5:6 – „Niechaj was nikt nie zwodzi próżnemi mowami; albowiem dla tych rzeczy przychodzi gniew Boży na synów upornych”. Kol. 3:6 – „Dla których rzeczy przychodzi gniew Boży na syny odporne”. Żyd. 3:11 – „Jakom przysiągł w gniewie moim, że nie wnijdą do odpocznienia mego”.
Kilka poniższych cytatów mówi o Boskiej i naszej pobłażliwości: Rzym. 2:4 – „Bogactwy dobrotliwości jego i cierpliwości (pobłażliwości)”. Rzym. 3:25 – „Przez odpuszczenie przedtem popełnionych grzechów w cierpliwości (pobłażliwości) Bożej”. Efez. 4:2 – „Znosząc (pobłażając) jedni drugich w miłości”. Kol. 3:13 – „Znaszając (pobłażając) jedni drugich, i odpuszczając sobie wzajemnie”.
Jest rzeczą oczywistą, iż pobłażliwość pomoże każdej jednostce z ludu Bożego zwyciężyć urazę jako jej przeciwieństwo. Gdy pobłażliwość dostrzega nieposłuszeństwo wobec rodziców, to natychmiast czuje, że coś jest w tym niewłaściwego i dlatego, gdy chodzi o rodziców, celem utrzymania tej zalety w praktyce musi nastąpić szybkie działanie, ażeby dzieci mogły postępować właściwie wobec swoich rodziców. To samo jest prawdą w odniesieniu do nauczycieli w szkole i ich postępowania ze swymi uczniami. To samo jest prawdą o wzajemnych związkach braci i sióstr, jeśli chcą jak najlepiej postępować w zgodzie z Boską wolą. I tak też jest pomiędzy rodzicami i dziećmi oraz pomiędzy władcami cywilnymi i ich poddanymi.
Pracodawcy będą mieli powtarzające się okazje, szczególnie w obecnych czasach wielkiego niezadowolenia pośród pracowników, rozwijania tej zalety, a pracownicy pośród obecnego niepokoju będą mieli obfitość okazji do rozwijania pobłażliwości, jeśli zechcą. Gdy widzą, że są wykorzystywani – oni i ich współtowarzysze – to oczywiście muszą rozwijać tę zaletę, by móc okazać ducha Pańskiego. Gdy wobec nich przejawia się chęć zemsty, mogą zwyciężyć przez rozwijanie tej zalety, lub gdy dostrzegają przejawy zemsty wobec ich przyjaciół i z tego powodu odczuwają boleść, mogą postąpić w podobny sposób. Innymi słowy wrogość spowoduje, iż okaże się, że pobłażliwość jest łaską, którą należy rozwijać.
kol. 2
JEJ POTRZEBA I WROGOWIE
Pobłażliwość jest bardzo potrzebną zaletą. To będzie bardziej oczywiste, gdy rozważymy, że ona jest jedną z tych łask, którą zwycięzca musi posiąść i dlatego jej rozwój jest sprawą najwyższej wagi. Ona odpowiednio przygotuje tego, kto będzie administrował sprawami Królestwa. Pomoże takiemu okazywać przebaczenie wielokrotnie, nie tylko w tym życiu, lecz także w postępowaniu z klasą restytucyjną w zbliżającym się Pośredniczącym Królestwie. Będzie ona dobrym przykładem dla drugich w tym życiu i zachętą restytucjonistów w przyszłości.
Obfitość zła w obecnym czasie (2Tym. 3:1-9, 13), gdy istnieje ogromne niezadowolenie tak po stronie kapitału jak i pracy, państwa i kościoła, powoduje konieczność rozwijania pobłażliwości szczególnie w przypadku ludu Bożego. A ci, którzy mają nadzieję osiągnięcia zamierzonych celów w sprawach obywatelskich stwierdzą, że ta zaleta jest dobra. Świat sam przez się odczuwa jej potrzebę, by przezwyciężyć złość, której wśród ludzi jest stosunkowo dużo. Odczuwa też potrzebę tej zalety do przezwyciężania mściwości, by pozbyć się chęci zemsty i położyć kres wrogości i móc żyć spokojnie i znośnie z drugimi. Podczas Pośredniczącego Panowania będzie ona potrzebna także rzeszom ludzkości i dlatego widzimy, iż z pewnością jest potrzebną zaletą.
Pobłażliwość ma wrogów. Wrogowie dzielą się na dwa rodzaje – osobowych i nieosobowych. Osobowymi wrogami są świat i ciało a nieosobowymi wrogami są różne złe cechy, jak na przykład, mściwość, która z pewnością jest wrogiem tej zalety. Złe domyślanie się czegoś także ją podkopuje. Strzeżenie innych, przed wpływem złych umysłów nader aktywnych obecnie, będzie pomocne w jej rozwijaniu. Niegrzeczność przeważająca w obecnych czasach może być dobrze znoszona przez tę dobrą zaletę. Z pewnością ta zaleta powinna być zastosowana w przypadku porywu do szybkiego działania na skutek nadmiernego eksponowania praw bliźniego, gdy one są deptane. Nasze serca powinny skłaniać się z nieskwapliwością i pobłażliwością do tych, którzy okazują nam nienawiść. Cecha ta winna ujawniać się w działaniu sama przez się w warunkach wytwarzanych przez ludzi nielitościwych i nieubłaganych. Następnie wyróżniają się ludzie w mniejszym lub większym stopniu przez swoje pretensje, urazy i niechęci, które nam okazują i w takich okolicznościach zaleta ta z pewnością uzdolni nas do ich przezwyciężenia.
NADUŻYWANIE I KULTYWOWANIE POBŁAŻLIWOŚCI
Pobłażliwość jest zaletą, która może być nadużywana. Jest ona także w różny sposób przesadnie stosowana, jak to powyżej zostało pokazane. Jeśli ona nie jest rozwijana i ćwiczona