Teraźniejsza Prawda nr 325 – 1982 – str. 88
i obecnie posuwa się naprzód z wielką szybkością [podkreślenie nasze]”. Weź także pod uwagę jego wypowiedź w Tower z dnia 15 sierpnia 1915 roku (Z 5753):
„Studenci biblijni na całym świecie otrzymali od Pana nadzwyczajną wizję przyszłości. Można powiedzieć, że dzięki studiowaniu Biblii dowiedzieli się, że inauguracja królestwa Mesjasza nastąpi w czasie ucisku, jakiego nigdy przedtem nie było, ani potem będzie (Dań. 12:1; Mat. 24:21). Oni się dowiedzieli, że wiatry konfliktów, obecna wojna [podkreślenie nasze], były przez lata powstrzymywane mocą Bożą, w czasie, gdy lud Boży brał udział w studiowaniu Biblii, mówiąc symbolicznie, gdy pieczętowane były czoła świętych. Objawienie 7:1-4. Oni widzą cztery części wielkiego Boskiego programu, który będzie wprowadzony w Królestwie Boga, o które święci Boży tak długo się modlili, »Przyjdź królestwo twoje; bądź wola twoja jako w niebie, tak i na ziemi«. Oni rozumieją, że wiatry przedstawiają wojnę, że trzęsienie ziemi w wizji Eliasza przedstawia wielką społeczną rewolucję, która nastąpi po wielkiej wojnie, być może, iż będzie się z nią zazębiać. Oni widzą, że po rewolucji należy się spodziewać anarchii, symbolizowanej przez ogień trawiący i niszczący obecny porządek rzeczy – symbolicznie przedstawiony przez świętego Piotra jako trawiący kościelne niebiosa i społeczną .finansową i polityczną ziemię, dając miejsce nowym niebiosom, królestwu Mesjasza i nowej ziemi, społeczeństwu na nowym gruncie aprobowanym przez królestwo – 2Piotra 3:10-13.
Na podstawie tych i podobnych wypowiedzi, włączając cytaty z Z 5697, 5698 właśnie przedstawione, jest widoczne, że brat Russell słusznie zwracał uwagę na wojnę światową (pierwszą fazę) jako będącą pierwszą częścią czasu wielkiego ucisku (Dań. 12:1; Mat. 24:21) i początek tłoczenia wielkiej prasy Boskiego gniewu.
TŁOCZĄCY WINNE JAGODY ZAJMIE ROZSIEWAJĄCEGO NASIENIE
Amos 9:13 mówi, że „oracz żeńce zajmie, a ten co tłoczy winne jagody, rozsiewającego nasienie”. Jak to brat Russell jasno pokazał „oracz przedstawia czas wielkiego ucisku” (Z 5761; C 237, 238). Żniwiarz składa się ze sług Bożych przyprowadzających od 1874 do 1914 roku lud Boży do Prawdy. Wojna światowa (pierwsza faza), pierwsza część czasu wielkiego ucisku, wybuchła w czasie od 29 lipca do 1 sierpnia 1914 roku. Około października 1914 roku (Piramida wskazuje dokładnie na 16 września 1914 roku) żęcie zostało ukończone a pokłosie około Wielkanocy 1916 roku (więcej dowodów można znaleźć w Ter. Pr. Nr 264/265).
Co do „tłoczącego winne jagody”, zajmującego „rozsiewającego nasienie” cytujemy z P ’37, 182: „Zgodnie z Amosem 9:13, oracz i tłoczący winne jagody zajmą żeńce i rozsiewającego nasienie, kładąc kres ich pracy
kol. 2
[kursywa nasza]. Oracz zajął (i tym samym uniemożliwił jego dalszą pracę) żeńce (włączając zbierającego pokłosie) a tłoczący winne jagody zajął rozsiewającego nasienie (Maluczkie Stadko karzące z grzechu, z sprawiedliwości i z sądu [Jan 16:8]) wszędzie tam, gdziekolwiek całe chrześcijaństwo zostawało zamieszane w wojnę światową, co miało miejsce wiosną 1916 roku.
To jest w zupełnej zgodzie z myślą już wyrażoną, a mianowicie, że „wrzucanie gron winnicy ziemi do prasy i deptanie ich rozpoczęło się jesienią 1914 roku” i że prasa winna przedstawia cały czas ucisku (Ter. Pr. '48,35), obejmując wojnę światową (pierwszą i drugą fazę), światową rewolucję, światową anarchię i ucisk Jakuba (drugą fazę). W ten sposób żęcie (łącznie z pokłosiem) i rozsiewanie nasienia z Amosa 9:13 zostało całkowicie powstrzymane, gdy oracz i tłoczący prasę zajęli żeńce i rozsiewającego nasienie w 1914 do 1916 roku.
DZIEŃ POMSTY I ROK ODKUPIONYCH
Nasz Pan Jezus powiedział, że powodem symbolicznego deptania prasy winnej chrześcijaństwa jest to, iż „dzień pomsty był w sercu mojem”, „dzień pomsty Pańskiej będzie, i rok odpłaty, aby się pomszczono Syjonu” (Iz. 63:4; 34:6-8). Jehowa przez cały Wiek Ewangelii obserwował jak Jego wierni słudzy musieli walczyć i cierpieć prześladowania z rąk nominalnego ludu Bożego z powodu walki o Prawdę i sprawiedliwość, „aby się pomszczono Syjonu” (E 12,763-765). Z tego powodu Jehowa prowadził i prowadzi kontrowersje tutaj przy końcu Wieku Ewangelii z przeciwnikami i prześladowcami Swego prawdziwego ludu, sprowadzając na nich karę przez naszego Pana Jezusa (Oz. 4:1-3; Jer. 25:31; Miche. 6:1, 2; D 39-41).
Kiedy Jezus w czasie Swego Pierwszego Adwentu czytał z księgi Iz. 61:1-3 i powiedział, że ten ustęp wówczas był spełniony (Łuk. 4:16-21), to On nie wspomniał proklamacji o „dniu pomsty Boga naszego” jak to stwierdza wiersz 2, gdyż wtedy nie był odpowiedni czas na to (A 257). Lecz po zakończeniu „miłościowego roku Pańskiego”, danego w celu wejścia w wysokie powołanie, jesienią 1914 roku (Ter. Pr. Nr 246/247) i po rozpoczęciu się „dnia pomsty”, nastąpił czas dla ludu Bożego, by pod kierownictwem Jego Ducha ogłosił początek „dnia pomsty Boga naszego”, czas wielkiego ucisku, którym ten wiek się kończy. Proklamowanie dnia gniewu jaki nastąpił będzie nadal ich poselstwem, nawet po zniszczeniu chrześcijaństwa.
Jednakowoż, pomimo Dnia Gniewu, jaki nastał obecnie, z stopniowym niszczeniem niemodnych, stworzonych przez człowieka systemów chrześcijaństwa – wszystkiego tego, co może być poruszone (Agg. 2:7, 8; Żyd. 12:26-28) – postępuje jeszcze inna praca, a mianowicie, stopniowe zaprowadzanie na ziemi nowego Tysiącletniego urządzenia lub