Teraźniejsza Prawda nr 324 – 1982 – str. 75
zamiast 24 (Ter. Pr. '69,84-86). Te 24 księgi Biblii (cały Stary testament) zajęły swe właściwe miejsce w autorytecie przed Bogiem i od 1874 roku zostały jako takie uznane przez lud Boży, jako zajmujące te właściwe pozycje wobec Boga.
Od 1874 roku jasno manifestowano wśród ludu Bożego, że księgi Starego Testamentu harmonijnie oddają chwałę, cześć i wdzięczność Bogu z powodu proklamacji o przeniesieniu królestwa na ziemi spod wpływu Szatana pod wpływ Chrystusa. Czy myśmy rozpoznali tę manifestację?
Ta wyraźna manifestacja ma miejsce od 1874 roku głównie przez „głosy wielkie na niebie”, ogłaszające poselstwo Królestwa, poselstwo restytucji, „co był przepowiedział Bóg przez usta wszystkich świętych swoich proroków od wieków” (Dz.Ap. 3:19-21). Ci prorocy Starego Testamentu, którzy podali nawet najmniejsze proroctwa (takie jak proroctwo Abdyjasza – jeden rozdział – zobacz w. 21), mówili mniej lub więcej, bezpośrednio lub typowo, o restytucji.
W łączności z tym liczne znaki Starego Testamentu i proroctwa czasu są wybitnymi, takie jak te, które wskazują na przeniesienie królestwa spod władzy szatana pod władzę Chrystusa, zniszczenie imperium szatana i ponowne ustanowienie narodu Izraela w ojczyźnie (np. Dan. 2; 7; 12; Izaj. 40:1, 2; Jer. 16:18; 30; 31; Ezech. 37-39; Ozeasz 6:1, 2; Amos 9:11-15; Mich. 4:1-4; Sof. 3:8, 9; Ag. 2:6, 7; Zach. 12;14). Jak zachęcające i odświeżające jest to poselstwo dla naszych umysłów i serc.
Te starotestamentowe proroctwa, takie jak cykle jubileuszowe i 1335 dni Daniela, pokazują jak Jehowa Swoją wszechpotężną mocą od 1874 roku panuje za pośrednictwem naszego Pana Jezusa, jako Swego Namiestnika w tysiącletnim panowaniu.
„I ROZGNIEWAŁY SIĘ NARODY”
Pastor Russell często i efektywnie używał tego tekstu Pisma Świętego do zbicia post-Millenializmu (A, 113), to znaczy nauki o nawróceniu świata przed Wtórym Adwentem Chrystusa. Teksty te także pokazują, że tysiąc lat trwające panowanie Chrystusa rozpocznie się na jakiś czas przed początkiem czasu ucisku w 1914 roku. Ponadto, one także pokazują, że Jezus będzie panował pośród Swoich nieprzyjaciół (Ps. 110:2), że za dni tych królów (to znaczy, królów „obecnego złego świata”) On ustanowi Swoje Królestwo.
Jezus jest pokazany jako Wierny i Prawdziwy Wojownik, Głównodowodzący Jehowy, idący naprzód w słownej walce z obosiecznym mieczem, wychodzącym z Jego ust (Prawda na tematy religijne i świeckie), za Nim postępują Jego armie włączając członków Jego Ciała (Obj. 19:11-19). W istocie, nie jest trudno dostrzec w naszych czasach, że narody są rozgniewane.
kol. 2
„I PRZYSZEDŁ GNIEW TWÓJ”
Następnym wielkim wydarzeniem, będącym wynikiem brzmienia siódmej trąby, jest początek czasu wielkiego ucisku (Dan. 12:1; Mat. 24:21, 22) wraz z wybuchem pierwszej fazy wojny światowej jesienią 1914 roku, przy końcu czasów pogan. Wówczas gniew Boży zaczął być wylewany na narody tego świata, w celu zniszczenia ich (Sof. 3:8, 9) w czasie wielkiego ucisku, składającego się z wojny światowej, rewolucji i anarchii, faz tego czasu ucisku (1Król 19:11, 12).
Tak więc, powtórne przyjście Jezusa w 1874 roku było dostateczną zapowiedzią nadchodzącego gniewu Bożego przy końcu czasu pogan w 1914 roku, by przedtem zezwolić na skompletowanie żęcia Żniwa Wieku Ewangelii (Obj. 7:1-3; Am. 9:13) a naszemu Panu Jezusowi przygotować się do zniszczenia chrześcijaństwa począwszy od jesieni 1914 roku.
„I CZAS UMARŁYCH, ABY BYLI SĄDZENI”
To wielkie wydarzenie pokazuje tu następnie, że w wyniku brzmienia siódmej trąby nasz Pan wzbudzi i będzie sądził nie wybraną ludzkość, która jest umarłą w Adamie (Jan 5:28, 29; Dan. 12:2; Mat. 25:31-46; 2Tym. 4:1; Obj. 20:11-15). Ten sąd oczywiście obejmuje instrukcję, próbowanie, naprawianie i wydanie wyroku. Będzie on trwał przez cały Wiek Tysiąclecia, jeśli włączymy wydawanie wyroków w Małym Okresie (E 17, rozdz. 7; Ter. Pr. '61,47).
Sąd „domu Bożego”, jednostek spłodzonych (1Piotra 4:17), miał miejsce w Wieku Ewangelii, poprzedzając sąd świata podczas wielkiego Dnia Sądu (Dz.Ap. 17:31).
NAGRODZENIE PROROKÓW
Następnym wydarzeniem mającym miejsce w czasie brzmienia siódmej trąby jest nagrodzenie przez Boga Jego „sług i proroków”. Są to Starożytni Godni (Żyd. 11), wybrani przed czasem Wieku Ewangelii, począwszy od Abla do Jana Chrzciciela, pierwsza klasa przedtysiącletniego nasienia Abrahamowego, które miało być wybrane spomiędzy rodzaju ludzkiego.
Starożytni Godni będą pierwszą klasą wzbudzoną ze stanu śmierci wtedy, kiedy rozpocznie się Tysiącletnie Pośredniczące Panowanie, jako jedna z klas mających udział w „powstaniu (zmartwychwstaniu) do żywota” (Jan 5:29). Członkowie tej klasy będą wzbudzeni doskonałymi w swych władzach fizycznych, umysłowych, moralnych, artystycznych i religijnych (Żyd. 11:40; 12:23), lecz nie w charakterze. To jest widoczne z tego, że niektórzy, jak na przykład Samson, nie rozwinęli w dostatecznym stopniu bezinteresownej miłości w tym życiu.