Teraźniejsza Prawda nr 317 – 1981 – str. 59
Deklarację Niepodległości Izraela. O godzinie 5 arabskie kolumny inwazyjne, przewyższające liczebnie siły izraelskie stosunkiem 10:1, ruszyły. O godzinie 5.25 pierwsze bomby arabskie spadły na lotnisko w Tel Avivie. Pomimo 6.000 zabitych i innych ofiar, Izrael przetrwał i w rok później był o tysiąc mil kwadratowych większy.
Jednym z doniosłych wydarzeń, pokazujących jak Izraelici różnią się od wszystkich innych i jak pracują wspólnie nad realizacją wielkiego celu, jest nieprawdopodobna podróż Goldy Meir do Stanów Zjednoczonych po pieniądze. Cytuję za Larry Collinsem i Lapierrem z O Jerusalem, str. 164:
“Ben-Gurion przedstawił plan wyposażenia nowoczesnej armii … Zrywając się ze swego krzesła ryczał do mężczyzn znajdujących się wokoło niego »Kapłan i ja musimy natychmiast udać się do Stanów Zjednoczonych, aby zapoznać Amerykanów z powagą obecnej sytuacji«. W tej samej chwili spokojny głos kobiecy przerwał mu. Należał on do niewiasty, która zajmowała się zbiórką na rzecz Syjonizmu w Denver, Kolorado. »To, co pan tu robi, ja tego nie zrobię« powiedziała Golda Meir Ben-Gurionowi. »Jednak, to, co pan proponuje Załatwić w Stanach Zjednoczonych, ja mogę załatwić. Niech pan tu pozostanie a mnie pozwoli pojechać do Stanów, by zdobyć pieniądze«.
Ben-Gurion poczerwieniał. Nie lubił, gdy mu ktoś przerywał lub się sprzeciwiał. Sprawa była tak ważna, jak stwierdził, że on i Kapłan muszą pojechać. Jednakże pozostali członkowie urzędu wykonawczego poparli Goldę. Dwa dni później, w przejmujący zimowy wieczór, z nie większym bagażem niż wiosenne ubranie, które miała na sobie, przybyła do Nowego Jorku. … Kobieta, która przybyła do Nowego Jorku w poszukiwaniu milionów dolarów miała tego wieczoru w swej portmonetce dokładnie jeden banknot dziesięciodolarowy. … Pewien zakłopotany urzędnik celny zapytał ją z czego ona będzie się tu utrzymywać … Jej odpowiedź brzmiała: mam tu rodzinę.
Dwa dni później, drżąc na trybunie w Chicago, Golda Meir, znalazła się twarzą w twarz z dystyngowanym zgromadzeniem swej rodziny. Byli to przywódcy Rady Federacji Żydowskich, pościągani z 48 Stanów Ameryki. Przed nią w tym właśnie pomieszczeniu zjawiła się większość wodzów wspólnoty Żydów Amerykańskich.
»Wy musicie mi uwierzyć« powiedziała, »że nie tylko przybyłam do Stanów Zjednoczonych, by zachować 700.000 Żydów, którzy są usuwani z powierzchni ziemi. W ostatnich latach naród żydowski stracił 6.000.000 swoich dzieci i zarozumialstwem byłoby przypuszczenie, że Żydom z całego świata przypomina się o tym, że 700.000 Żydów znajduje się w niebezpieczeństwie. Nie o to chodzi. Jeżeli oczywiście tych 700.000 Żydów przetrwa, to przetrwają z nimi Żydzi na całym świecie, a ich wolność będzie na wieki zapewniona. Lecz jeśli oni nie przetrwają« powiedziała, »to istnieje prawdopodobieństwo, że za stulecia nie będzie
kol. 2
ludności żydowskiej, nie będzie narodu żydowskiego, a wszystkie nasze nadzieje zostaną zdruzgotane«.
Oświadczyła im, że przybyła po to, by prosić Żydów amerykańskich o dwadzieścia pięć do trzydziestu milionów dolarów, potrzebnych do zakupienia ciężkiego uzbrojenia, by móc stawić czoła armatom najeźdźców. »Moi przyjaciele« rzekła, »gdy ja wam mówię, że potrzebujemy tych pieniędzy natychmiast, to nie znaczy w następnym miesiącu lub za dwa miesiące. To znaczy już, teraz … Nie do was należy decyzja czy dalej będziemy prowadzić naszą walkę, czy nie. My będziemy walczyć. Wspólnota żydowska w Palestynie nigdy nie wywiesi białej flagi … Ale wy możecie zadecydować o jednej rzeczy, o tym, czy zwycięstwo będzie nasze lub ich«. Wśród słuchaczy zapadła cisza i przez krótką chwilę Golda myślała, że doznała niepowodzenia. Ale właśnie wtedy całe to zgromadzenie mężczyzn i kobiet powstało w jednej ogłuszającej fali oklasków … Mężczyźni opuścili pomieszczenie, wezwali swoich bankierów … (itd). Wróciła do ojczyzny, do Izraela, z pięćdziesięcioma milionami dolarów!”
Przed swoim dziesięcioleciem Izrael walczył w następnej wojnie, a w 1967 roku, w tak zwanej wojnie sześciodniowej, Izrael zdobył kontrolę nad terytorium trzy razy większym i zajął Stare Miasto, sprawując nad nim zupełną kontrolę po raz pierwszy po ponad 2.500 latach.
Obecnie żyje w państwie 3.000.000 Żydów z 72 krajów. Ustawicznie opowiadają o tym jak przywieźli Żydów jemeńskich do kraju. Przez te wszystkie lata, od Salomona, który wysłał pewne rodziny, by nauczyli tubylców w Afryce wydobywania miedzi, Żydzi mieszkali na pustyni Jemenu i osiągnęli liczbę 49.000, zachowując swoją tożsamość przez 2900 lat. ,,Przywieźliśmy ich wszystkich do ojczyzny” opowiadają, gdy pokazują jednego Jemeńczyka po drugim w ich szczególnych strojach. Trzema samolotami przywieziono tych ludzi do ojczyzny, ludzi, którzy nigdy nie widzieli samolotu, prócz przelatujących wysoko — nawet niektórzy spomiędzy nich nigdy nie oglądali samolotu na ziemi. Co ich utrzymywało w jedności? Co spowodowało, że pewnego dnia opuścili wszystko, spotkali się razem, weszli do przygotowanych samolotów i udali się do ojczyzny, której nigdy przedtem nie widzieli? “Nie zostawiliśmy nikogo. Wszystkich przywieźliśmy do ojczyzny” opowiadają bez końca.
Tajemnica nowoczesnego Izraela może być dalej zgłębiana przez zrozumienie do pewnego stopnia jego Kodeksu Przepisów Wiary, który został nazwany Zadziwiającym Talmudem. Talmud powstał z Tory, to jest, z Pięcioksięgu Mojżesza, oraz z 63 innych ksiąg. Cały Talmud powstał w wyniku wieloletnich interpretacji, badań i konkluzji licznych uczonych, szczególnie w czasie niewoli.
Jednym z głównych elementów spajających społeczeństwo izraelskie jest jego wielkie