MODLITWA – UŻYWANIE I NADUŻYWANIE

„I powiedział [Jezus] im podobieństwo do tego zmierzające, iż się zawsze potrzeba modlić, a nie ustawać”.
„Bez przestanku się módlcie”. (Łuk. 18:1; 1Tes. 5:17)

      W Ewangelii Łuk. 18:1-8 nasz Pan użył pewnej przypowieści do podkreślenia lekcji, której zamierzał udzielić. Przypowieść jest słownym obrazem, przeznaczonym do zilustrowania jakiejś prawdy, ale niekoniecznie stwierdzeniem faktów. Przeciwnie, bardzo rzadko wydaje się być wyrażeniem faktów, raczej jest po prostu hipotetycznym przypadkiem. Więcej niż to, przypadek opowiedziany w przypowieści nigdy nie jest tą rzeczą, o której się rzeczywiście myśli. Pszenica i kąkol w jednej z przypowieści Jezusa, to nie literalna pszenica i literalny kąkol, ale dzieci Królestwa i dzieci przeciwnika. Tak więc niniejsza przypowieść mówi o niesprawiedliwym sędzi, który nie cenił sprawiedliwości. Pomimo tego pewna uboga wdowa, naprzykrzając się, przychodziła do niego wielokrotnie po pomoc. Ażeby się od niej ostatecznie uwolnić udzielił jej upragnionej pomocy.

      Pan użył tej przypowieści jako ilustracji naszych modlitw zanoszonych do Ojca Niebieskiego – nie, by Ojciec Niebieski był niesprawiedliwym sędzią a poświęcone jednostki wdową, ale dlatego, że ta przypowieść jest ilustracją nagrody za naprzykrzanie się w modlitwie. Wytrwałość tej niewiasty w ciągłym przychodzeniu
kol. 2
do sędziego ilustruje to, na co Jezus chciał położyć nacisk. Kończąc przypowieść Jezus powiedział, że jeżeli niesprawiedliwy sędzia mógł załatwić prośbę ubogiej wdowy z powodu jej ciągłej prośby, to czego my możemy się spodziewać od naszego Ojca Niebieskiego? Kiedy Jego posłuszne dzieci wołają do Niego w dzień i w nocy, On z pewnością słyszy ich modlitwy. To wskazuje, że modlitwy są właściwe, że Pan może na nie odpowiedzieć. Nie myślimy, że Bóg mógłby uczynić cokolwiek, co nie jest sprawiedliwe, słuszne i właściwe. I w harmonii z tą myślą lud Boży otrzymał instrukcję, by przystępując w modlitwie do Pana upewnił się, czy prosi tylko o te rzeczy, które podobają się Jemu. Dlatego chrześcijanie żyjący blisko Boga są najlepiej uzdolnieni do przedstawiania modlitw, które On przyjmuje, i na które odpowiada.

MIESZKAJCIE WE MNIE A JA W WAS

      Nasz Pan Jezus był dokładnie poinformowany, co do właściwej modlitwy. Mamy Jego własne świadectwo: „A Jamci wiedział, że mię zawsze wysłuchiwasz” (Jan 11:42). Nigdy nie doznał odmowy, ponieważ

poprzednia strona – następna strona