Teraźniejsza Prawda nr 309 – 1980 – str. 24
powszechny dobrobyt i wielkie błogosławieństwa jako rezultat pewnych znamiennych zastępstw dokonanych przez Boga. Wydaje się, że wiersz 17 (tak jak w. 13) wskazuje na cztery wybrane klasy:
(a) Maluczkie Stadko, którego członkowie w swoim ziemskim życiu mieli usprawiedliwioną ludzką naturę (mosiądz lub miedź, zob. Cienie Przybytku, str. 15) otrzymali od Boga w miejsce tej ziemskiej natury Boską (złoto, por. Mal. 3:3; 2Tym. 2:20; 2Piotra 1:4).
(b) Członkowie Wielkiej Kompanii, którzy także w okresie swego ludzkiego bytu mieli usprawiedliwioną ludzką naturę (żelazo, wskazuje na ich moc przez Chrystusa w usprawiedliwieniu, ale Wielka Kompania jest drugorzędną klasą w służbie w stosunku do Maluczkiego Stadka, ponieważ żelazo nie jest tak cenne jak miedź) otrzymali w zamian od Boga duchową naturę niższą od Boskiej (srebro, co ponownie wskazuje na drugorzędność tej klasy, ponieważ srebro nie jest tak cenne jak złoto; nie będą więc siedzieć na tronie ale będą służyć przed tronem, Obj. 3:21; 7:15; będą jak pagórek – Akra – w porównaniu z górą – Syjon).
(c) Starożytni Godni też posiadali niedoskonałą ludzką naturę (drzewo) pod wyrokiem śmierci Adamowej, a w “powstaniu żywota” zamiast niej otrzymają od Boga (Jan 5:29) w “lepszym zmartwychwstaniu” (Żyd. 11:35, 40) doskonałą ludzką naturę (mosiądz, miedź).
(d) Młodociani Godni (kamienie, wskazujące drugorzędną klasę w stosunku do Starożytnych Godnych w służbie, gdyż kamienie nie są tak cenne jak drzewo, tak jak w 2Tym. 2:20 naczynia z gliny nie są tak cenne jak naczynia z drewna) podobnie mają niedoskonałą ludzką naturę, otrzymają od Boga zamiast niej w “powstaniu żywota”, w “lepszym zmartwychwstaniu” doskonałą ludzką naturę w swej sile (żelazo, tu ponownie wskazuje na klasę drugorzędną, ponieważ żelazo nie jest tak cenne jak mosiądz, miedź; im będą dane raczej “widzenia” niżeli “sny”, Joel 2:28, będą oni jako pagórek – Bezeta – w porównaniu z górą – Moria).
(157) Wspaniałych rzeczy dokonuje Bóg dla Swego lojalnego, poświęconego ludu w odejmowaniu tego, co jest mniej wartościowe a darzeniem tym, co jest w obfitości cenniejsze! Pod jurysdykcją tych czterech wybranych klas w ich doskonałym stanie, po dokonaniu przez Boga tych zastępstw, restytucjoniści z pewnością będą cieszyć się wielkim powodzeniem w swoich przedsięwzięciach i spokojem (“postawię … dozorców spokojnych”) i nie pozbawieniem ich owoców ich pracy (“urzędników sprawiedliwych”, por. Izaj. 65:21-25; Mich. 4:4). Ludzkość odczuje wielką różnicę pod zwierzchnictwem doskonałych rządców – wybranych – w stosunku do tego co było pod rządami bardzo niedoskonałych władców w “obecnym złym świecie”, w którym ludzkość była bardzo źle traktowana i nadużywana.
(158); W Przyp. 30:24-28 są przedstawione cztery wybrane klasy: Maluczkie Stadko,
kol. 2
Starożytni Godni, Młodociani Godni i Wielka Kompania, tak jak są zilustrowane w swej mądrości itd., odpowiednio przez to, co jest powiedziane o mądrości itd. mrówek, królików, szarańczy i pająka. W Ter. Pr. ’46, str. 76, kol. 1, par. 2 są te klasy zbiorowo przedstawione, tak jak są pozornie “nic nie znaczące dla ludzi, a mimo to wykazują większą mądrość, niżeli mądrzy na tej ziemi” (w. 24). O Wielkiej Kompanii, zilustrowanej przez pająka, jest powiedziane: “Wielka Kompania raz skalana i brzydka w uzurpacji, która w końcu uzyska miejsce przed tronem” (w. 28).
NADAB NA GÓRZE SYNAJ
(159) W 2Moj. 24:1-11 są zobrazowane pewne tysiącletnie czynności Chrystusa (Mojżesza, w. 9), Starożytnych Godnych (Aarona), Wielkiej Kompanii (Nadaba), Młodocianych Godnych (Abiju) i 70 przywódców spomiędzy Starożytnych i Młodocianych Godnych (siedemdziesięciu starszych Izraela). Typy tych klas wchodząc na górę (“I wstąpił …” w. 9) przedstawiają pięć grup przystępujących do spełniania swych specjalnych tysiącletnich przywilejów i obowiązków, ponieważ każda z wymienionych klas będzie miała oddzielne i różne specjalne tysiącletnie przywileje i obowiązki. Między innymi będą mieli przywilej oglądać Boga oczami swego zrozumienia, tak jak On stopniowo się okaże w majestacie Swej tysiącletniej Prawdy, zarządzeń i dzieł (“i widzieli Boga”, w. 10, 11). Wzrok, o którym tu jest mowa nie jest wzrokiem fizycznym, jakim cieszyć się będą aktualnie Maluczkie Stadko i Wielka Kompania. Jest oczywistym, że chodzi tu o wzrok duchowy, ponieważ podczas Tysiąclecia nikt ze Starożytnych i Młodocianych Godnych nie ujrzy Boga oczami materialnymi. Wyjaśnienie tego antytypu znajduje się w E 11,413.
JAKUB W SCENIE PRZEMIENIENIA
(160) Wizja przemienienia, która odnosi się do Królestwa jest zanotowana w Ew. Mat. 16:27-17:9, Mar. 9:1-9; Łuk. 9:26-36. Kiedy Chrystus, Głowa i Ciało, objawi się podczas chwalebnego panowania pośredniczącego Królestwa, to trzy klasy wybranych sług Boga oczami swego zrozumienia ujrzą wielkość Chrystusa i zaznajomią pozostałych z Jego “władzą i obecnością” łącznie z tym, co usłyszą ze świadectw dotyczących Chrystusa w Starym Testamencie (Mojżesz) i także w Nowym Testamencie (Eliasz); gdyż St. Test. szczególnie podaje proroctwa i historie odnoszące się do Eliasza, który miał przyjść i “naprawić wszystko”, Mat. 17:11, Diaglott; B 285), Wydaje się, iż Starożytni Godni w swym urzędzie Tysiąclecia (Psalm 45:17) są przedstawieni przez Piotra; Wielka Kompania jako istoty duchowe w swym urzędzie Tysiąclecia – przez Jakuba; a Młodociani Godni w swym urzędzie Tysiąclecia – przez Jana, Tak te cztery wybrane klasy są zobrazowane w tysiącletnim Królestwie: Królewskie Kapłaństwo i trzy grupy antytypowych lewitów