WIELKA KOMPANIA

(P '79,72. Ciąg dalszy z TP '80,16)

ELIMELECH, NOEMI I RUTA

      Księga Ruty 1:1, 2 mówi o Elimelechu (i jego rodzinie) opuszczającym kraj Izraela i udającym się do kraju Moabskiego. Przedstawia on pewnych wodzów utracjuszy koron biorących udział w ruchu Millera i od 1844 roku wracających do kościoła nominalnego, w którym z powodu nieprzyjaznych warunków zostali pochłonięci w sprawach dotyczących duchowości (umarli). Jego żona Noemi jest typem odpowiednich, prowadzonych przez wodzów, utracjuszy koron a jego dwaj synowie Mahalon i Chelion są typem odpowiednio bardziej i mniej wiernych próbnie usprawiedliwionych wodzów, którzy podobnie “umarli”. Ruta i Orfa kolejno stanowią typ stowarzyszonych, bardziej i mniej wiernych próbnie usprawiedliwionych, którym obaj przewodzili. Wytrwałe zdecydowanie w przywiązaniu do Jehowy ze strony Ruty, “obcej”, by emigrować i towarzyszyć Noemi do kraju Izraela jest typem szczerego poświęcenia się Bogu tych prospektywnych Młodocianych Godnych (6-18) oraz ich oświecenia i ożywienia Duchem, chociaż nie spłodzenia z Ducha – antytypowo nie urodzonych w kraju Izraela.

      (121) Emigracja Noemi i Ruty do Izraela (1:19-22) jest typem tych członków Wielkiej Kompanii i prospektywnych członków Młodocianych Godnych przychodzących do sfery Prawdy Paruzji i jej Ducha od 1878 roku. Zamożny Booz (2:1) stanowi typ naszego Pana (Obj. 5:12). Gorliwe zbieranie pokłosia przez Rutę na polu Booza (Ruta 2:2-23) jest typem Młodocianych Godnych służących podczas żniwa nowym stworzeniom. Booz, który poślubił Rutę
kol. 2
i przez nią stał się ojcem Obeda (sługa; 4:13-17) jest typem naszego Pana łączącego się blisko z wczesnymi Młodocianymi Godnymi (ale nie jako z częścią Oblubienicy Chrystusowej, 144.000) i przez nich rozwijającego wielu dodatkowych poświęconych, Duchem oświeconych ale nie spłodzonych z Ducha sług Bożych, którzy stali się specjalnym źródłem pociechy dla członków Wielkiej Kompanii stowarzyszonych z nimi. (Nawiasem mówiąc, Komentarz Bereański na temat 4:1 – jeden z własnych dodatków C. J. Woodwortha – jest błędny i nie jest podtrzymywany przez odnośnik podany w E, str. 173). Pełne wytłumaczenie Ruty, typ i antytyp, znajduje się w Ter. Pr. ’34, str. 4; ’70, str. 28. Obecnie zastanawiamy się nad pewnymi ustępami, które Wielką Kompanię przedstawiają w korzystnym świetle.

MESACH W PIECU OGNISTYM

      (122) W Księdze Daniela 3 znajduje się opis doświadczeń z piecem ognistym trzech hebrajskich młodzieńców – Sadracha, Mesacha i Abednego. Z 5755, kol. 2, par. 4 i 5 wyjaśnia, że obraz, któremu młodzieńcy nie chcieli się pokłonić, jest typem militaryzmu, któremu lud Boży przy końcu Wieku Ewangelii nie będzie się kłaniał, a Z 2495, par. 10 do 2496, par. 2Tłumaczy, że obraz jest typem kościelnictwa – bestii i jej obrazu – któremu lud Boży żyjący przy końcu Wieku Ewangelii nie będzie się kłaniał. Oba zastosowania są uzasadnione i, jak wierzymy, poprawne.

      (123) Nie przypadkowo te trzy Boskie wybrane klasy, które odmówiły przy końcu Wieku kłaniania się militaryzmowi i kościelnictwu, 

poprzednia strona – następna strona