To jest mocno pokazane przez słowa Apostoła w kontekście (Efez. 5:5—11): „Bo to wiecie, iż żaden wszetecznik [w. 3], albo nieczysty, albo łakomca, (który jest bałwochwalcą,) nie ma dziedzictwa w królestwie Chrystusowem i Bożem {porównaj z 1Kor. 6:9—11]. Niechaj was nikt nie zwodzi próżnemi mowami; albowiem dla tych rzeczy przychodzi gniew Boży na synów upornych; Nie bądźcie tedy uczestnikami ich. Albowiemeście byli niekiedy ciemnością; aleście teraz światłością w Panu; chodźcież jako dziatki światłości, (Bo owoc Ducha zależy od wszelakiej dobrotliwości i w sprawiedliwości i w prawdzie.) Obierając to, co by się podobało Panu; A nie spółkujcie z uczynkami niepożytecznemi ciemności, ale je raczej strofujcie”.

kol. 2

      Lecz jeśli my zaprzestaniemy złego i niewłaściwego postępowania prosząc Boga o przebaczenie nam przez Chrystusa naszych grzechów, włączając te, które „nas snadnie postępują” (Żyd. 12:1, Diaglott) i jeśli wytrwale będziemy postępować (naśladować) za Bogiem jako drogie dzieci i chodzić w bezinteresownej, niesamolubnej miłości, jak Chrystus czynił, to nasze chodzenie w poświęceniu będzie się podobać Bogu (Efez. 5:2; 1Piotra 2:21) a nasze wezwanie i wybór uczynimy pewnymi i będziemy mieli hojne wejście do uczestniczenia w wiecznym Królestwie Boga i Chrystusa.

      Jako hymn towarzyszący sugerujemy 198 nr pieśni rozpoczynającej się słowami „Ach? chciałbym tak, jak Zbawca mój”.

kol. 1

NASZE SZEŚĆDZIESIĄTE ROCZNE SPRAWOZDANIE

      Dziękujemy naszemu drogiemu Ojcu Niebieskiemu za przywilej przygotowania i wydania sześćdziesiątego rocznego sprawozdania z działalności epifanicznej braci stowarzyszonych w Świecko-Domowym Ruchu Misjonarskim.

      Po śmierci pastora Russella, w dniu 31 października 1916 roku, „sługi wiernego i roztropnego” bracia na ogół byli ponownie rozproszeni jak owce bez pasterza (Zach. 13:7). Nastał inny pasterz, głupi i niepożyteczny, który nie troszczył się odpowiednio o trzodę (Zach. 11:16, 17). Ważne nauki i zarządzenia dane przez Pana za pośrednictwem br. Russella odrzucał jedne po drugich pokazując tym samym, że to on, J.F. Rutherford, był w rzeczywistości „onym złym sługą” (Ter. Pr. ’77, str. 50—60; P ’70, 68—73). Pan jednak wzbudził innych, szczególnie naszego drogiego brata Johnsona, aby potwierdzili i obronili odpowiednie nauki i praktyki dane przez Pana za pośrednictwem brata Russella w tym celu, aby zbić błędne nauki i praktyki J.F.R. i innych, a także przedstawić postępującą Prawdę w okresie Epifanii.

      Brat Johnson czynił to ustnie przez jakiś czas, jednak wtedy okazało się, że jest potrzebne regularne czasopismo, miesięcznik, o większym zasięgu i tak po raz pierwszy w grudniu 1918 roku ukazała się TERAŹNIEJSZA PRAWDA zawierająca artykuły o Epifanii będącej pośród nas, o ostatnich pokrewnych czynnościach Eliasza i Elizeusza, o prorokach i „prorokach”, o typach i antytypach, itd. Stąd pierwsza publikacja pojawiła się
kol. 2
w okresie pokrytym przez pierwsze nasze roczne sprawozdanie wydane l grudnia 1919 roku, a tym samym obecne roczne sprawozdanie jest sześćdziesiątym. Rzeczywiście osiągnęliśmy następny ważny kamień milowy!

WIELE PRAWD OBRONIONYCH I POSTĘPOWYCH

      Przeglądając wydawnictwo minionych sześćdziesięciu lat, staranny czytelnik uzna, że TERAŹNIEJSZA PRAWDA bardziej niż jakakolwiek inna publikacja w świecie w tych latach potwierdzała i broniła Prawdę udzieloną nam przez Pana za pośrednictwem „wiernego szafarza i roztropnego” (Łuk. 12:42). Podczas gdy wszystkie inne publikacje krążące wśród ludu Prawdy, łącznie z dzisiejszymi, mniej więcej wyrzekały się różnych ważnych prawd a także mniej więcej omieszkiwały obrony innych prawd, które Pan udzielił przez niego, to TERAŹNIEJSZA PRAWDA od początku umiejętnie potwierdzała i broniła te prawdy (razem z rozwijającą się Prawdą Epifanii) przed atakami na nie. Staranny czytelnik jest także pod wrażeniem wielkiej obfitości postępowej Prawdy obszernie wyjaśnionej w powiązaniu z Prawdą Paruzji, której Pan nam udzielał przez TERAŹNIEJSZĄ PRAWDĘ w ciągu tych sześćdziesięciu lat.

      Nie twierdzimy, że TERAŹNIEJSZA PRAWDA jest nieomylna i stąd nie ma w niej pomyłek. Czasem jakieś pomyłki występowały, ale wierzymy, że ogółem biorąc

poprzednia strona – następna strona