Teraźniejsza Prawda nr 301 – 1978 – str. 95
a jego synowie Nachor i Haran przedstawiają dwie klasy próbnie usprawiedliwionych Wieku Ewangelii, które się nie poświęcają: (1) w pewnym stopniu wierni (jednostki quasi-wybrane), którzy trwają lojalnie w wierze w Chrystusa i praktykowaniu sprawiedliwości, a którzy w Tysiącleciu zostaną nagrodzeni tak jak lojalni wobec Przymierza wierzący Żydzi i (2) ci niewierni, którzy wracają do grzechu a w Tysiącleciu będą traktowani tak jak niewierzący Żydzi i poganie. W związku z tym Abraham przedstawia tych próbnie usprawiedliwionych, którzy ostatecznie poświęcili się i stali się członkami Maluczkiego Stadka. Pobyt Abrahama w Haranie przedstawia ich pobyt w stanie próbnego usprawiedliwienia przed uczynieniem postępu w kierunku poświęcenia. Jego podróż oraz wejście do Chanaanu (1Moj. 12:4, 5), po którym obietnica stała się jego obietnicą, przedstawia ich postęp w kierunku poświęcenia i osiągnięcia go, ożywionego usprawiedliwienia i spłodzenia z Ducha, w którym to czasie obietnice stały się ich własnością. Lot w tym układzie jest typem tych, którzy ostatecznie będą członkami Wielkiej Kompanii, ponieważ on zawsze szedł tym śladem, który Abraham podejmował, łącznie z wejściem do ziemi Chananejskiej, gdzie jednak opuścił Abrahama (Maluczkie Stadko) a przylgnął do Sodomy (do nominalnego kościoła).
ANTYTYPOWA SYNOGARLICA
I GOŁĄBIĄTKO Z OFIARY ABRAHAMA
(16) 1Moj. 15:7-21. Ten ustęp jest szczegółowo omówiony w T.P. ’68, str. 54, kol. 2 i 55, kol. 1 (por. P. ’39, 100 u dołu i 101). Rozumiemy, że synogarlica i gołąbiątko ofiarowane przez Abrahama zgodnie z Boskim określeniem (w. 9, 10) przedstawiają dwie klasy guasi-wybranych, tak jak to brat Johnson wskazał (str. 55): Zauważmy, że „trzy zwierzęta i dwa ptaki były użyte przez Abrahama (1Moj. 15:9). Zdają się one przedstawiać pięć klas mniej lub więcej odłączonych dla Pana od czasu [Abrahamowego] Przymierza – 2045 przed Chrystusem – aż do popieczętowania czoła ostatniego członka Maluczkiego Stadka [18 kwietnia (Wielkanoc) 1916 roku; T.P. ’68, str. 54, kol.2]. Jałowica (Cienie Przybytku, str. 111-119) zdaje się przedstawiać Starożytnych Godnych i Młodocianych Godnych (te dwie klasy w niektórych typach są czasem połączone razem jako jedna klasa, np. w Joksanie, Elizeuszu, połowie pokolenia Manasesa na wschód od Jordanu); koza – Wielką Kompanię
kol. 2
[»wziąwszy pod uwagę jako taką, a nie jako jej poszczególnych członków pierwotnie indywidualnie dążących do korony« – P '39,101]; baran – Chrystusa; synogarlica – tych z cielesnego Izraela, którzy w pewnym stopniu trzymali się obietnic Abrahamowych i Przymierza Mojżeszowego; a gołębiątko – tych tymczasowo usprawiedliwionych, którzy pozostali wierni okupowi i sprawiedliwości. Rozcięcie zwierząt zdaje się przedstawiać zupełne poświęcenie i śmierć (»dobre wyznanie wiary«) klas, których są typem. Ptaki pozostawił nie rozcięte, co zdaje się wskazywać na niezupełne poświęcenie (brak »dobrego wyznania wiary«) cielesnego Izraela i próbnie usprawiedliwionych. Znak dany Abrahamowi w tej transakcji skoncentrowanej na ofierze całego Chrystusa – najwyższej klasy cierpiących dla sprawiedliwości – obejmował wszystkie klasy nasienia Abrahamowego, które mniej lub więcej cierpiały z powodu swej wiary w pewne lub wszystkie obietnice udzielone Abrahamowi”. Przeto ofiary Abrahama z 1Moj. 15:7-21 zdają się jasno wskazywać na wszystkie klasy nasienia Abrahamowego, które były mniej lub więcej odłączone dla Pana od 2045 roku przed Chrystusem do Wielkanocy 1916 roku. Te zwierzęta, które zostały rozcięte przedstawiają cztery wybrane klasy, które się poświęciły a ptaki, które nie były rozcięte przedstawiają dwie klasy quasi-wybranych, które się nie poświęciły – lojalnych wobec Przymierza wierzących Żydów i lojalnych wierzących w okup i praktykujących sprawiedliwość próbnie usprawiedliwionych. Skoro ten obraz odnosi się tylko do 18 kwietnia 1916 roku i skoro nowi poświęcający się byli w tym czasie (nawet aż do 16 września 1954 roku) jeszcze uznawani jako prospektywni członkowie czwartej wybranej klasy – Młodociani Godni – to w 1916 roku i wcześniej nie było poświęconych jednostek wśród quasi-wybranych. Stąd Poświęceni Obozowcy Epifanii jako tacy nie są objęci tym obrazem.
PIĄTA KLASA NASIENIA ABRAHAMOWEGO
(17) 1Moj. 22:16-18. W tych tekstach jest przedstawione Przymierze Związane Przysięgą, które to Przymierze jest sercem Ewangelii (Rzym. 4:16; Gal. 3:6-9). Ono podaje pierwszą obietnicę wszystko obejmującego Przymierza Abrahamowego (1Moj. 12:2, 3), mianowicie: „A uczynię cię w naród wielki”.