Teraźniejsza Prawda nr 301 – 1978 – str. 88
SYMBOLIZM DESEK
Świątnica najświętsza była doskonałym sześcianem, jej wysokość, długość i szerokość liczyły po dziesięć łokci. Każda deska miała szerokość jednego i pół łokcia. Jest powiedziane, że było sześć desek, które równały się dziewięciu łokciom w szerokości i części dwóch innych desek, które formowały zachodnią ścianę świątnicy najświętszej (2Moj. 26:22-25). Dlatego mogło być tylko pół łokcia każdej z końcowych desek wewnątrz świątnicy najświętszej stanowiących część jej zachodniej ściany. Innymi słowy, tylko jedna trzecia narożnych desek była widoczna wewnątrz jako ściana świątnicy najświętszej.
Z tego samego powodu 6⅓, deski w każdej bocznej północnej i południowej ścianie było widoczne w świątnicy najświętszej, lecz znajdowało się 6⅔ deski w każdej z tych dwóch bocznych ścian w świątnicy najświętszej. Tylko 1/3 deski w północno-wschodnim i południowo-wschodnim rogu była widzialna a ⅓ tych desek w świątnicy najświętszej była niewidzialna z powodu północnego i południowego słupa świątnicy najświętszej, przylegających do środkowej trzeciej części odnośnych desek w północno-wschodnim i w południowo-wschodnim rogu świątnicy najświętszej. Te dwa słupy miały widocznie grubość po pół łokcia i aby były niewidoczne z świątnicy a jednak podtrzymywały drugą zasłonę przylegającą do północnej i do południowej ściany przybytku, oba przylegały do odpowiednich ścian.
Symetria wymiarów świątnicy i świątnicy najświętszej we wzajemnych stosunkach oraz symetria ścian świątnicy najświętszej, zmusza nas do przyjęcia, że słupy miały grubość 1/2 łokcia i bardzo prawdopodobnie były kwadratowe. Inne rozważanie zdaje się prowadzić do tej samej konkluzji. Zgodnie z brzmieniem hebrajskiego tekstu deski narożnikowe zachodniej ściany świątnicy najświętszej zdaje się były przecięte od góry do dołu na połowy swych szerokości a następnie przystawione jedna do drugiej pod kątem prostym w taki sposób, aby grubość części pozostającej w zachodniej ścianie w północno-zachodnim rogu pokrywała 1/3 szerokości drugiej części, która zachodziła na najbardziej wysuniętą na zachód deskę północnej ściany na 1/2 łokcia. Innymi słowy, każda z tych desek narożnych zachodniej ściany była tak przecięta na dwie części, które następnie były przypasowane do siebie pod kątem prostym, aby zachodziły na ½ łokcia na deskę najbardziej zachodnią
kol. 2
odpowiednio w północnej i południowej ścianie.
Wszystkie te wymiary nie są wyraźnie przedstawione w Biblii, ale symetria wymiarów budynku jak również nauki symbolicznie dane nam powyżej pod uwagę w odniesieniu do czterech narożnych desek, z których w każdym przypadku tylko ⅓ była widzialna w świątnicy najświętszej, zdają się wymagać tych wymiarów, które również implikowały, że grubość desek przybytku stanowiła 1/6 ich szerokości, tj. wynosiła 1/4 łokcia. Następujący diagram zilustruje przykładowo, w jaki sposób najbardziej północno-zachodnia deska narożnikowa zachodniej ściany była przecięta i przystosowana, aby zachodziła na najbardziej zachodnią deskę północnej ściany, pozostawiając 1/2 łokcia lub 1/3 jej szerokości widzialną w świątnicy najświętszej:
Innymi słowy, było 18 całych desek widzialnych od wewnątrz świątnicy najświętszej a z czterech innych desek 1/3 z nich była widzialna, od wewnątrz, natomiast ⅔ z nich znajdowały się na zewnątrz świątnicy najświętszej. Deski te podobnie są typowe. Nowy Testament składa się, jak wiemy, z 27 ksiąg, dziewięć z nich stwierdziliśmy, że są pokazane w typie przez pięć słupów w świątnicy i cztery słupy w świątnicy najświętszej, a pozostałe 18, wierzymy, są typowo przedstawione przez 18 całych desek widzialnych wewnątrz świątnicy najświętszej. A jak się przedstawia sprawa z czterema deskami, których trzecie części stanowiły część czterech narożników świątnicy najświętszej? Wierzymy, że one są typem czterech z pięciu najważniejszych ksiąg Starego Testamentu. Pięć ksiąg Mojżeszowych – Pentateuch – powszechnie uznano za najważniejsze księgi Starego Testamentu. Już widzieliśmy, że pierwsza z nich – Genesis (1Mojżeszowa) – jest reprezentowana przez jeden ze środkowych drągów. Stąd rozumiemy, że 2Mojżeszowa, 3Mojżeszowa, 4Mojżeszowa i 5Mojżeszowa są reprezentowane przez 4 deski, których trzecie części były widzialne w czterech rogach Świątnicy Najświętszej.
To rodzi pytanie: dlaczego tylko 1/3 każdej