Teraźniejsza Prawda nr 299 – 1978 – str. 59
(43) Brat Johnson, jak właśnie wykazano na początku tej rozprawy, wytłumaczył na podstawie Pisma Świętego (zobacz na przykład E 4,450-451; E 12,517; E 15,528 por. z P '60,45; T.P. ’60, str. 10, par. 42), że Maluczkie Stadko (Ruben, pierworodny), Wielka Kompania (Gad) i Godni (symbolizowani w połowie pokolenia Manasesa osiedlonego na wschód od Jordanu) mają swoje ostateczne wieczne dziedzictwo w niebieskiej sferze (4Moj. 32:1-42; 34:14, 15; Joz. 1:12-15; 13:15-32). Ale Bóg zarządził, aby ziemia Chananejska położona na zachód od Jordanu (4Moj. 34:2-12) była dana „w dziedzictwo losem [drugim] synom Izraelskim”, dziewięciu pokoleniom i połowie pokolenia, które są typem lojalnych restytucjonistów, którzy będą mieli swoje wieczne dziedzictwo na ziemi. I córki Salfaada otrzymały tam swoje dziedzictwo, to jest po zachodniej stronie Jordanu, symbolizując w ten sposób, że ci ostateczni lojalni Poświęceni Obozowcy Epifanii będą mieli swoje wieczne dziedzictwo na ziemi (4Moj. 27:1, 7; 34:13; 36:2).
(44) Po wymienieniu dwóch i połowy pokolenia, które otrzymały swoje dziedzictwo na wschód od Jordanu, brat Johnson stwierdził (E 4,451): „Druga połowa pokolenia Manasesa i dziewięć pokoleń Izraelskich, stojących za dziesięć pokoleń, przedstawiają całą klasę restytucyjną”. A więc córki Salfaada, otrzymując swoje dziedzictwo w połowie pokolenia Manasesa po zachodniej stronie Jordanu, stanowią typ pewnych ostatecznie wiernych lojalnych Poświęconych Obozowców Epifanii, którzy są przedtysiącletnim nasieniem Abrahama, otrzymujących swoje ziemskie dziedzictwo z restytucjonistami, a nie dziedzictwo na duchowym poziomie z Godnymi.
DZIESIĘĆ SZNURÓW MANASESA NA ZACHÓD OD JORDANU
(45) Bóg, po przekroczeniu przez Izraelitów Jordanu, za pośrednictwem Jozuego i Eleazara (Joz. 14:1) w rzeczywistości dał im na podstawie losu ich dziedzictwo w ziemi Cha-nanejskiej. ,,I przypadło sznurów na Manasesa dziesięć, oprócz [w dodatku do] ziemi Galaad i Basan, które były za [po wschodniej stronie] Jordanem. Albowiem córki Manasesowe [córki Salfaada, typ na pewnych ostatecznie lojalnych Poświęconych Obozowców Epifanii, jak już wyjaśniono] otrzymały dziedzictwo między syny jego [między tymi po zachodniej stronie Jordanu, którzy są typem
kol. 2
na drugich ostatecznie lojalnych Poświęconych Obozowców Epifanii], a ziemia Galaad [po wschodniej stronie Jordanu] dostała się drugim synom Manasesowym [tym po wschodnie stronie Jordanu, którzy są typem na Godnych]” (Joz. 17:1, 5, 6; 4Moj. 32:33-42; 5Moj. 3:12-20; zobacz P '68,58-59).
RODZINY GALAADA – TYP I ANTYTYP
(46) Dziesięć wspomnianych sznurów, dla wszystkich rodzin Manasesa, które miały swoje dziedzictwo po zachodniej stronie Jordanu, przypadło dziesięciu rodzinom sześciu synów Galaada: Abiezer, Helek, Esryjel, Sychem, Semida i Hefer (4Moj. 26:30-32; Jozue 17:2). Nie jest powiedziane jakie były proporcjonalne rozmiary tych wylosowanych ziem lub ile każda rodzina otrzymała. Ale my wiemy, że tam był właściwy, sprawiedliwy podział, proporcjonalny do liczby osób (4Moj. 26:53-56) i że córki Salfaada otrzymały spory udział w losie Hefera (Joz. 17:3-6). Zauważmy, że rodziny sześciu synów męża Galaada (syna Machira) nie miało dziedzictwa w ziemi Galaad (5Moj. 3:13-15; Joz. 17:1, 6), która, jak pokazano w pierwszej części tej rozprawy, była po wschodniej stronie Jordanu, ale w ziemi Chanaan, leżącej na zachód od Jordanu (4Moj. 26:30-34; Joz. 17:2-6).
(47) Galaad (mnóstwo świadectwa) zdaje się być typem na tę całą część klasy restytucyjnej składającej się z Poświęconych Obozowców Epifanii, a liczba dziesięć antytypowych dziesięciu części całego dziedzictwa tej klasy oznacza doskonałość natur niższych niż Boska. Sześciu synów Galaada, i ich rodziny, przedstawia sześć ogólnych grup tych poświęconych, którzy ostatecznie będą w wymienionej klasie, wszyscy w związku z otrzymaniem swego dziedzictwa, widocznie zgodnie z ich kontynentalnymi strefami, w których się rozwijali, jak następuje: Azja, Afryka, Ameryka Południowa, Australia, Europa i Ameryka Północna (Abiezer lub Jezer, on – ojciec – pomaga; Helek, los; Esryjel, Bóg związuje; Sychem, ramię; Semida, on zna moje imię; Hefer, zawstydzenie).
(48) Antytypowe rodziny pierwszych pięciu uprzednio wymienionych synów Galaada, otrzymujące swoje dziedzictwo wiecznego Królestwa, będą się składać z tych ostatecznie lojalnych poświęcających się w Epifanii po 1954 roku Poświęconych Obozowców Epifanicznych: (a) którzy w wielu przypadkach zostali oświeceni Epifanią i niektórzy z nich