Teraźniejsza Prawda nr 299 – 1978 – str. 55
trzeciego syna Ketury, Madana, stanowiącego ich typ (zobacz Ter. Pr. ’67, str. 92; P '72,75; '73,28); i rodziny ojca Salfaada (Hefera) oraz pięciu córek Salfaada przedstawiających ich, jak to zobaczymy.
(g) Oprócz tych prawd istnieje wiele innych, które nie będąc na czasie nie są jeszcze zrozumiałe, gdyż „Ścieżka sprawiedliwych jako światłość jasna, która im dalej tem bardziej świeci, aż do dnia doskonałego” (Przyp. 4:18; A 30-48). We właściwym czasie druga księga zostanie otwarta, to jest księga żywota, z dalszym światłem na temat objawień nowego przymierza dotąd niezrozumiałych i nie wytłumaczonych (Obj. 20:12), ponieważ jeszcze nie na czasie.
(25) „Tajemnica ona, która była zakryta od wieków” w końcu stała się „pokarmem na czas słuszny” i została „objawiona świętym” na początku wieku Ewangelii, gdy oni potrzebowali tej informacji (Łuk. 16:16; Rzym. 16:25, 26; Kol. 1:26). Podobnie prawdy i teksty Pisma Świętego odnoszące się do Młodocianych Godnych zostały odkryte szczególnie po 1916 roku, gdy były potrzebne dla ich wzmocnienia i rozwoju jako klasy. Tak nasz Pan od 1954 roku stopniowo objawiał coraz więcej prawd dotyczących Poświęconych Obozowców Epifanii, w celu oświecenia ich, zachęcenia i rozwinięcia, jako piątej poświęconej klasy nasienia Abrahamowego mającego błogosławić wszystkie narody ziemi. Wszyscy powinniśmy bardzo wzmocnić naszą wiarę, gdy widzimy jak wspaniale nasz Ojciec Niebieski troszczy się o Swoich własnych i jak zaspakaja ich wszystkie potrzeby.
ANTYTYP SALFAADA NA WIEK EWANGELII, ITD.
(26) Brat Johnson na początku Epifanii w P ’23, str. 121, kol. 2, par. 1 (przedruk w E 8,20 i 21, tj. Ter. Pr. ’27, str. 12, par. 21) podał antytypowe zastosowanie na wiek Ewangelii Manasesa i jego potomków, włączając nie tylko Galaada i jego sześciu synów ale także jego wnuka Salfaada z pięcioma córkami. O tym ostatnim napisał: „Salfaad (ostra rana) przedstawia taki kongregacjonalizm jaki jest uprawiany w denominacjach, inny niż w denominacji kongregacjonalnej, zadający im ostrą ranę przez swoje rozbieżne poglądy (4Mojż. 26:33). Istnieje pięć następujących denominacji, które częściowo praktykują kongregacjonalną formę rządu kościoła: Luteranie, anty typowa Machla (tańcząca);
kol. 2
Baptyści, antytypowa Noa (podróżująca); Chrześcijanie lub Uczniowie, antytypowa Hegla (kuropatwa); Adwentyści, antytypowa Melcha (królowa); i Unitario-Uniwersaliści, antytypowa Tersa (rozkosz)”. To przedstawienie na wiek Ewangelii jest z pewnością biblijne, rozumne i zgodne z faktami.
ANTYTYP EPIFANICZNY
(27) Po właściwym oczekiwaniu na Pana, z poważną modlitwą i starannym studiowaniem Biblii, przez wiarę domagając się obietnic według Łuk. 11:9; Jana 15:7; Jak. 1:5 itd., wierzymy, że Jehowa przez naszego Pana Jezusa, który jest Jego wielkim tłumaczem (Obj. 5), podał nam właściwe wyjaśnienie epifanicznego antytypu Salfaada i jego pięciu córek starających się o swoje dziedzictwo i otrzymujących je, wierzymy także, że teraz jest czas właściwy do podzielenia się tym antytypem z braćmi. Za życia brata Johnsona nie był on w pełni zrozumiały, ponieważ wówczas nie istniała klasa Poświęconych Obozowców Epifanii a od śmierci brata Johnsona specjalne dowiadywanie się córek Salfaada o ich wieczne dziedzictwo, szczególnie teraz, stało się aktualne i od tego czasu Pan udzielił pełniejszej odpowiedzi.
(28) Nie powinno się ganić brata Russella za jego niedojrzałe odnoszenie (F 152) lewitów Gersonitów w antytypie do „zbawionego rodzaju ludzkie”, gdyż uczynił to zanim pełniejsza Prawda na temat tych lewitów była dana do zrozumienia w poprawnym zastosowaniu do Młodocianych Godnych (zobacz E 4,323). Podobnie nie powinno się ganić brata Johnsona za niedojrzałe zastosowania w E 11,715 „pięciu córek Salfaada (4Mojż. 27:1-11)” do Młodocianych Godnych, ponieważ uczynił to zanim pełniejsza Prawda na ten temat była udzielona. On nie zidentyfikował pięciu grup Młodocianych Godnych jako reprezentowanych przez nie. Ale odniesienie przez niego tych córek do Młodocianych Godnych – Duchem oświeconych, ale nie spłodzonych z Ducha, zupełnie poświęconych – pomaga nam zrozumieć, że te córki stanowią typ tymczasowo usprawiedliwionych, którzy w okresie epifanicznym, po 16 września 1954 roku stali się Duchem oświeconymi, nie spłodzonymi z Ducha, jednostkami zupełnie poświęconymi, to znaczy Poświęconymi Obozowcami Epifanicznymi. Jak zobaczymy z tego co nastąpi, to Pismo Święte, rozum i fakty