Teraźniejsza Prawda nr 299 – 1978 – str. 52

i wszystek lud jego, 3 [Astarot, piękność, bogini miłości; 5Moj. 1:4; Joz. 9:10; 12:4; 13:12, 31]; zobacz E 10, str. 187).

      (12) W wierszach od 8-11 Mojżesz retrospektywnym spojrzeniem obejmuje cały kraj leżący na wschód od Jordanu, który wówczas został podbity. Wpierw (w. 8 ) całościowo w jego granicach od rzeki Arnon, rwącego potoku, do góry Hormon, a potem (w. 10) w poszczególnych częściach, w celu uwypuklenia pełnej jego wielkości, by podkreślić, czego Jehowa dokonał dla Izraela. Ten cały kraj przedstawia zupełną sferę Prawdy i jej Ducha podbitą przez wybranych kładących nacisk na wielkość tego, co Bóg dla nich uczynił. Typem zarodkowego Królestwa są góry Antylibanu (włączając górę Hermon) leżące na wschód od Jordanu, podczas gdy Królestwo w chwale jest przedstawione przez góry Libanu na zachód od Jordanu, które są stosunkowo wyższe (E 11,700, 701; E 12,518).

      (13) Bóg umożliwił klasie Chrystusowej uzyskać zupełne zwycięstwo nad szatanem, grzechem, błędem, samolubstwem i światowością (wzięliśmy… ziemię, w. 8) i tak radować się w pełni w sferze Prawdy i jej Ducha w wieku Ewangelii, począwszy od członków w niespokojnym żniwie wieku Żydowskiego (Arnon, hałaśliwy) aż do tych w żniwie Ewangelicznym, którzy stanowili ostatnich członków (stóp) Ciała w zarodkowym Królestwie (Hormon, sławna, święta góra). Oni jako światła na świecie (Sanir, punkt szczytowy światła, w. 9) mieli przywilej powszechnego ogłaszania chwalebnego poselstwa żniwa Prawdy Paruzji i Epifanii i w Boskiej mocy (Szyryjon, Jehowa zwyciężył) zupełnie zwyciężyć doktryny o wiecznych mękach, ludzkiej nieśmiertelności oraz zjednoczeniu kościoła z państwem. Członkowie Maluczkiego Stadka przez Chrystusa są „więcej niż zwycięzcami” (Rzym. 8:35-37).

      (14) Ale prospektywni członkowie Wielkiej Kompanii byli także ostatecznie zwycięzcami i posiedli w wieku Ewangelii antytypowe dziedzictwo po wschodniej stronie Jordanu, z którego się bardzo cieszyli. To samo dotyczy przy końcu wieku prospektywnych Młodocianych Godnych. Lojalny lud Boży zwyciężył wszystkie warownie błędów denominacji chrześcijańskich (miasta w równinie, w. 10), jakie nawiedziły sferę Prawdy i jej Ducha w wieku Ewangelii, i wszystkie ich potężne błędne argumenty (Galaad, mnóstwo świadectwa). Obalił także wszystkie kwitnące błędy szatana (Basan, płodny) łącznie ze zjednoczeniem kościoła z państwem (Astarot, 5Moj.1:4),
kol. 2
a nawet jego postępowe błędy (Selcha, chodzący) i te najpotężniejsze (Edrej, potężny) – wielkie warownie jego królestwa (miasta).

DZIEDZICTWO WIEKU EWANGELII 21/2 POKOLENIA

      (15) Wiersze od 12-20 dokonują przeglądu podbitej ziemi po wschodniej stronie Jordanu. Jezus jako Boski wykonawca ustalił, aby prospektywni członkowie Maluczkiego Stadka (Rubenici, w. 12) i Wielkiej Kompanii (Gadyci; zobacz E 4,450, 451; E 12,517) mieli swoje dziedzictwo w podbitej przez nich podczas wieku Ewangelii sferze Prawdy i jej Ducha, o którą walczyli i którą zdobyli na początku tego wieku, w czasie upadku państwa żydowskiego (Aroer, ruina), w czasach burzliwych (Arnon, hałaśliwy), włączając to, co zdobędą w dyskusjach przy końcu tego wieku (Galaad, mnóstwo świadectwa). Wpierw walczyły te dwie klasy i one zdobyły swoje dziedzictwo. Ale pozostała część sfery Prawdy i jej Ducha była zdobyta tutaj przy końcu wieku (Galaad, w. 13) włączając te części sfery, w których bujnie rozwijały się błędy imperium szatana (Basan), a niektóre nie cieszące się takim rozwojem (Argob, kamienisty) były dane Młodocianym Godnym (połowie pokolenia Manasesa, powodujący zapominanie). Stali się oni trzecią klasą, która walczyła o swoje dziedzictwo i osiągnęła je. Ci Młodociani Godni, którzy posiadali mniej Prawdy i łask, szczególnie w kościele nominalnym (Jair, oświecający, w. 14) zdobyli mniej atrakcyjne części tej sfery (Argob) łącznie z tymi, które były bliskie głębszym (wyższym) radykalnym naukom (Jessura, most) oraz płytszym (niższym; Machata, depresja). Jednakże oni uważali swoje zdobycze za zaszczyt dla nich (nazwali je od swego imienia), za płodne, życiodajne i oświecające (Basan [płodny] – Hawot [dający życie] – Jair [oświecający]). Ale nasz Pan bardziej pożądane części tej sfery (Galaad, w. 15) dał tym Młodocianym Godnym, którzy posiadali więcej Prawdy i łask, którzy byli bardziej uzdolnieni w sposobie postępowania z duchowymi towarami (Machir, kupiec – pierworodny Manasesa, Joz. 17:1).

      (16) Prospektywnym członkom Maluczkiego Stadka (Rubenitom, w. 16) i Wielkiej Kompanii (Gadytom) Jezus podczas wieku Ewangelii udzielił, jako ich część sfery Prawdy i jej Ducha, stanu spłodzenia z Ducha

poprzednia stronanastępna strona