Z różnych okręgów nadesłano oddzielne sprawozdania zborów z obchodzenia Pamiątki, a mianowicie: z Polski i NRD – 78, ze Stanów Zjednoczonych i Kanady – 72, z Francji, Belgii i Szwajcarii – 22, z Indii – 14, z regionu Karaibskiego – 11, z Afryki – 7 (wiele jest opóźnionych), z Brytanii – 7, z południowej Ameryki – 5 i Skandynawii – 5. Radujemy się z tymi drogimi, na których zostały wylane błogosławieństwa związane z przestrzeganiem tego uświęcającego święta.

CHRYSTUS: JEGO OKUP

(E 15, rozdz. IV 15TE174)

ODPOWIEDNIA CENA. OKUP NIEDOPRACOWANY:KALWINIZM. OKUP PRZESADZONY: UNIWERSALIZM. MISCELLANEA O OKUPIE.

(E 15, rozdz. IV, ciąg dalszy z T.P. ’77, 6)

      Pismo Święte pokazuje, że każda z tych myśli jest słuszna. Biblia zapewnia nas, że Ojciec Adam był człowiekiem a to wymagało, aby okup był dostarczony przez człowieka. Tak więc czytamy w 1Kor. 15:21, 22: „Bo ponieważ przez człowieka śmierć, przez człowieka też powstanie umarłych. Albowiem jako w Adamie wszyscy umierają, tak i w Chrystusie wszyscy ożywieni będą”. Z listu do Żyd. 2:7-9 widzimy, że doskonały człowiek był dany za doskonałego człowieka, a prawa doskonałego człowieka za prawa doskonałego człowieka: „Na małą chwilę mniejszym uczyniłeś go [Adama] od Aniołów”. W poprzednim wierszu prorok (Żyd. 2:6; Psalm 8:5-9) zapytuje: „Cóż jest człowiek, iż nań pamiętasz [pamiętałeś], albo syn – człowiek [Adam po hebrajsku], iż go nawiedzasz [nawiedziłeś, miałeś społeczność z nim]?” Zapytuje o definicje człowieka Adama – nie jego potomków. Cóż jest człowiek, albo syn – Adam [tak jest po hebrajsku w Psalm 8:5]? Oprócz Jezusa Adam był jedynym człowiekiem ukoronowanym chwałą i czcią. Następnie daje definicję Adama: „Albowiem mało mniejszym uczyniłeś go od Aniołów”. Pierwszy człowiek Adam został uczyniony mało mniejszym od aniołów, ponieważ ludzka natura jest trochę niższa od anielskiej. Następnie pokazuje niektóre z jego praw, jego prawa do doskonałości i panowania nad ziemią: „chwałą [obraz Boga] i czcią [podobieństwo Boga] ukoronowałeś go”. Adam był stworzony na obraz Boga w doskonałości władz umysłowych i usposobienia. Tak jak Bóg był władcą nad wszechświatem, pierwszy człowiek był uczyniony władcą nad ziemią, na podobieństwo Boga jako Władcy nad wszechświatem (1Moj. 1:26, 27, 31). To mamy przedstawione następująco: „Albowiem mało mniejszym uczyniłeś go od
kol. 2
Aniołów, chwałą i czcią ukoronowałeś go, i postawiłeś go nad uczynkami rąk twoich”. W ten sposób pierwszy człowiek Adam otrzymał następujące prawa: prawo, aby być doskonałym człowiekiem z prawem do życia i jego prawami życiowymi.

      W wierszu 9 Apostoł zwraca naszą uwagę na fakt, że wszystkie te rzeczy, czym Adam był i co posiadał, tym Jezus był i to posiadał:” Ale tego, który na małą chwilę (ang. trochę) mniejszym stał się od Aniołów, Jezusa, widzimy” uczynionego istotą ludzką. Jakiego rodzaju? Grzesznego jak my? Nie. Akurat takiego jak Adam przed swoim upadkiem. On nam mówi, dlaczego On był uczyniony mniejszym od aniołów: dla „ucierpienia śmierci”. Jezusowi dana była ta sama doskonałość i prawa, jakie miał Adam – „chwałą i czcią ukoronowany”. On także podaje nam powód, dla którego tak było, a który zawiera myśl o okupie: „aby z łaski Bożej za wszystkich śmierci skosztował”. On był uczyniony dokładnie jak Adam w tym celu, aby mógł zająć miejsce Adama i naprawić to, co uczynił Adam dla siebie samego i rasy ludzkiej, przez śmierć – złożoną cenę okupu. Tak również Adam był nazwany duszą ludzką i Jezus był nazwany duszą ludzką i jak pierwszy musiał stracić swoją duszę, tak Jezus ofiarował Swoją duszę. Na przykład czytamy w 1Moj. 2:7; 3:19: „Stworzył tedy Pan Bóg człowieka z prochu ziemi, i natchnął w oblicze jego dech żywota i stał się człowiek duszą żywiącą (żyjącą)”. „Boś proch, i w proch się obrócisz”. Z drugiej strony czytamy u Izaj. 53:10 o daniu przez Jezusa rzeczy ekwiwalentnej – Swojej duszy: „położywszy ofiarą za grzech duszę swą”. To samo w 12 wierszu: „wylał na śmierć dusze swą”.

poprzednia strona – następna strona