Teraźniejsza Prawda nr 288-289 – 1976 – str. 83
Powyżej stwierdziliśmy, że daty piątego powołania żniwa Wieku Żydowskiego były częściowo domniemane. Ta sama uwaga w mniejszym stopniu dotyczy także piątego przesiewania. Księga Dziejów Apostolskich nie podaje informacji na temat piątego powołania i przesiewania, ponieważ zgodnie z równoległościami żniwa ewangelicznego, nie miały rozpocząć się wcześniej, aż po ośmiu miesiącach od napisania Dziejów Apostolskich. Jednakże list do Żydów 13:23, 24 dowodzi, że Paweł został uwolniony po raz pierwszy z więzienia rzymskiego zanim napisał ten list, bo w przeciwnym wypadku wiedząc, że pisze z Włoch, gdzie pozostawał przez jakiś czas po uwolnieniu, nie mógłby obiecywać palestyńskim braciom wizyty po odwiedzeniu go przez Tymoteusza. Tak więc ten list będący głównym produktem Prawdy w żniwie żydowskim w czasie przesiewania na punkcie kontradykcjonizmu nie mógł być napisany przed latem 62 roku. Często przypisywana mu data, to 64 r. po Chr. co wynosi właśnie 1845 lat przed głównymi wytworami Prawdy w przesiewaniu kontradykcjonizmu w żniwie Wieku Ewangelii. Te fakty pozwalają nam stwierdzić, że daty żniwa żydowskiego określające piąte powołanie i przesiewanie są częściowo domniemane, te pierwsze bardziej, a drugie mniej.
Zauważmy, że powyżej w pierwszej tabeli mówiącej o trzecim powołaniu ustaliliśmy, że Paweł został nawrócony 34 roku. To wydarzenie porównaliśmy z wyznaczeniem br. Russella w 1879 r. na urząd „onego Sługi”, z powierzeniem .mu opieki nad składnicą prawd, a tym samym pieczy nad niektórymi z największych jej prawd, np. 3Mojż. 16. Cofając się wstecz w rozważaniu stwierdzamy, że Paweł powołany na Apostoła stał się jednym z Dwunastu, który od tej chwili stał się szafarzem największych i najważniejszych części Prawd. To postawiło br. Russella w 1879 r. jako Eleazara żniwa Wieku Ewangelii, na takiej samej odpowiednio pozycji w stosunku do składnicy prawd, jak Dwunastu stanowiących
kol. 2
Eleazara żniwa Wieku Żydowskiego podtrzymywało ją w 34 r., kiedy zakres ich władz jako antytypowego Eleazara wzrósł przez przystąpienie Pawła do ich grona. Należy jednak zauważyć, że przedtem zanim w 1879 r. br. Russell został onym Sługą sam posiadał urząd wykonawczy dzieła, tj. przed Zielonymi Świątkami 1878 r. kiedy rozłam z p. Barbourem został dokonany, chociaż on posiadał już władzę wykonawczą wcześniej niż od Zielonych Świątek w 1878 r., bo od października 1876 r., a nawet jeszcze wcześniej. Równoległe władze, jakie br. Russell otrzymał pod koniec 1879 r., a jakie Apostołowie otrzymali przez przyłączenie się do ich grona Pawła, pozwoliły nam wyciągnąć wniosek z równoległości żniwa, że Paweł został nawrócony pod koniec 34 roku. Mamy nadzieję w przyszłości, jeśli Pan pozwoli, wyjaśnić szczegółowo równoległości pomiędzy Dwunastoma i naszym Pastorem, równoległości anty typowych Eleazarów ujawnionych przez paralele żniw, z pracy Apostołów zanotowanej w Dziejach Apostolskich i z pracy br. Russella podczas Paruzji.
Nasz Pastor nigdy nie porzucił równoległości żniwa występujących od października 29 r. do kwietnia 33 r. i od października 1874 r. do kwietnia 1878 roku. To co on uczynił w artykule: Żniwo nie jest zakończone, było zachowaniem milczenia na temat reszty równoległości żniwa jako spraw dotyczących prawdziwego Kościoła od kwietnia 33 r. do października 69 r. i od kwietnia 1878 r. do października 1914 r. (ponieważ on ich nie odrzucił, chociaż zaprzeczał przekręceniom niektórych z nich), jednakże on zrezygnował ze żniwa (żęcia) jako okresu trwającego 40 lat. Powyżej podane fakty w tabelach dowodzą, że równoległości żniwa postępowały po 33 i 1878 roku. W II Tomie, na str. 262, nasz Pastor wyprowadził równoległość powołania wystosowanego do Korneliusza itd. ze specjalnymi powołaniami skierowanymi w 1881 r. do jednostek na polu, tj. na zewnątrz kościoła nominalnego, jak Korneliusz był na zewnątrz kościoła żydowskiego.